Οι αρχαίες συσκευές βασανιστηρίων έχουν έναν τρόπο να προκαλούν φόβο.
Σήμερα, φυσικά, έχουμε νόμους που προστατεύουν τους ανθρώπους από τη σκληρή και βάναυση τιμωρία, αλλά τότε, όλα ήταν… δίκαιο παιχνίδι. Οι βασιλιάδες, οι βασίλισσες, οι τύραννοι και οι ιερείς είχαν όλοι ρόλο στο να βασανίσουν όσους πίστευαν ότι ήταν εγκληματίες, αιρετικοί, μάγισσες και προδότες.
Για να εκμαιεύσουν πληροφορίες από αυτούς, να εξομολογηθούν ή απλώς να προκαλέσουν πόνο, εφηύραν δημιουργικά μερικές αδιανόητες συσκευές για να το κάνουν, κάνοντας τις σύγχρονες μεθόδους βασανιστηρίων να φαίνονται ερασιτεχνισμοί.
Το Φέρετρο
Η πιο διάσημη τεχνική βασανισμού του Μεσαίωνα! Χρησιμοποιώντας μεγάλες λωρίδες σιδήρου, οι σιδηρουργοί δημιουργούσαν ένα κοίλο φέρετρο σε σχήμα ατόμου. Τα θύματα αναγκάζονταν να μπουν μέσα και κρεμιόντουσαν για να πεθάνουν κάτω από τον καυτό ήλιο ενώ τα έτρωγαν τα ζώα. Το φρικτό με το Φέρετρο είναι ότι το θύμα αφηνόταν για τόσο καιρό μέσα που το κλουβί ξανάνοιγε μόνο όταν τα όρνια είχαν τραφεί με τα απομεινάρια του.
Iron Maiden/Σιδηρά Κόρη
Μια από τις πιο γνωστές και διαβόητες συσκευές βασανιστηρίων, το Iron Maiden είναι μια μεγάλη σαρκοφάγος με στρατηγικά τοποθετημένες βέργες σαν αγκάθια στο εσωτερικό και στην πόρτα. Μόλις το θύμα έμπαινε μέσα, η πόρτα έκλεινε, τρυπώντας ζωτικά όργανα. Ωστόσο, το θύμα δεν πέθαινε αμέσως και πιθανότατα θα ήταν ζωντανό, με αιμορραγία μέχρι θανάτου. Αρχικά, οι άνθρωποι νόμιζαν ότι ήταν μια φανταστική συσκευή, αλλά βρήκαν μια πραγματική στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας το 1800.
Ο τροχός
Ηταν μια δημοφιλής μέθοδος βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Τα θύματα έσπαγαν τα άκρα τους καθώς δένονταν στις ακτίνες του μεγάλου τροχού. Στη συνέχεια, ο τροχός τοποθετούνταν στην κορυφή ενός στύλου και τα σώματά τους καίγονταν κάτω από τον καυτό ήλιο και θα τα μάζευαν τα κοράκια. Μερικές φορές ο τροχός θα είχε αιχμές τοποθετημένες πάνω του.
Τσακιστής Κεφαλιών
Το θύμα έβαζε το πηγούνι του σε μια μεταλλική ράβδο καθώς ένα καπάκι θα σφίγγονταν στην κορυφή του κεφαλιού του. Ο βασανιστής έστριβε τη μανιβέλα, συνθλίβοντας το κεφάλι. Πρώτα έσπαγαν τα δόντια, μετά η γνάθος και τελικά τα μάτια έβγαιναν από τις κόγχες τους. Αν δεν πέθαιναν και απελευθερώνονταν, προφανώς η καταστροφή των μυών αλλά και της δομής του προσώπου ήταν μόνιμη και εκτεταμένη.