Ελληνοτουρκικά
To μεσημέρι προς απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, κτύπησε το πορτοκαλί τηλέφωνο στο πρωθυπουργικό γραφείο. Το σήκωσε, καθώς τον είχαν ενημερώσει ποιος θα τον καλούσε. Ηταν ο διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Ρουμπάτης.
«Καλησπέρα Γιάννη, καλό μήνα, τι έχουμε;» ήταν η πρώτη φράση του Αλέξη Τσίπρα.
Μετά από δύο λεπτά που άκουσε προσεκτικά τον συνομιλητή του, είχε αλλάξει χρώμα και είχε χάσει την καλή διάθεσή του, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα κτύπησε και το άλλο τηλέφωνο που έχει εγκατασταθεί στο Μαξίμου με αναβαθμισμένο κρυπτογραφικό σύστημα. Ηταν ο Π.Καμμένος.
Τα νέα ήταν τα ίδια. Οι Τούρκοι είχαν αιχμαλωτίσει («συλλάβει» του είπαν οι συνομιλητές του, αλλά από την στιγμή που στελέχη ενόπλων δυνάμεων συλλαμβάνουν στελέχη άλλων ενόπλων δυνάμεων, υπό την απειλή όπλων και αυτοί παραδίδουν τα όπλα τους, τότε πρόκειται περί «αιχμαλωσίας») δύο Ελληνες, έναν αξιωματικό κι ένας υπαξιωματικό στις Καστανιές του Εβρου.
Ομως, η εξέλιξη ήταν πολύ σοβαρή για να ενδιαφέρουν οι λέξεις και οι χαρακτηρισμοί τον Α.Τσίπρα, εκείνη την στιγμή.
Ετσι ή αλλιώς έπρεπε για επικοινωνιακούς λόγους πλέον να χρησιμοποιείτε η λέξη «σύλληψη» και όχι η λέξη «αιχμαλωσία». Ρώτησε τον Π.Καμμένο τι κατάσταση επικρατεί στην περιοχή.
Επιφυλακή στο ανώτατο επίπεδο, αλλά όχι μετακινήσεις δυνάμεων στην γραμμή της προκάλυψης για να μην φανεί ότι κλιμακώνουμε, βάσει των εντολών που είχε δώσει ο ίδιος του απάντησε.
«Σε όλη την όριο γραμμή από το τριεθνές μέχρι το Καστελόριζο έχουμε επιφυλακή. Ποτέ δεν ξέρεις που θα κάνουν κίνηση οι Τούρκοι και ο Αποστολάκης λέει πάντα ότι κατά κανόνα εφαρμόζουν αντιπερισπασμούς πριν την κύρια ενέργεια» του απαντά ο Π.Καμμένος.
Η αμέσως επόμενη κίνηση του Α.Τσίπρα ήταν να ενημερωθεί για τη τύχη των συλληφθέντων.
Μόλις είχε πλήρη εικόνα, κάλεσε τον Αμερικανό πρεσβευτή Τ.Πάιατ. «Το έχουμε πληροφορηθεί κ.πρόεδρε» του απάντησε ο Αμερικανός. «Κάνουμε ότι καλύτερο μπορεί να γίνει για την επιστροφή των στρατιωτών σας. Το πιο σημαντικό είναι να μην υπάρξει κλιμάκωση ή ενέργειες που θα συνέτειναν προς την κατεύθυνση της κλιμάκωσης» του σύστησε ο Τ.Πάιατ.
Με τον Αμερικανό πρεσβευτή ο Α.Τσίπρας έχει «χημεία». Και πάντα κάνει δεκτές τις εισηγήσεις του. Αλλωστε οι ΗΠΑ, πάντα «ξέρουν κάτι παραπάνω».
Η οδηγία προς Π.Καμμένο ήταν σαφής: «Να αποφευχθεί το οτιδήποτε θα μπορούσε να οδηγήσει σε στρατιωτική κλιμάκωση».
Στο λιτό γραφείο του στο κεντρικό κτίριο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Ε.Αποστολάκης, ελάμβανε τις αναφορές ετοιμότητας και των κινήσεων των απέναντι: Τα ελληνικά AWACS, EMB-145 Erieye δεν είχαν συλλάβει κάτι το ιδιαίτερο, εκτός από μία περίπτωση που έδειχνε ότι τα readiness στα τουρκικά αεροδρόμια είχαν αυξηθεί τις τελευταίες ώρες στα αεροδρόμια της Μπαντίρμα και του Μπαλίκεσιρ.
Αλλά αυτό μπορούσε να αφορά την Αφρίν.
Μιλούσε συνέχεια με τον αρχηγό του ΓΕΣ τον αντιστράτηγο Α.Στεφανή. Τον είχε στηρίξει τόσο πολύ και τώρα φαινόταν για άλλη μια φορά να τα έχει κάνει «θάλασσα».
Καμία εντολή για αυξημένη προσοχή και ετοιμότητα δράσης δεν φαίνεται να είχε φτάσει στα φυλάκια του Εβρου.
Σκέφθηκε ένα τηλεφώνημα-«καμπανάκι» που είχε την προηγούμενη ημέρα και αμέσως του ήρθε στο μυαλό το τηλεφώνημα από τηλεφωνικό θάλαμο της Αγκυρας από τότε στέλεχος της πρεσβείας μας που μιλούσε για πληροφορίες ότι επίκειται απόβαση σε ελληνικό νησί.
«Πάλι τα ίδια» σκέφθηκε.
Αλλά τι άλλο μπορούσε να κάνει; Οταν υπάρχει αυξημένη επιφυλακή και η ένταση της οδηγίας δεν φτάνει, όπως πρέπει εκεί που πρέπει.
Στην απόρρητη σύσκεψη που ακολούθησε αποφασίστηκε να εκδοθεί μια ανακοίνωση του ΓΕΣ που να γινόταν παραδεκτό ότι οι Ελληνες στρατιώτες είχαν εισέλθει σε τουρκικό έδαφος.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, αν το αφήναμε αιωρούμενο και ανοικτό το ενδεχόμενο καταδρομικής ενέργειας των Τούρκων, τότε θα σήμαινε ότι το πάμε για κλιμάκωση. Και οι οδηγίες ήταν οι ακριβώς αντίθετες.
Με αυτό το πνεύμα εκδόθηκε η ανακοίνωση-όνειδος του ΓΕΣ που εφεξής θα στοιχειώνει την ηγεσία του Ελληνικού Στρατού.
Μετά την ανακοίνωση θα ξεσπούσε θύελλα, αλλά οι Αμερικανοί έλεγαν ότι «Θα επιτύγχαναν την άμεση απελευθέρωσή τους».
Εφυγε σκεπτικός και κατηφής από το γραφείο του.
Η αξιωματικός στον προθάλαμο έσβησε τα φώτα και κλείδωσε την πόρτα.
Το ίδιο έγινε και στην Ανδριανούπολη: Η βαριά μεταλλική πόρτα έκλεισε πίσω από τις πλάτες των αιχμαλώτων Ελλήνων και τα κλειδιά των δεσμοφυλάκων κροτάλισαν στην κλειδαριά της τουρκικής φυλακής στο στρατόπεδο της Στρατοχωροφυλακής…
