ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Το εξαφανισμένο έγγραφο του ICAO με τα 10 μίλια- Πλήγμα για την Ελλάδα και την Κύπρο

Στις 8 Απριλίου 2019/09:51 (local time), η Τουρκία απέστειλε στον ΟΗΕ νεότερη επιστολή με την οποία υποστηρίζει ότι μέρος της κυπριακής ΑΟΖ είναι παράνομη διότι δεν οριοθετήθηκε σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας και θα απαιτήσει την εκ νέου οριοθέτηση της.

Η Τουρκία δηλαδή σκοπεύει να ισχυριστεί νομικά ότι η τουρκική υφαλοκρηπίδα (όχι ΑΟΖ) εκτείνεται 300νμ νοτίως από τις τουρκικές ακτές, μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου και ανατολικά Καστελόριζου και ότι το σύνολο του δυτικού τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ των 200νμ επικαλύπτει την τουρκική υφαλοκρηπίδα και γι’ αυτό η Κύπρος οφείλει σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας να οριοθετήσει την κυπριακή ΑΟΖ και με τη συμμετοχή και συμφωνία της Τουρκίας που έχει απέναντι και παρακείμενες ακτές με την Κύπρο.

Πιο συγκεκριμένα, στην επιστολή που απέστειλε η Τουρκία στον ΟΗΕ αναφέρει ότι η Κύπρος παραβιάζει τα άρθρα 83 και 74 της Σύμβασης της Θάλασσας, τα οποία ορίζουν για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ αντίστοιχα ότι «η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ μεταξύ των κρατών με απέναντι ή παρακείμενες ακτές πρέπει να γίνεται με συμφωνία μεταξύ των κρατών» και επειδή αυτό δεν έγινε με την Τουρκία, η Κύπρος κήρυξε παράνομα και αυθαίρετα την κυπριακή ΑΟΖ, η οποία δεν έχει νομική βάση και θεωρείται μη οριοθετημένη, με αποτέλεσμα οι κυπριακές έρευνες στην περιοχή να είναι νομικά και με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας παράνομες και καταχρηστικές.

Τις νομικές και τεχνικές βάσεις για να στηρίξει όλα αυτά η Τουρκία τις προετοίμαζε πάνω από 25 χρόνια και κατά καιρούς τις βελτίωνε, τις τροποποιούσε και κυρίως τις αναβάθμιζε, έχοντας ως σταθερή βάση την πλήρη και διαχρονική ανικανότητα και αδιαφορία του ελληνικού πολιτικού συστήματος να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα.

Έτσι,

• Στις 16 Ιανουαρίου 1994 τέθηκε σε ισχύ η νέα Σύμβαση της Θάλασσας που έχει συμφωνηθεί το 1982 στο Μοντέγκο Μπέυ και κυρώθηκε από την Ελλάδα το 1995. Η Τουρκία δεν προσυπέγραψε τη Σύμβαση, όπως και την προηγούμενη της Γενεύης του 1958, με το ίδιο αιτιολογικό, ότι «θίγονται ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας σε Αιγαίο και Μεσόγειο».

• Προκειμένου να ξεπεράσει τα εμπόδια της Σύμβασης της Θάλασσας, η Άγκυρα, την 1η Ιουλίου 1993, (δηλαδή έξι μήνες πριν τεθεί σε ισχύ η Σύμβαση), εξέδωσε τη ΝΟΤΑΜ ΒΟ542/1η Ιουλίου 1993 για εκτέλεση αεροναυτικής άσκησης μεταξύ Ρόδου- Καστελόριζου (σε περιοχή που φαίνεται πιο πάνω στο χάρτη του pronews με κόκκινο χρώμα).

Σύμφωνα με την τουρκική ΝΟΤΑΜ κατηγορίας Β, (δηλαδή διεθνή αγγελία για αμιγώς τουρκική επικράτεια), η περιοχή της τουρκικής άσκησης κείται σε τουρκική κυριαρχία- επικράτεια και εντός του FIR Κωνσταντινούπολης, που σύμφωνα με την απόφαση του ICAO 1950 αποτελεί τουρκική επικράτεια. Με την άσκηση αυτή το 1993 και με την ελληνική αδιαφορία, η Τουρκία έθετε τις βάσεις για να διεκδικεί σήμερα, το 2019, μέρος της κυπριακής και ελληνικής ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας και να «παίρνει στο κυνήγι» πρωθυπουργό, υπουργό Άμυνας και άλλους καθώς και την στρατιωτική ηγεσία του ΥΕΘΑ, κάθε φορά που επισκέπτονται το Καστελόριζο με στρατιωτικό μέσο.

• Το 1950, ο ICAO καθόρισε το FIR Αθηνών και Κωνσταντινούπολης ως εξής: «Από τις εκβολές του Εβρου ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και καταλήγει ανατολικά του Καστελόριζου στις συντεταγμένες 3555Ν-3000 Ε, που είναι το σημείο που ενώνονται τα τέσσερα FIR Αθηνών, Κωνσταντινούπολης, Λευκωσίας και Άγκυρας. (σσ. Είναι πρόδηλο επομένως ότι το Καστελόριζο είναι διεθνώς κατοχυρωμένο ότι ανήκει στο Αιγαίο από το 1950 και όχι στη Μεσόγειο όπως έχουν ισχυριστεί προσφάτως αδόκιμοι και αδιάβαστοι Έλληνες πολιτικοί που παίζουν την κολοκυθιά στην ΤV για το πού ανήκει το νησί).

• Με την απόφαση του ΙCAO 1950, το FIR Κωνσταντινούπολης συμπίπτει-ταυτίζεται με τα σύνορα της Τουρκίας και ορίζει την τουρκική επικράτεια, (με συντεταγμένες 3555Ν) και φαίνεται με κόκκινο χρώμα στο χάρτη και η κουκίδα με κόκκινο χρώμα ήταν το σημείο συνάντησης των 4 FIRs.

Με αυτόν τον ορισμό των FIR Κωνσταντινούπολης – Αθηνών και με συντεταγμένες 3555Ν, η Τουρκία, από λάθος του ICAO, αλλά και με τη σύμφωνη της Αθήνας το 1950, είχε στην περιοχή Ρόδου – Καστελόριζου 16νμ χωρικά ύδατα –κυριαρχία, δηλαδή, 6νμ τα κανονικά χωρικά ύδατα και 10νμ «τζαμπατζίδικα» στη διεθνή θάλασσα, δηλαδή τα σύνορα της Τουρκίας που όριζε το 1950 ο ICAO για το FIR Κωνσταντινούπολης ήταν στην περιοχή αυτή 16νμ από τις τουρκικές ακτές.

Με τον ορισμό αυτό των FIR του 1950, (καθώς τότε δεν υπήρχε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα), η Τουρκία ημι-στραγγάλιζε την μετέπειτα ΑΟΖ- υφαλοκρηπίδα Ρόδου και Καστελόριζου διότι ανάμεσα τους έμπαινε τουρκική κυριαρχία, με αποτέλεσμα να «σκοντάφτουν» νότια- νοτιοανατολικά στη τουρκική κυριαρχία.

• Όμως κατά την εφαρμογή λειτουργίας των FIR Αθηνών – Κωνσταντινούπολης παρουσιάστηκαν προβλήματα εναέριας κυκλοφορίας και ασφάλειας στην περιοχή και ο ICAO ζήτησε το 1958 από την Αθήνα, Άγκυρα και Λονδίνο για λογαριασμό της Κύπρου (η νήσος έγινε ανεξάρτητο κράτος το 1960), να διαβουλευθούν και να στείλουν τα πρακτικά με τις τυχόν τροποποιήσεις στον ICAO για έγκριση, προκειμένου τα FIRs να καταστούν λειτουργικά.

• Επήλθε συμφωνία και τα πρακτικά των διαβουλεύσεων εστάλησαν στον ICAO και εγκρίθηκαν με την εξής τροποποίηση:

«Το σημείο που τέμνονται τα 4 FIRs Αθηνών, Κωνσταντινούπολης,Λευκωσίας και Άγκυρας, που το 1950 ήταν 3555Ν να μετακινηθεί βόρεια προς την Τουρκία κατά 10νμ και στις συντεταγμένες 3605Ν».

Με την τροποποίηση- μετακίνηση του FIR Κωνσταντινούπολης 10νμ βόρεια προς την Τουρκία, από Ρόδο – Καστελόριζο, η τουρκική επικράτεια- κυριαρχία μειώθηκε κατά 10νμ κι από 16νμ που ήταν το 1950 με τις συντεταγμένες 3555Ν, έγινε 6νμ το 1958 με τις συντεταγμένες 3605Ν, όσο δηλαδή και τα τουρκικά χωρικά ύδατα .

Οι νέες συντεταγμένες εγκρίθηκαν από τον ICAO και απεικονίζονται στο χάρτη με πράσινη κουκίδα, που λογικά ισχύουν μέχρι σήμερα.

Έτσι, πίσω στο 1993, η Αθήνα απάντησε στην πρώτη εκείνη τουρκική ΝΟΤΑΜ για την πρώτη φορά εκτέλεση τουρκικής αεροναυτικής άσκησης μεταξύ Ρόδου- Καστελόριζου, ότι μέρος της περιοχής της τουρκικής άσκησης κείται στο FIR Αθηνών κι ως εκ τούτου η Τουρκία πρέπει να τροποποιήσει τις συντεταγμένες.

Έλαβε την τουρκική απάντηση ότι σύμφωνα με τον καθορισμό των FIRs του 1950 του ICAO η περιοχή κείται αυστηρά στο FIR Κων/λης. Δηλαδή η Τουρκία έκανε κυριολεκτικώς γαργάρα την απόφαση του ICAO 1958 διότι δεν τη συμφέρει αφού χάνει 10νμ κυριαρχία.

Μετά την εμμονή της Τουρκίας στις παλιές συντεταγμένες 3555Ν του FIR Κωνσταντινούπολης, η ΥΠΑ με έγγραφο (ΥΠΑ/Δ4/Γ/ΑΠΟΡ.200/5 Ιουλίου 1993) ζητά από το ελληνικό ΥΠΕΞ την απόφαση του ICAO 1958 με την τροποποιημένη συντεταγμένη από 3555Ν σε 3605Ν προκειμένου να αντιδράσει και να αντικρούει την Τουρκία.

ΤΟ ΥΠΕΞ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΦΑΚΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ICAO 1958….

Γι’ αυτό και ζήτησε από τον Έλληνα πρέσβη στη ΜΕΑ του ICAO στο Μόντρεαλ του Καναδά κ. Εξηντάρη να αποστείλει αυτός την απόφαση του 1958 με τις ισχύουσες συντεταγμένες.

Ύστερα από έρευνα – έλεγχο 10 ημερών στον ICAO διαπιστώθηκε ότι η απόφαση του ICAO είχε κάνει φτερά και από την έδρα του Διεθνούς Οργανισμού και είχε γίνει άφαντη μαζί με τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας – Κύπρου σχετικά και με την ΑΟΖ- ΥΦΑΛΟΚΡΗΠΙΔΑ, που σήμερα βρίσκονται σε κίνδυνο.

Το εξόχως παράδοξο είναι το γεγονός ότι όχι μόνον το πρωτότυπο των κυρωμένων πρακτικών του ICAΟ είχε κάνει φτερά, αλλά ακόμα και τα πρακτικά των διαβουλεύσεων μεταξύ Αθήνας ,Άγκυρας και Λευκωσίας (τότε Βρετανίας) του 1958, που όριζαν τις συντεταγμένες 3605Ν είχαν γίνει άφαντα…

Δηλαδή ολόκληρος ο φάκελος. Προφανώς κάποιοι είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά σε βάρος της Ελλάδας..

Το απόρρητο- επείγον έγγραφο του πρέσβη κ Εξηντάρη προς το ΥΠΕΞ, (το οποίο παρουσιάζει το pronews) είναι αποκαλυπτικό ιστορικό κείμενο:

«Το πρωτότυπο των κεκυρωμένων πρακτικών του Συμβουλίου της 15.5.1958 φέρεται απωλεσθέν από εδώ αρχεία Συμβουλίου, αλλά έρευνα μας συνεχιστεί. Σημειωτέον συναφώς ότι στοιχεία περί διενέργειας τότε διαβουλεύσεων μεταξύ ενδιαφερομένων χωρών δεν ευρέθησαν εδώ.

Αντιθέτως, υπάρχει καταχωρημένη βρετανική δήλωση του Φεβρουαρίου 1958 που συνδέει το θέμα με την CYPRUS NOTAM II, No3/58 και την εφαρμογή των ορίων της NICOSIA FLIGHT INFORMATION REGION, τα όρια της οποίας φέρονται γενόμενα αποδεκτά από τα ενδιαφερόμενα μέρη ( Ελλάς, Τουρκία, Συρία Λίβανος Ισραήλ Αίγυπτος, Συμβούλιο ICAO..»

Με άλλα λόγια ο έμπειρος διπλωμάτης παραπέμπει την Αθήνα σε άλλες χώρες για την ανάκτηση του απωλεσθέντος εγγράφου του ICAO 1958 από την Αθήνα και τον ICAO.

Και τι έχει κάνει το ελληνικό κράτος, οι διαδοχικές κυβερνήσεις, αλλά και το Διπλωματικό Σώμα για την ανάκτηση αυτού του τόσο σημαντικού για τα εθνικά συμφέροντα εγγράφου από το 1958 ως και σήμερα, 2019;

ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ!

Πάνω από μισό αιώνα, καμία ελληνική κυβέρνηση, κανένας υπουργός αλλά και διπλωμάτες δεν κίνησαν ποτέ γη και ουρανό, πρώτα για να διαπιστώσουν πως έκανε φτερά το έγγραφο του 1958 από το ελληνικό ΥΠΕΞ και δεύτερον για να ανακτήσουν το απωλεσθεν έγγραφο από άλλα πιο «επιμελή» ΥΠΕΞ άλλων χωρών (πχ. Βρετανία).

Έτσι από το 1993 η Τουρκία όχι μόνον κάνει ασκήσεις στην περιοχή Ρόδου- Καστελόριζου, αλλά την έχει μετατρέψει σε τουρκική επικράτεια και οποιοδήποτε στρατιωτικό μέσο εισέλθει στην περιοχή χωρίς ς διπλωματική άδεια από την Άγκυρα, η Τουρκία το πετάει έξω με τις κλωτσιές, ξεφτιλίζοντας κατ’ επανάληψη την μισή ελληνική κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα.

Κανένας αρμόδιος – από τη διαπίστωση της «απώλειας του εγγράφου ICAO 1958 το 1993 μέχρι και σήμερα- όλων των κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων δεν κατανόησε ποτέ ότι αυτές οι «παλαβές» ενέργειες της Τουρκίας έχουν στόχο την ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας στην περιοχή, παρά μας δηλώνουν αφελώς ότι η Άγκυρα προκαλεί διότι « έχει απομονωθεί διεθνώς».

Αντί λοιπόν οι αρμόδιοι όλων των κυβερνήσεων, από το 1993 αλλά και της σημερινής, που υφίσταται σχεδόν σε καθημερινή βάση την πίεση της Τουρκίας στην περιοχή, να ψάχνουν νύχτα- μέρα να ανακτήσουν την απόφαση του 1958, σκέφθηκαν να αντιμετωπίσουν την Τουρκία με μια βλακεία ολκής, η οποία επιδεινώνει την κατάσταση και εγκυμονεί και νομικές συνέπειες.

Από το 1993, όταν διαπιστώθηκε η απώλεια της απόφασης του 1958 για την τροποποίηση του FIR Αθηνών -Κων/λης, οι αρμόδιοι της Αθήνας, της εκάστοτε κυβέρνησης, απαντούν με ΝΟΤΑΜ στην Άγκυρα οι « ..τμήμα της περιοχής Ρόδου -_ Καστελόριζου κείται στο FIR Αθηνών που καθορίστηκε το 1950 και από τις εκβολές του Εβρου ακολουθεί τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας και καταλήγει στις συντεταγμένες 3605Ν- 3000 Ε».

Αυτή η ελληνική απάντηση που αναγράφεται στις ΝΟΤΑΜ της ΥΠΑ προς σύμπασα τη διεθνή κοινότητα είναι νομικά αβάσιμη επικίνδυνη και παράνομη, διότι η απόφαση ICAO 1950 έχει τις συντεταγμένες 3555Ν-3000 Ε και όχι 3605Ν- 3000 Ε που αναφέρει η ΥΠΑ και οι οποίες περιλαμβάνονται στη «χαμένη» απόφαση 1958.

Από το 1993 με έξαρση τα δύο τελευταία χρόνια, η Τουρκία βασιζόμενη στην απόφαση του 1950 του ICAO, που της δίνει κυριαρχία-χωρικά ύδατα 16νμ, κάθε χρόνο και με συνεχείς ασκήσει κλέβει προς νότια και ένα ναυτικό μίλι ,με αποτέλεσμα να έχει φτάσει σήμερα στα 36νμ από τις τουρκικέ ακτές, στραγγαλίζοντας την ΑΟΖ Ρόδου- Καστελόριζου, που δεν μπορούν να αναπνεύσουν διότι σκοντάφτουν στην τουρκική επικράτεια- κυριαρχία, (όπως φαίνεται στο χάρτη πιο πάνω).

Έτσι η Τουρκία μετατρέπει την περιοχή σε ένα «τετράγωνο των Βερμούδων», που εξαφανίζει κάθε νόμιμο δικαίωμα του ελληνισμού.

Παράλληλα, η ελληνική διαχρονικά παράνομη εμμονή να παραποιεί σε διεθνές επίπεδο με τις αγγελίες της την απόφαση του ICAO 1950 και να δηλώνει διεθνώς ότι στην απόφαση αυτή αναγράφονται οι συντεταγμένες της απόφασης του ICAO 1958, (την οποία δεν μπορεί να προσκομίσει ως αποδεικτικό στοιχείο διότι την …έχει χάσει), συνιστά νομικό ατόπημα, που μπορεί να οδηγήσει σε αναδιάταξη των FIRs, με καταστροφικές συνέπειες σε όλα τα εθνικά συμφέροντα.

Σήμερα η Τουρκία με τη ΝΟΤΑΜ Β 0968/2019 που δημοσιεύει το pronews εκτελεί άσκηση μεταξύ Ρόδου- Καστελόριζου σε περιοχή νοτίως DALAMAN στη διεθνή θάλασσα (που φαίνεται με κόκκινο χρώμα στο χάρτη), την οποία περιοχή έχει μετατρέψει σε τουρκική κυριαρχία, με αποτέλεσμα να διεκδικεί υφαλοκρηπίδα 300νμ νοτίως και να ισχυρίζεται στον ΟΗΕ ότι το δυτικό τμήμα της Κυπριακής ΑΟΖ είναι παράνομο, διότι επικαλύπτει την τουρκική υφαλοκρηπίδα, γεγονός που σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας απαιτεί οριοθέτηση μεταξύ Κύπρου- Τουρκίας που δεν έχει γίνει.

Η θέση των ΗΠΑ

Μόλις στις 5 Μαΐου το Στέητ Ντιπάρτμεντ εξέδωσε μια ανακοίνωση σε αυστηρό τόνο για την Τουρκία, καλώντας την να σταματήσει τις προκλήσεις. Σύσσωμη η απρόσεκτη και απαίδευτη κυβέρνηση, αλλά και οι εκ του προχείρου διαπιστώσεις ελληνικών ΜΜΕ, έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την «ολοκληρωτική στήριξη» των ΗΠΑ προς την Ελλάδα και την Κύπρο.

Αυτό που δεν πρόσεξαν μέσα στη φούρια του πανηγυρισμού είναι ότι η Ουάσιγκτον επιπλήττει την Τουρκία για τις κινήσεις της μέσα σε περιοχή της ΑΟΖ δυτικά της νήσου, την οποία περιοχή αξιώνει- διεκδικεί η Κυπριακή Δημοκρατία σύμφωνα με την αμερικανική δήλωση.

Αυτή η διατύπωση σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας καθορίζει ότι η περιοχή των τουρκικών γεωτρήσεων δεν είναι νόμιμη διότι δεν έχει οριοθετηθεί η ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας, δηλαδή η περιοχή δεν ανήκει σε κανέναν. Δηλαδή οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή ΑΟΖ, στο σύνολο της, αλλά αποδέχονται μόνον την κυπριακή αξίωση – διεκδίκηση επί της ΑΟΖ -υφαλοκρηπίδας δυτικά της νήσου.

Επομένως η αμερικανική δήλωση επί της ουσίας είναι 100% υπέρ της Άγκυρας, που και αυτή « αξιώνει- διεκδικεί» τμήμα της ΑΟΖ- υφαλοκρηπίδας της Κύπρου.

Είναι ομοίως σαφές ότι η αμερικανική κυβέρνηση ενδιαφέρεται να κάνουν τη δουλειά τους απρόσκοπτα οι αμερικανικές εταιρείες στο οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ και δεν τις ενδιαφέρει τι γίνεται δυτικά, εκεί δηλαδή που εστιάζει το ενδιαφέρον και τις προκλήσεις της η Τουρκία..