Η πρώτη Ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανική στρατηγική σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σκοπός είναι τα κράτη – μέλη να αναπτύξουν περισσότερο την αμυντική συνεργασία τους σε επίπεδο κατασκευής και παραγωγής αμυντικού υλικού.
Το σχέδιο της Κομισιόν αποσκοπεί στην καλύτερη ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανική ετοιμότητα, κάτι που όμως προϋποθέτει ότι τα κράτη – μέλη πρέπει θα επενδύσουν περισσότερα, καλύτερα, και κυρίως, ευρωπαϊκά.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προτρέπει τα κράτη – μέλη της ΕΕ να προμηθεύονται τουλάχιστον 40% του αμυντικού εξοπλισμού με συλλογικό τρόπο έως το 2030, να διασφαλίσουν ότι οι αγορές αμυντικού υλικού εντός της ΕΕ θα αντιπροσωπεύει το 35% της αξίας της αμυντικής αγοράς της ΕΕ, ενώ ζητεί από τους «27» να σημειώσουν πρόοδο ώστε το 50% του αμυντικού προϋπολογισμού τους να αφορά ευρωπαϊκό αμυντικό υλικό, μέχρι το 2030 και 60% μέχρι το 2035.
Σε αυτό το πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διαθέσει 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ του προϋπολογισμού της ΕΕ κατά την περίοδο 2025-2027, μέσω του Ευρωπαϊκού Επενδυτικού Προγράμματος Άμυνας, ενώ σε περίπτωση απόφασης τους Συμβουλίου της ΕΕ, θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν και κεφάλαια που προέρχονται από «παγωμένα» ρωσικά κρατικά περιουσιακά στοιχεία.
Από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι «27» της ΕΕ αύξησαν τις επενδύσεις και τις αγορές στον αμυντικό προϋπολογισμό τους κατά 6% μόνο το 2022, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων καταλήγει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Υπολογίζεται ότι το 2022, το 75% των αγορών στρατιωτικού εξοπλισμού έχει πάει σε μη ευρωπαϊκές εταιρείες και το 68% σε αμερικανικές εταιρείες. Ο στόχος της ΕΕ δεν είναι να σταματήσει τις αγορές από τις ΗΠΑ, αλλά να αυξήσει το μερίδιο των αγορών εντός της ΕΕ, στοχεύοντας σε μερίδιο αγοράς της τάξης του 50%.
Η Γαλλία, η Πολωνία και η Εσθονία ζήτησαν από κοινού να υπάρξει μεγαλύτερη συνεργασία εντός της ΕΕ σε επίπεδο αμυντικής παραγωγής, ωστόσο, σύμφωνα με τον Επίτροπο Εσωτερικής Αγοράς Τιερί Μπρετόν, η ΕΕ θα χρειαζόταν τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια ευρώ για να μετασχηματισει την παραγωγική ικανότητα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας σε ρυθμούς πολέμου. Για να βρεθούν αυτά τα χρήματα η ΕΕ θα πρέπει ενδεχομένως να συμφωνήσει σε έναν ακόμα κοινό δανεισμό από τις διεθνείς αγορές, όπως συνέβη για να χρηματοδοτηθεί το ταμείο ανάκαμψης από την πανδημία. Σενάριο που δεν αρέσει στις λεγόμενες φειδωλές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Σουηδία.
Σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τόσο την Ουάσιγκτον όσο και τα πανίσχυρα αμερικανικά αμυντικά λόμπι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η νέα αυτή αμυντική βιομηχανική στρατηγική, σκοπεύει να καταστήσει την ΕΕ ισχυρότερη και ικανότερη σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, κάτι που θα συμβάλει στην παγκόσμια και διατλαντική ασφάλεια και θα είναι συμπληρωματική του ΝΑΤΟ, «το οποίο παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής άμυνας για τα μέλη του».