Διεθνής Ασφάλεια
Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει το βρετανικό think tank Chatham House σχετικά με την απειλή που συνιστούν οι κυβερνοεπιθέσεις από χάκερ με στόχο πυρηνικά όπλα, προειδοποιώντας πως μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και σε εκτοξεύσεις τους, πυροδοτώντας έναν πυρηνικό Αρμαγεδώνα.
Όπως σημειώνεται στη σχετική μελέτη, τα συστήματα πυρηνικών όπλων είχαν πρωτοαναπτυχθεί σε μία εποχή κατά την οποία οι δυνατότητες των ηλεκτρονικών υπολογιστών ήταν ακόμα σε πολύ πρώιμα στάδια, και που ο κίνδυνος των κυβερνοεπιθέσεων δεν υπήρχε.
Σύμφωνα με την έρευνα του Chatham House, υπάρχει ένας αριθμός από τρωτά σημεία και «κερκόπορτες» μέσα από τα οποία ένας κακόβουλος χάκερ θα μπορούσε να διεισδύσει σε ένα σύστημα πυρηνικών όπλων χωρίς να το γνωρίζουν οι ένοπλες δυνάμεις στις οποίες αυτό ανήκει.
Το ανθρώπινο λάθος, τα σφάλματα συστήματος, τα προβλήματα/ τρωτά σημεία που υπάρχουν στον σχεδιασμό και λάθη/ κενά ασφαλείας στην αλυσίδα εφοδιασμού αποτελούν κοινά προβλήματα ασφαλείας στα συστήματα πυρηνικών όπλων. Επίσης, τεχνικές κυβερνοεπιθέσεων όπως η χειραγώγηση δεδομένων, οι ψηφιακές παρεμβολές κ.α. θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των επικοινωνιών, οδηγώντας σε όλο και μεγαλύτερη αβεβαιότητα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.
«Εν καιρώ ειρήνης, επιθετικές κυβερνοδραστηριότητες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δίλημμα για μια κυβέρνηση, καθώς θα μπορούσε να βρεθεί στη θέση να μην γνωρίζει εάν τα συστήματά της έχουν γίνει στόχοι κυβερνοεπίθεσης.
Κάτι τέτοιο θα είχε επιπτώσεις στη λήψη στρατιωτικών αποφάσεων, ειδικά όσον αφορά αποφάσεις που έχουν να κάνουν με τις πολιτικές πυρηνικής αποτροπής….σε περιόδους αυξημένων εντάσεων, κυβερνοεπιθέσεις εναντίον συστημάτων πυρηνικών όπλων θα μπορούσαν να προκαλέσουν κλιμάκωση, με τελικό αποτέλεσμα τη χρήση τους.
“Ακούσιες” εκτοξεύσεις πυρηνικών όπλων θα μπορούσαν να προκύψουν από την εξάρτηση από ψευδείς πληροφορίες και δεδομένα. Επιπλέον, ένα σύστημα το οποίο έχει παραβιαστεί δεν είναι αξιόπιστο στη λήψη αποφάσεων» σημειώνεται σχετικά.
Όσον αφορά στα μέτρα προστασίας, περιλαμβάνουν μια «ολιστική προσέγγιση στη δημιουργία αξιόπιστων συστημάτων που βασίζονται σε εξαντλητικές αξιολογήσεις κινδύνου. Αυτές θα μπορούσαν να ενσωματώνουν μια «ανάλυση συνδυασμών απειλών, τρωτών σημείων και συνεπειών».
«Είναι ευθύνη των πυρηνικών δυνάμεων να λάβουν μέτρα μείωσης κυβερνοκινδύνου στα συστήματα διοικήσεως, ελέγχου και επικοινωνίας πυρηνικών όπλων» τονίζεται σχετικά- ενώ συμπληρώνεται πως, αν και υπάρχουν κάποιες δημοσίως διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τα πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ, είναι πολύ λίγες οι πληροφορίες σχετικά με άλλες πυρηνικές δυνάμεις.
