Αδερφή εξαφανισμένου Θύμιου: «Φοβάμαι μήπως τον έχουν σκοτώσει»

Ανησυχία για τη ζωή του 39χρονου άνδρα που έπεσε θύμα άγριου bullying στον Πύργο και στη συνέχεια εξαφανίστηκε, εκφράζεται πλέον ανοιχτά απ’ όλους.

Ο Θύμιος Μπουγάς παραμένει αγνοούμενος από τις 4 Μαΐου. Παρά τις εξονυχιστικές έρευνες της ΕΜΑΚ με ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο, της αστυνομίας και εθελοντών, δεν εντοπίζεται ούτε ένα ίχνος του.

Η Θεοδώρα Μπουγά, η αδερφή του Θύμιου που διαμένει στην Ιεράπετρα Κρήτης, ξέσπασε μπροστά στην κάμερα της εκπομπής Φως στο Τούνελ και τον κάλεσε να γυρίσει κοντά της. Παράλληλα περιέγραψε τα δύσκολα χρόνια που πέρασε ο Θύμιος, εξαιτίας της παραμόρφωσης στο πρόσωπό του από σοβαρό ατύχημα που είχε χρόνια πριν, αλλά και τη δοτικότητά του σαν άνθρωπος.

«Γιατί, ένα μεγάλο γιατί… Εκείνη τη στιγμή, όταν είδα το βίντεο που δείξατε, ένιωσα τόσο οργισμένη, που έβγαλα μία φωνή και ευχήθηκα να τους ανταποδοθεί στο μέλλον αυτή τους η πράξη», ανέφερε συναισθηματικά φορτισμένη, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

«Εγώ είμαι εδώ και τον περιμένω με όλη μου την αγάπη και η αγκαλιά μου είναι ανοιχτή. Τον θέλω στη ζωή μου τον αδελφό μου. Δεν θέλω να μάθω το χειρότερο εξαιτίας αυτών των παιδιών, που πρέπει να τιμωρηθούν, γιατί θα το ξανακάνουν».

Η κυρία Θεοδώρα μίλησε και για τις φήμες που θέλουν τον αγνοούμενο να ζει σαν άστεγος στον Πειραιά.

«Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, εγώ πιστεύω ότι ψάχνει ένα τρόπο για να έρθει να με βρει, εδώ στην Κρήτη. Μπορεί να τρόμαξε με το περιστατικό και να είναι κάπου και να κρύβεται. Ακούω πάρα πολλά, αλλά φοβάμαι για τον αδελφό μου, φοβάμαι πάρα πολύ. Ή τον έχουν φάει ή έχει απελπιστεί τόσο πολύ από αυτά που έχουν συμβεί και έχει δώσει τέλος στη ζωή του.»

«Δεν ντρέπομαι για τον Θύμιο…»

«Για αρκετό διάστημα έμενε στο σπίτι της αδελφής μας, αλλά επειδή υπήρχαν κάποια προβλήματα με τα παιδιά, γιατί όταν ο Θύμιος έβγαζε τη μάσκα, εκείνα φοβόντουσαν, αναγκάστηκε να τον βάλει σ’ ένα λυόμενο, αλλά αργότερα το χρειάστηκε κι έτσι αναγκάστηκε να φύγει.

Τότε έπαιρνε κάποιο επίδομα από το κράτος. Τον είχα ρωτήσει εάν ήθελε κάποια βοήθεια, αλλά αρνήθηκε και με ρώτησε εάν χρειαζόμουν εγώ κάτι από εκείνον. Έκατσε δεκαπέντε μέρες μαζί μου στην Κρήτη μετά το ατύχημα.

Του είχα προτείνει να μείνει εδώ, αλλά ήθελε να γυρίσει πίσω στον Πύργο γιατί εκεί είχε τη ζωή του, όπως έλεγε. Ντρεπόταν να βγει έξω τη μέρα. Εγώ όμως δεν ντράπηκα για τον αδελφό μου, τον έπαιρνα με το ζόρι και βγαίναμε. Ήμουν ευτυχισμένη επειδή ήταν στη ζωή», ανέφερε εμφανώς συγκινημένη, ενώ εξέφρασε και την αγωνία της, καθώς δεδομένου της κατάστασης της υγείας του, χρειάζεται φροντίδα και ιατρική περιποίηση.

«Έχει ανάγκη από φροντίδα λόγω της κατάστασής του. Όσον αφορά τη σίτισή του, υπήρχε επίσης μία διαδικασία που έπρεπε να ακολουθεί. Μία φορά το μήνα χρειάζεται να πηγαίνει στο νοσοκομείο για να αλλάζει το σωληνάκι με το οποίο τρέφεται. Πρέπει να πάει σε κάποιον γιατρό για να το αντικαταστήσει, αλλιώς μπορεί να πάθει μόλυνση», κατέληξε.