Διεθνής Ασφάλεια
Η Μόσχα θα πραγματοποιήσει οπωσδήποτε ένα χτύπημα κατά των ξένων στρατιωτικών βάσεων στην Ουκρανία σε περίπτωση που δημιουργηθούν στη χώρα, δήλωσε ο αναπληρωτής πρόεδρος του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ στο Telegram.
Αναφερόμενος στη δήλωση για τις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία που συνέταξε η ΕΕ, δήλωσε ότι το έγγραφο είναι «ένα άχρηστο κομμάτι χαρτί» χωρίς καμία προστιθέμενη αξία.
Ωστόσο, παρείχε στο Κίεβο την ευκαιρία να συνάψει ξεχωριστές συμφωνίες με μεμονωμένες χώρες για προμήθειες όπλων, εκπαίδευση στρατευμάτων, χρηματοδότηση στρατιωτικών προγραμμάτων και πολλά άλλα πράγματα, μέχρι και την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων στο ουκρανικό έδαφος.
«Αυτό είναι το σχέδιο του παιχνιδιού: Δεν θα σας αφήσουμε να ενταχθείτε στο ΝΑΤΟ, καθώς δεν θέλουμε πόλεμο με τη Ρωσία, αλλά δεν υπάρχουν περιορισμοί όσον αφορά τις σχέσεις με μεμονωμένες [χώρες μέλη του ΝΑΤΟ]. Στην πραγματικότητα, το ερώτημα τώρα είναι πώς θα ερμηνεύσουν το άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον. Με άλλα λόγια, όταν η Ρωσία [τελικά] πραγματοποιήσει ένα χτύπημα σε μια τέτοια βάση (το οποίο είναι αναπόφευκτο δεδομένου ότι τα στρατεύματα που σταθμεύουν σε μια τέτοια βάση θα έχουν αναπτυχθεί εκεί ειδικά για να πολεμήσουν εναντίον μας), θα είναι τότε οι σύμμαχοι [ενεργώντας από κοινού] έτοιμοι να δώσουν μια συλλογική απάντηση στη χώρα μας για την καταστροφή μιας βάσης που έχει δημιουργηθεί από [ένα μεμονωμένο] κράτος μέλος του ΝΑΤΟ;», διερωτήθηκε ρητορικά ο πολιτικός.
Ο Μεντβέντεφ επεσήμανε ότι μια επίθεση σε μια στρατιωτική βάση θα αποτελούσε σίγουρα λόγο για την ενεργοποίηση του άρθρου 6 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ, το οποίο αναφέρει ένοπλη επίθεση <…> κατά των δυνάμεων, των πλοίων ή των αεροσκαφών οποιουδήποτε από τα Μέρη».
«Εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται πιο ενδιαφέροντα: Το άρθρο 5 λέει ότι η απάντηση δεν χρειάζεται να είναι στρατιωτική ή συλλογική», σημείωσε.
Ο Ρώσος αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας τόνισε ότι η απάντηση σε τέτοιες ενέργειες περιλαμβάνει τη χρήση «του δικαιώματος της ατομικής ή συλλογικής αυτοάμυνας» από τους συμμάχους για να «βοηθήσουν το Μέρος ή τα Μέρη που δέχονται την επίθεση αυτή, λαμβάνοντας αμέσως, ατομικά και σε συνεννόηση με τα άλλα Μέρη, τα μέτρα που κρίνουν αναγκαία».
«Τούτου λεχθέντος, είναι δυνατόν είτε να απαντήσουμε από κοινού είτε να αφήσουμε τον ιδιοκτήτη των βάσεων που βρίσκονται στην Ουκρανία στην τύχη τους. Μια απάντηση μπορεί να περιλαμβάνει ή να μην περιλαμβάνει τη χρήση στρατιωτικών μέσων. Επομένως, δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες- πρόκειται για ένα χαλαρό παραθυράκι και το καθεστώς του Μπαντερίτη, του κοπρίτη, θα πρέπει να το έχει αυτό κατά νου», κατέληξε ο Μεντβέντεφ.
Η Βορειοατλαντική Συνθήκη των 14 άρθρων, ευρέως γνωστή ως Συνθήκη της Ουάσιγκτον, υπογράφηκε το 1949, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για την ίδρυση του Οργανισμού του Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Η αρχή της συλλογικής άμυνας, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης, υποχρεώνει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να προσέρχονται ο ένας στην άμυνα του άλλου σε περίπτωση επίθεσης.
