Πρωτοφανής «αιμορραγία» πιλότων σε Πολεμική Αεροπορία & Αεροπορία Στρατού – Παραιτούνται κατά εκατοντάδες λόγω Μνημονίων

Από την αρχή του χρόνου έχουν αποχωρήσει από την Πολεμική Αεροπορία πάνω από 30 πιλότοι μαχητικών, μεταφορικών και αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης, αναζητώντας καλύτερες απολαβές στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και εργασιακές ευκαιρίες για να πετούν και η «αιμορραγία» συνεχίζεται με εντονότερο ρυθμό!

Μέχρι το τέλος του χρόνου αναμένεται να παραιτηθούν επιπλέον 20 πιλότοι.

Από τις αρχές των Μνημονίων μέχρι σήμερα έχουν αποχωρήσει περίπου 400 έμπειροι πιλότοι από την Πολεμική Αεροπορία και περίπου 250 από την Αεροπορία Στρατού, με τον μέσο όρο των χειριστών που αποχωρούν να είναι αρκετά νέοι.

Πρακτικά, οι περισσότεροι μόλις κλείνουν τα 40-42 χρόνια τους, οπότε και μπορούν να αιτηθούν αποστρατεία, το κάνουν.

Αποστρατεύονται οικειοθελώς γιατί δεν επαρκούν οι απολαβές τους, αλλά και γιατί απλά δεν πετούν: Οι ώρες πτήσεις ανά μήνα στα ελληνικά μαχητικά έχουν περιοριστεί στα επίπεδα των χωρών των πρώην χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας στα πρώτα χρόνια από την διάλυσή του, κάπου 4-5 ώρες τον μήνα, λόγω ανυπαρξίας οικονομικών πόρων.

Δεν υπάρχουν χρήματα για καύσιμα, δεν υπάρχουν χρήματα για ανταλλακτικά, δεν υπάρχουν χρήματα για πτητικά επιδόματα. Βασικά δεν υπάρχουν καν διαθεσιμότητες στα μαχητικά αεροσκάφη και για τα εκπαιδευτικά αεροσκάφη ας μην μιλήσουμε καλύτερα γιατί απλώς δεν υπάρχουν περισσότερα από 5-7 σε πτητική κατάσταση και στις τρεις κατηγορίες (βασική, μέση, προκεχωρημένη)

Βάσει των ΝΑΤΟϊκών στάνταρντς οι πιλότοι μαχητικών πρέπει να πετούν περί τις 15 ώρες τον μήνα, ενώ οι ώρες που «βάζουν» οι Ελληνες πιλότοι είναι το 1/3 των ελάχιστα απαιτούμενων, ιδανικά.

Και ευτυχώς που υπάρχουν και οι «αναγκαστικές» ώρες πτήσης με τις αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροσκαφών, αλλιώς είναι αμφίβολο αν λόγω της οικονομικής καταστροφής θα πετούσαν περισσότερες από 2 ώρες τον μήνα.

Κατά τα λοιπά, βγήκαμε από τα Μνημόνια και το 10ετές ομόλογο πλέον αγοράζεται με επιτόκιο κάτω από 2% από τις διεθνείς αγορές.

Τι πρέπει να γίνει; Να βρεθούν οικονομικοί πόροι. Αν δεν εξοικονομηθούν 300-400 εκατομμύρια ευρώ ετησίως για την αεροπορική εκπαίδευση (αυτό αφορά και το «ανέκδοτο» της Αεροπορίας Στρατού που προμηθεύονται δεκάδες ελικόπτερα χωρίς… πρόβλεψη ετήσιας αγοράς καυσίμων για την χρήση τους) τότε θα μιλάμε για εικονική Αεροπορία.