Ρ.Κένεντι: «Τα Think Tanks που προωθούν τον πόλεμο στην Ουκρανία χρηματοδοτούνται από βιομηχανίες όπλων»

Ο υποψήφιος για το χρίσμα των δημοκρατικών Τζον Κένεντι επισύναψε στο λογαριασμό του στο Twitter ένα άρθρο που τεκμηριώνει ότι από τα 15 think τανκ που προωθούν τον πόλεμο στην Ουκρανία, τα 14 χρηματοδοτούνται από βιομηχανίες όπλων οι οποίες διατηρούν συμβόλαια με το αμερικανικό Πεντάγωνο.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο fair.org και μεταξύ άλλων επικαλείται πρόσφατη έκθεση από το Ινστιτούτο Κουίνσι (δημοσιεύτηκε την 1η Ιουνίου) καταδεικνύει πόσο μεγάλη επιρροή έχουν οι κερδοσκόποι του πολέμου στον εθνικό λόγο των ΗΠΑ.

Το Ινστιτούτο Κουίνσι εξέτασε 11 μήνες κάλυψης του πολέμου στην Ουκρανία στους New York Times, Washington Post και Wall Street Journal, από την 1η Μαρτίου 2022 έως τις 31 Ιανουαρίου, 2023, και μετρούσε κάθε φορά που αναφέρθηκε ένα από τα 33 κορυφαία think tank.

One reason my call for peace seems so out of step with conventional opinion is that the war industry funds the think tanks that set the narrative. Turns out 14 of the 15 most-cited think tanks received funding from defense contractors. #Kennedy24https://t.co/O9PL0vCczm

— Robert F. Kennedy Jr (@RobertKennedyJr) July 3, 2023

Από τις 15 δεξαμενές σκέψης που αναφέρονται συχνότερα στην κάλυψη, μόνο μία – η Human Rights Watch – δεν λαμβάνει χρηματοδότηση από εργολάβους του Πενταγώνου. Η ανάλυση του Κουίνσι διαπίστωσε ότι τα μέσα ενημέρωσης ήταν επτά φορές πιο πιθανό να αναφέρουν δεξαμενές σκέψης με δεσμούς με πολεμική βιομηχανία παρά να αναφέρουν δεξαμενές σκέψης χωρίς δεσμούς με πολεμική βιομηχανία.

Με 157 αναφορές η καθεμία, οι δύο κορυφαίες ομάδες σκέψης ήταν το Atlantic Council και το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS). Και οι δύο αυτές δεξαμενές σκέψης λαμβάνουν εκατομμύρια από την πολεμική βιομηχανία, από τη Raytheon και τη Lockheed Martin, εταιρείες στις οποίες έχουν ήδη ανατεθεί συμβάσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων με το Πεντάγωνο ως αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία.

Εκτός από το ότι δείχνει την τεράστια επιρροή των δεξαμενών σκέψης, η έκθεση Κουίνσι υπογραμμίζει πόσο δύσκολο είναι να εντοπιστεί πόση χρηματοδότηση της πολεμικής βιομηχανίας λαμβάνουν αυτά τα think tank και ποιανού ακριβώς συμφέροντα εκπροσωπούν.

«Οι δεξαμενές σκέψης δεν υποχρεούνται να αποκαλύπτουν τους χρηματοδότες τους», έγραψε ο συγγραφέας της μελέτης Μπεν Φρίμαν, και «πολλές ομάδες προβληματισμού απαριθμούν τους δωρητές χωρίς να υποδεικνύουν το ποσό των δωρεών και άλλες απλώς απαριθμούν τους δωρητές σε εύρος τιμών (π.χ. 250.000 $ έως 499.999 $)».

Το Ινστιτούτο Κουίνσι δεν βρήκε ούτε μία περίπτωση στην οποία ένας οργανισμός μέσων ενημέρωσης αποκάλυψε το γεγονός ότι η πηγή του έλαβε χρηματοδότηση από την πολεμική βιομηχανία, κρύβοντας τον τρόπο με τον οποίο τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορεί να διαμορφώνουν την κάλυψη ή να προωθούν συστάσεις πολιτικής που ωφελούν άμεσα τους χρηματοδότες τους.

Ένας κρίσιμος τρόπος με τον οποίο τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης παράγουν συναίνεση για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ είναι η προσεκτική επιλογή των πηγών και των φωνών που παρουσιάζουν και περιορίζοντας το φάσμα της συζήτησης. Αν και αυτό μπορεί να λάβει τη μορφή άκριτων επαναλαμβανόμενων δηλώσεων από κυβερνητικούς αξιωματούχους, αυτή η έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν πιο ειδικοί τρόποι με τους οποίους τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να προωθήσουν μια εταιρική/κρατική ατζέντα υπό το πρόσχημα της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας.