Αεροπορία
Σήμερα συμπληρώνονται 18 χρόνια από τον θάνατο του Σμηναγού της Πολεμικής Αεροπορίας, Κώστα Ηλιάκη, ο οποίος έχασε την ζωή του κατά τη διάρκεια επεισοδίου με τουρκικό μαχητικό κοντά στην Κάρπαθο το 2006.
Δεκαοχτώ χρόνια μετά ο αδερφός του ήρωα σμηναγού, Φίλιππος Ηλιάκης προχωρά σε μία κατάθεση ψυχής:
«Πέρασαν 18 χρόνια από την ημέρα που ο αδερφός μου «έπεσε» εκτελώντας το καθήκον του απέναντι στην πατρίδα και είναι σαν να έγινε χθες. Αυτό που συνέβη ήταν τραγικό, εξωφρενικό, γιατί χτυπήθηκε ύπουλα χωρίς να του δοθεί η δυνατότητα να αντιδράσει.
Να μην ξανασυμβεί παρόμοιο σκηνικό. Θέλουμε να είναι το τελευταίο θύμα της τουρκικής προκλητικότητας, δεν αντέχουμε άλλο θύμα της γειτονικής χώρας. Να σταματήσει η αμφισβήτηση αυτών που ανήκουν στην Ελλάδα.
Ευχόμαστε το παράδειγμά του αδερφού μου να είναι πρότυπο καθήκοντος και πίστης στην πατρίδα για τους νέους. Ήταν πάντα στο καθήκον.»
Το ιστορικό της φονικής σύγκρουσης
Λίγο πριν από τις 12.40 το μεσημέρι τουρκικός σχηματισμός μαχητικών αεροσκαφών F-16, στο οποίο συμμετείχε και ένα φωτογραφικό αεροσκάφος RF-4 μπήκε στην περιοχή ευθύνης του FIR Αθηνών από το Νοτιοανατολικό Αιγαίο, κατά την πάγια τουρκική πρακτική, χωρίς να έχει υποβάλει σχέδια πτήσης.
Πιθανότατα η αποστολή ήταν η φωτογράφιση των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 που φιλοξενούνταν στην Κρήτη. Ένα ζεύγος ελληνικών F-16 σηκώθηκε από την αεροπορική βάση της Σούδας για να αναγνωρίσει και να αναχαιτίσει τα τουρκικά μαχητικά.
Η διαταγή όμως ήταν σαφής: τα ελληνικά μαχητικά δεν έπρεπε να αφήσουν τα τουρκικά αεροσκάφη να πλησιάσουν τα παράλια της Κρήτης και να φωτογραφίσουν ελληνικές εγκαταστάσεις.
Περίπου στις 12.45 το ελληνικό ζεύγος αεροσκαφών είχε πλησιάσει τα τουρκικά. Εκεί συνέβη η σύγκρουση των δύο μαχητικών. Συγκεκριμένα, ο χειριστής του τούρκικου αεροσκάφους F-16C, Χαλί Ιμπραήμ Οσκεμπίρ, κάνοντας έναν δολοφονικό ελιγμό, χτύπησε με το δεξί φτερό την καλύπτρα του αεροσκάφους του Ηλιάκη, με αποτέλεσμα αυτό να πάρει ανεξέλεγκτη πορεία.
Τα συντρίμμια του μαχητικού βρέθηκαν λίγο αργότερα επιβεβαιώνοντας το τραγικό συμβάν, ενώ ο Τούρκος πιλότος κάνοντας χρήση του εκτινασσόμενου καθίσματος, βρέθηκε στη θάλασσα.
Αμέσως σήμανε συναγερμός σε Αθήνα και Άγκυρα. Η ελληνική αεροπορία απογείωσε 40 μαχητικά, ενώ μια ομάδα ΟΥΚ έσπευσε με ελικόπτερο στο σημείο. Παράλληλα, η Άγκυρα απογείωσε 80 μαχητικά αεροσκάφη με αποστολή την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης σε εχθρικό έδαφος.
Ο Τούρκος πιλότος περισυνελέγη από το διερχόμενο παναμέζικο εμπορικό πλοίο «Gas Century» 7.
Η κρίση ήταν σοβαρή και μπορούσε να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, τις οποίες καμία χώρα δεν επιθυμούσε. Έτσι με πρωτοβουλία της ελληνικής πλευράς επικοινώνησαν τηλεφωνικά οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων ναύαρχος Παναγιώτης Χηνοφώτης και ο στρατηγός Χιλμί Οζκιόκ.
Την ώρα που οι δυο αρχηγοί συνομιλούσαν έφτασαν πάνω από το πλοίο με σημαία Παναμά, με διαφορά λίγων λεπτών, δύο ελικόπτερα διάσωσης: ένα ελληνικό και ένα τουρκικό. Ο Τούρκος πιλότος απείλησε με το πιστόλι του τους Έλληνες διασώστες.
Μετά από λίγες ώρες και για να εκτονωθεί η κρίση οι ελληνικές αρχές, έδωσαν την άδεια στους Τούρκους διασώστες να παραλάβουν τον πιλότο κι έτσι τυπικά, οι Έλληνες τον παρέδωσαν στην Τουρκία.
Η ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας στις 30 Μαΐου 2006, ανακηρύσσει επίσημα νεκρό το σμηναγό Κώστα Ηλιάκη και κάνει σαφή αναφορά ότι κατέπεσε σε αποστολή αναγνώρισης τουρκικών αεροσκαφών εντός της εναέριας περιοχής ευθύνης της Αθήνας (FIR Αθηνών): «Την 21:00 της Κυριακής 28 Μαΐου 2006, με τη συμπλήρωση 128 ωρών, ολοκληρώθηκαν οι επιχειρήσεις έρευνας διάσωσης που ακολούθησαν το αεροπορικό δυστύχημα της 23ης Μαΐου 2006 στην περιοχή νοτιοανατολικά της Καρπάθου.
Η συγκέντρωση και η ανάλυση των ευρημάτων, επιβεβαίωσε τον θάνατο του σμηναγού Ηλιάκη Κωνσταντίνου. Ο σμηναγός Ηλιάκης, έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος σε αποστολή αναγνώρισης τουρκικών αεροσκαφών εντός του FIR Αθηνών
Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε με τις δέουσες στρατιωτικές τιμές την Τετάρτη 31 Μαΐου 2006 και ώρα 11:00 από τον Ιερό Ναό της Μητρόπολης Χανίων.
Η σορός μεταφέρθηκε από το αεροδρόμιο Ελευσίνας στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά την 08:00, με αεροσκάφος C-27.».
Η κηδεία του τελέσθηκε με τιμές ήρωα στον Καθεδρικό Ναό Χανίων παρουσία πλήθους κόσμου, του Προέδρου της Δημοκρατίας Καρόλου Παπούλια, του ΥΠΕΘΑ Βαγγέλη Μεϊμαράκη, της ΥπΕξ Ντόρας Μπακογιάννη, του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Γιώργου Παπανδρέου και άλλων πολιτικών.
Στις 28 Δεκεμβρίου 2006, στην καθιερωμένη τελετή απονομής μεταλλίων και βραβείων από την Ακαδημία Αθηνών, του απονεμήθηκε το αργυρό μετάλλιο αρετής και αυτοθυσίας.
Στις 20 Μαΐου 2007 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν του, στην οδό Ακρωτηρίου στη περιοχή Άγιος Ματθαίος Χανίων. Η χάλκινη προτομή του πιλότου κλάπηκε από αγνώστους στις 2 Δεκεμβρίου 2012 και τελικά βρέθηκε εγκαταλελειμμένη την επόμενη ημέρα σε κοντινή περιοχή.
Το 2008 έγινε με αναφορά στη θυσία του η Αδελφοποίηση των Δήμων Χανίων και Καρπάθου. Οδοί με το όνομα του “Σμηναγού Κώστα Ηλιάκη”, υπάρχουν προς τιμήν του στην πόλη της Καρπάθου και στο Ηράκλειο Αττικής.
