Έλληνες ψαράδες: «Δεν μπορούμε να πλησιάσουμε στα Ίμια – Κινδυνεύουμε από τους Τούρκους»

Αντιμέτωποι με τις τουρκικές προκλήσεις έρχονται καθημερινά οι ψαράδες της Καλύμνου όπως καταγγέλλουν. «Δεν μπορούμε καν να πλησιάσουμε στα Ίμια» αναφέρουν χαρακτηριστικά εστιάζοντας στα περιστατικά παρενόχλησης που έχουν ζήσει.

Μιλώντας στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ο πρόεδρος του Συλλόγου Παράκτιας Αλιείας Καλύμνου «Παναγία Υπαπαντή» Μανώλης Κουλλιάς, περιγράφει καταστάσεις που ενώ φαντάζουν εξωπραγματικές, αποτελούν σκληρή καθημερινότητα όσων βιοπορίζονται από τα νερά ανάμεσα στα νησιά του Αιγαίου και στα τουρκικά παράλια.

«Τα τελευταία χρόνια δεν μπορούμε καν να πλησιάσουμε στην περιοχή των Ιμίων. Όσοι το έχουν επιχειρήσει έχουν κινδυνεύσει από τα σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής» λέει ο αλιέας που από τα οκτώ του χρόνια ψαρεύει στα ίδια νερά.

Το «γαϊτανάκι του διωγμού»
Μέχρι και πριν από τρία χρόνια οι Έλληνες ψαράδες είχαν καταφέρει να έχουν σταθερή παρουσία στην περιοχή και εργάζονταν πλάι σε Τούρκους συναδέλφους τους που ήταν λιγότεροι, με αμοιβαίο σεβασμό.

«Παρά τον ψυχολογικό πόλεμο τις προκλήσεις και τις παρενοχλήσεις, που κυμαίνονταν από λεκτικές απειλές και ανάκρουση εθνικιστικών εμβατηρίων από τα μεγάφωνα των περιπολικών μέχρι και κόψιμο καλαδουριών ή κατάβρεγμα με μάνικες, καταφέρναμε με σωστή διαχείριση και ψυχραιμία να δουλεύουμε. Πενήντα οικογένειες ζούσαν από τις ψαριές».

Όπως περιγράφει ο 38χρονος, τα προβλήματα έγιναν εντονότερα το 2014, όταν Έλληνες ψαράδες πρωτοδημοσίευσαν σε αθηναϊκά ΜΜΕ βίντεο με τις τουρκικές προκλήσεις.

Τον επόμενο χρόνο οι Έλληνες ψαράδες επέστρεψαν και πάντα με την παρουσία του Λιμενικού Σώματος συνέχισαν τις ψαριές τους.

«Η στήριξη που μας παρείχε το Λιμενικό αποτελούσε εγγύηση για εμάς. Ιδίως τα στελέχη της Καλύμνου ήταν πάντοτε εκεί όταν τα χρειαζόμασταν, παρά τον αυξανόμενο φόρτο εργασίας» υπογραμμίζει ο Κουλλιάς. Η σχετική ηρεμία όμως, δεν διήρκεσε για πολύ.

Αρκούσε μία φράση του πρώην υφυπουργού Παιδείας, Κώστα Ζουράρι για να γίνουν οι Τούρκοι… Τούρκοι, όπως χαρακτηριστικά λέει ο πρόεδρος αλιέων Καλύμνου.

«Την επόμενη μέρα εμφανίστηκαν δύο τουρκικά περιπολικά και κατόπιν ένα ελληνικό. Οι Τούρκοι άρχισαν να φωνάζουν. Καταλάβαμε ότι είχαν άλλη διάθεση, άγρια. Προσπαθούσαν να μας εμβολίσουν.

Με νοήματα και σπαστά αγγλικά τους έδωσα να καταλάβουν ότι θα μαζέψω το παραγάδι και θα φύγω. Με το που πιάνω το καλαδούρι, όμως, ξεκίνησε ένα από τα σκάφη να επιταχύνει και μόλις έφτασε στα 50 μέτρα έδωσε όλα τα γκάζια. Το κύμα που σήκωσε γέμισε το καΐκι, μας έκανε μούσκεμα και παρέσυρε τα πάντα. Σκέφτηκα ”εδώ πλέον κινδυνεύουμε”. Αυτή ήταν η τελευταία μας μέρα στα Ίμια» τονίζει.