Καλαμάτα: «Τους ήρωες τους θέλουμε ζωντανούς, όχι στο κουτί μέσα» λέει ο πατέρας του πιλότου που σκοτώθηκε

Σε θλίψη έχει βυθιστεί η Πολεμική Αεροπορία λόγω του θανάτου του 40χρονου επισμηναγού Επαμεινώνδα Κωστέα, την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου. 

Οι γονείς του, τραγικές φιγούρες, έχασαν τον γιο τους με τον θρήνο της μητέρας του να ραγίζει καρδιές.

«Κοίτα ένα αστέρι. Κοίτα ένα αστέρι. Κοίτα ένα αστέρι που μου έφυγε που λάμπει. Πού είσαι παιδί μου; Σου φωνάζω. Σου φωνάζω αστέρι μου. Έκανες την παρέλαση».

Ο πόνος της μάνας δεν περιγράφεται, φιλάει τη μορφή του παιδιού της σε μία φωτογραφία στο κινητό της τηλέφωνο, του μιλάει, τον ρωτάει «γιατί;». Ψάχνει μία απάντηση στην τραγωδία που χτύπησε το σπίτι τους.

«Τώρα τι κάνω; Τώρα τι κάνω παιδί μου; Λεβεντη μου. Κοίτα το. Κοιτα το παιδί μου. Κοίτα έναν λεβέντη. Παιδί μου».

«Τους ήρωες τους θέλουμε ζωντανούς, όχι στο κουτί μέσα. Ζωντανοί δρουν οι ήρωες δεν δρουν ξαπλωμένοι. Δεν είναι οι ήρωες ξαπλωμένοι. Οι ήρωες πετάνε», λέει ο πατέρας του επισμηναγού.

Ο 40χρονος Επαμεινώνδας Κωστέας, υπηρετούσε στην Πολεμική Αεροπορία 23 χρόνια και είχε πάνω από 3.000 ώρες πτήσεις. Τραγική ειρωνία; Έφυγε από τη ζωή μπροστά στα μάτια της συζύγου και των δύο ανήλικων παιδιών τους, που παρακολουθούσαν την μοιραία πτήση, την τελευταία πτήση του πιλότου πριν φύγει για διακοπές με την οικογένειά του.

Όπως είπε ο πατέρας του, ο άτυχος πιλότος είχε εκμυστηρευτεί σε εκείνον την στενοχώρια του που δεν θα πετούσε πλέον με αεροσκάφη τύπου Τ2, που τελούν υπό απόσυρση.

«Μου το έλεγε προχθές.«Πατέρα, 2800, συμπλήρωσα» και ήταν στεναχωρημένος επειδή θα έκανε την τελευταία πτήση. Αλλά στο Τ2, όχι τη δική του. Του λέω «εντάξει ρε Νώντα, θα πας στο Τ6, δεν πειράζει». Είναι η αγάπη πατέρα μου λέει. Η αγάπη μου».

Τίποτα δεν προμήνυε, όταν κάθισε στην θέση του πιλότου για την τελευταία εκπαιδευτική βόλτα με το μοιραίο αεροσκάφος πως θα ήταν η τελευταία πτήση της ζωής του, καθώς λίγα λεπτά αργότερα το Τ2 συνετρίβη μισό μίλι βορειοδυτικά της Καλαμάτας.

Ο Νώντας δεν εγκατέλειψε το αεροσκάφος. Παρόλο που διέθετε εκτινασσόμενο κάθισμα, φαίνεται ότι δεν το χρησιμοποίησε ποτέ. Έκανε μία ηρωική προσπάθεια με αυτοθυσία προκειμένου το αεροσκάφος να μην καταλήξει στο χωριό Άρης, να μην πέσει σε κατοικημένη περιοχή.

«Μου έλεγε, είναι αξιόπιστο πατέρα. Από τη στιγμή που σηκώνεται είναι αξιόπιστο. Είχε εμπιστοσύνη. Δεν φοβόταν. Έγινε σε αυτόν. Είναι η πρώτη φορά Μου είπαν οι τεχνικοί ότι δεν έχει ξαναγίνει. Έγινε στο δικό μου το παιδί», είπε ο πατέρας του επισμηναγού.

Το αεροσκάφος με τον Επισμηναγό απογειώθηκε στις 10:31 μαζί με άλλα 2 αεροσκάφη του ίδιου τύπου για πτήση συντήρησης με το πρόγραμμα να περιλαμβάνει εικονική αερομαχία και προσβολή του αεροδρομίου. Η πτήση ολοκληρώθηκε και τα αεροσκάφη επέστρεφαν στο αεροδρόμιο για προσγείωση, στις 11:28 χτύπησε η καταστροφή. Η συντριβή σημειώθηκε 900 μέτρα βόρεια της πύλης του αεροδρομίου, κοντά στην περιοχή Άρη στη Μικρομάνη.

H Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε τα συγκεκριμένα αεροσκάφη το 1976 για την εκπαίδευση των Ικάρων και των νέων Ανθυποσμηναγών. Οι έρευνες για τα αίτια της συντριβής βρίσκονται σε εξέλιξη και απαντήσεις ίσως δοθούν από την εξέταση των κομματιών της ατράκτου, που εξετάζονται.

Η τελευταία πράξη του δράματος θα γραφτεί το πρώι της Παρασκευής με την τέλεση της κηδείας του 40χρονου στη Μεγάλη Μαντίνεια Μεσσηνίας, ενώ οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν κηρύξει τριήμερο πένθος.