Malaysia Airlines: Βρετανοί ερευνητές προσπαθούν να ρίξουν «φως» στο μυστήριο με τη χαμένη πτήση MH370 – Τι εντόπισαν

">

Παρά τις εκτεταμένες έρευνες που καλύπτουν μια περιοχή 46.332 τετραγωνικών μιλίων από αρχές από όλο τον κόσμο, ο τόπος όπου βρίσκεται το αεροπλάνο παραμένει μυστήριο τα τελευταία δέκα χρόνια.

Έκτοτε έχουν ανακαλυφθεί μερικά κομμάτια του αεροσκάφους και έχουν προκύψει διάφορες θεωρίες σχετικά με το τι -και ποιος- προκάλεσε την αλλαγή πορείας της πτήσης, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πραγματικά και πέραν πάσης αμφιβολίας τι συνέβη στο Boeing 777.

Την εβδομάδα που προηγήθηκε της 10ης επετείου της εξαφάνισης του MH370 νωρίτερα φέτος, η κυβέρνηση της Μαλαισίας υποστήριξε μια νέα έρευνα στα ανοικτά των ακτών της Αυστραλίας, αλλά αυτή ήταν ανεπιτυχής για άλλη μια φορά.

Πώς ερμηνεύεται το σήμα

Το σημείο εκκίνησης για τους ερευνητές στο Κάρντιφ ήταν η υπόθεση ότι ένα αεροσκάφος 200 τόνων όπως το MH370 θα απελευθέρωνε τόση κινητική ενέργεια όση ένας μικρός σεισμός αν συντριβόταν με ταχύτητα 200 μέτρων το δευτερόλεπτο.

Αυτή η κινητική ενέργεια θα ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να καταγραφεί από υποβρύχια μικρόφωνα χιλιάδες μίλια μακριά, δύο από τα οποία -στο ακρωτήριο Leeuwin στη Δυτική Αυστραλία και στο βρετανικό έδαφος του Ντιέγκο Γκαρσία- ήταν αρκετά κοντά ώστε να ανιχνεύσουν ένα τέτοιο σήμα.

Οι επιχειρησιακοί σταθμοί που έχουν δημιουργηθεί για να εντοπίζουν τυχόν παραβιάσεις της Συνθήκης για την Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών απέχουν μόλις δεκάδες λεπτά ταξιδιού του σήματος από το σημείο όπου συνέβη η τελευταία επαφή του αεροπλάνου με το ραντάρ.

Το νεοεντοπισθέν σήμα που εντοπίστηκε στο χρονικό παράθυρο που θα μπορούσε να έχει συντριβεί το αεροπλάνο καταγράφηκε μόνο στους σταθμούς Cape Leeuwin, κάτι που «εγείρει ερωτήματα σχετικά με την προέλευσή του», δήλωσε στην Telegraph ο ερευνητής δρ Usama Kadri.

Ο δρ Kadri, του οποίου η ειδικότητα είναι τα εφαρμοσμένα μαθηματικά, δήλωσε ότι, αν και η ανάγνωση του σήματος δεν είναι πειστική, είναι «εξαιρετικά απίθανο» τα ευαίσθητα υδρόφωνα να μην είχαν καταγράψει την πρόσκρουση ενός μεγάλου αεροπλάνου που έπεσε στον ωκεανό.

Η ομάδα του πιστεύει ότι η περαιτέρω έρευνα του νεοεντοπισθέντος σήματος μπορεί τελικά να λύσει το μυστήριο, όπως ακριβώς τα υδρόφωνα βοήθησαν στον εντοπισμό του ARA San Juan, ενός υποβρυχίου του ναυτικού της Αργεντινής που βρέθηκε στον πυθμένα του νότιου Ατλαντικού έναν χρόνο μετά την κατάρρευση και την εξαφάνισή του.

Για να εντοπίσουν το ναυάγιο, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν χειροβομβίδες ώστε να μιμηθούν την έκρηξη στο υποβρύχιο και συνέκριναν το σήμα αυτό με εκείνο που έπιασαν τα υδρόφωνα όταν αυτό κατέρρευσε.

Αυτό τους οδήγησε τελικά στα απομεινάρια του ARA San Juan, το οποίο βρισκόταν 290 μίλια από τις ακτές της Αργεντινής, σχεδόν 3.000 πόδια κάτω από την επιφάνεια.

Ο δρ Kadri πρότεινε ότι ένα παρόμοιο πείραμα θα μπορούσε να διεξαχθεί για την εύρεση του ναυαγίου της MH370. Εάν τέτοιες εκρήξεις παρουσιάσουν παρόμοια πλάτη πίεσης με το σήμα που ανιχνεύθηκε, αυτό «θα υποστήριζε την εστίαση των μελλοντικών ερευνών σε αυτό το σήμα».

Ο ίδιος δήλωσε στην Telegraph: «Εάν τα σήματα που ανιχνεύθηκαν τόσο στο Cape Leeuwin όσο και στο Diego Garcia είναι πολύ ισχυρότερα από το εν λόγω σήμα, θα απαιτούσε περαιτέρω ανάλυση των σημάτων και από τους δύο σταθμούς. Εάν διαπιστωθεί ότι σχετίζονται, αυτό θα περιόριζε σημαντικά, σχεδόν με ακρίβεια, τη θέση του αεροσκάφους».

Αλλά αν το σήμα βρεθεί να μη σχετίζεται, ο δρ Kadri δήλωσε ότι αυτό θα έδειχνε ότι οι Αρχές ίσως χρειαστεί να επανεκτιμήσουν τη θέση και το χρονικό πλαίσιο της αναμενόμενης συντριβής που χρησιμοποιούσαν ως αφετηρία στις μέχρι τώρα έρευνές τους.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Βρετανία συμβάλλει στον περιορισμό της περιοχής αναζήτησης της πτήσης MH370.

Καθώς τα στοιχεία άρχισαν να δείχνουν ότι το αεροπλάνο κατευθυνόταν δυτικά μετά την απώλεια της επικοινωνίας, η δορυφορική εταιρεία Immarsat, με έδρα το Λονδίνο, διαπίστωσε ότι ένας από τους δορυφόρους της λάμβανε ωριαία σήματα από το MH370 για επτά ώρες μετά την εξαφάνισή του από τα στρατιωτικά ραντάρ.

Αν και αυτό επιβεβαίωσε ότι το MH370 βρισκόταν στον αέρα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ ό,τι είχε αρχικά θεωρηθεί, η θέση του αεροσκάφους δεν μπορούσε να εντοπιστεί.

Επίσης, μόνο σε αυτό το σημείο αποκαλύφθηκε ότι η ώρα εξαφάνισης του MH17 από τα στρατιωτικά ραντάρ ήταν 2.22 π.μ. – πάνω από τη Θάλασσα Ανταμάν, κάπου δυτικά της αρχικής περιοχής αναζήτησης.

Τα δεδομένα της Immarsat μπορούσαν να υπολογίσουν μια εκτίμηση της θέσης του αεροσκάφους με βάση το πόσο καιρό διαρκούσαν οι μεταδόσεις μεταξύ του αεροπλάνου και του δορυφόρου, και παρήγαγαν μια πρόχειρη περιοχή μετά την οποία το αεροπλάνο θα μπορούσε να έχει χάσει καύσιμα ή να έχει συντριβεί.

Αποκαλύφθηκε ότι επρόκειτο για ένα τόξο που εκτεινόταν από την Κεντρική Ασία στα βόρεια προς την Ανταρκτική – το οποίο διασχίστηκε περίπου οκτώ ώρες μετά την απογείωση.

Με το βόρειο τμήμα της περιοχής αυτής να αποτελείται από έντονα στρατιωτικοποιημένο εναέριο χώρο, ο οποίος θα είχε εντοπίσει την MH17, θεωρήθηκε πιθανότερο ότι η MH370 συνετρίβη στον Ινδικό Ωκεανό.

Πιστεύεται ότι το αεροπλάνο έπεσε με τη μύτη ή συνετρίβη στα λεπτά μετά τις 8.19 π.μ. της 8ης Μαρτίου. Περισσότερο από έναν χρόνο αργότερα, το 2015, ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας Najib Razak δηλώνει ότι ένα τμήμα πτέρυγας που ξεβράστηκε στη Réunion -ένα γαλλικό νησί ανατολικά της Μαδαγασκάρης- προέρχεται από το MH370.

Στα δύο επόμενα χρόνια, άλλα 17 κομμάτια συντριμμιών βρέθηκαν και «αναγνωρίστηκαν ως πολύ πιθανά ή σχεδόν σίγουρα προερχόμενα από το MH370», ενώ άλλα δύο «αξιολογήθηκαν ως πιθανώς προερχόμενα από το αεροσκάφος του δυστυχήματος».