Η Τουρκία προσφεύγει στην Χάγη «για να λύσει τις διαφορές της με την Ελλάδα» – Έχει συμφωνηθεί συνυποσχετικό με Κ.Μητσοτάκη;

Σε μία εγκληματική για την εθνική ακεραιότητα και τα εθνικά δικαιώματα κίνηση, φαίνεται πως έχει προσυμφωνήσει με τον Ρ.Τ. Ερντογάν, ο Κ.Μητσοτάκης: Την υπογραφή συνυποσχετικού για το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι το τουρκικό ΥΠΕΞ διαρρέει ότι προσφεύγει στην Χάγη για όλα τα ανοικτά ζητήματα με την Ελλάδα αλλά κάτι τέτοιο δεν θα είχε κανένα νόημα αν η Ελλάδα δεν είχε συμφωνήσει με την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο.

Άρα για να το ανακοινώνει τον τουρκικό ΥΠΕΞ αυτό σημαίνει ότι υπάρχει παρασκηνιακή συμφωνία μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν. 

Γιατί είναι εγκληματικό να συμφωνήσει τώρα η Ελλάδα σε προσφυγή στην Χάγη θα το δούμε εν συνεχεία.

Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών διέρρευσε στην εφημερίδα Hurriyet ότι δεν υπάρχει αλλαγή στις θέσεις των δύο χωρών για τα θέματα του Αιγαίου και σκοπεύουν να μεταφέρουν τις διεκδικήσεις τους στο δικαστήριο της Χάγης.

Οι τουρκικές πηγές, που επικαλείται η εφημερίδα Χουριέτ, αναφέρουν ότι «αν δεν βρεθεί λύση μεταξύ διμερών σχέσεων, η Άγκυρα θα οδηγήσει όλες τις διαφορές στη διεθνή δικαιοδοσία ως πακέτο».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι τουρκικές διπλωματικές πηγές ξεκαθαρίζουν όσον αφορά τον ελληνοτουρκικό διάλογο ότι:

-Σύμφωνα με την Τουρκία, δεν είναι απολύτως δυνατό να περιοριστούν οι διαφορές στο Αιγαίο σε ένα μόνο θέμα. Η συντριπτική πλειονότητα των θαλάσσιων και αεροπορικών προβλημάτων είναι νομικά διασυνδεδεμένα. Είναι νομική απαίτηση να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα μαζί.

– Στόχος της Άγκυρας είναι να μην αφήσει άλυτα ζητήματα που μπορεί να δημιουργήσουν ένταση και κρίση και έτσι να δημιουργήσει μια μόνιμη ηρεμία στις σχέσεις.

 -Η Άγκυρα επιθυμεί μια μόνιμη, συνολική και δίκαιη λύση σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο σε διαφορές όπως τα χωρικά ύδατα και το εύρος του εναέριου χώρου, των γεωγραφικών σχηματισμών που δεν έχει καθοριστεί η κυριαρχία τους, η στρατιωτικοποιήση των νησιών με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς και η διαχείριση του FIR.

-Εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί λύση ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, η Άγκυρα έχει επίσης βάλει στην ατζέντα της να μεταφέρει τις διαφορές στη διεθνή δικαιοδοσία ως πακέτο. Ωστόσο, πριν φτάσει σε αυτό το στάδιο, η Ελλάδα πρέπει επίσης να άρει τις επιφυλάξεις που έχει θέσει στην εξουσία του Διεθνούς Δικαστηρίου.

-Η Ελλάδα πρέπει να σταματήσει τις προσπάθειές της που αρνείται την εθνική ταυτότητα της τουρκικής μειονότητας, που δεν αναγνωρίζει τους εκλεγμένους θρησκευτικούς ηγέτες της, που περιορίζει τις ευκαιρίες εκπαίδευσης, που εν ολίγοις, που εκφοβίζουν την τουρκική μειονότητα.

-Η Ελλάδα θα πρέπει επίσης να αναθεωρήσει την προσέγγισή της για τους «ομογενείς» που δεν καλύπτονται από τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Πρόκειται για νέα τουρκική πονηριά. Μόνο αυτοί έχουν διεκδικήσεις οπότε μόνο να κερδίσουν μπορούν.

Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι “ναι ή όχι στη Χάγη”, αλλά το με ποιους όρους θα γίνει η παραπομπή στη Χάγη.

Μπορεί να γίνει υπό την προϋπόθεση ότι το συνυποσχετικό θα ζητάει από το Διεθνές Δικαστήριο να οριοθετήσει ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα χωρίς όρους και με βάση το ισχύον διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο έχουν υπογράψει όλες οι χώρες του κόσμου εκτός της Τουρκίας και 1-2 ακόμα.

Κι αν απαιτείται συνυποσχετικό, απαιτείται επειδή η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου.

Αντίθετα, η Άγκυρα απαιτεί να παραπεμφθούν στη Χάγη όχι μόνο η νομική διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ, αλλά το σύνολο των τουρκικών μονομερών επεκτατικών διεκδικήσεων, μεταξύ αυτών και τις περιβόητες “γκρίζες ζώνες” και την απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.

Χρησιμοποιεί, μάλιστα, τον όρο “παρεμπίπτοντα ζητήματα“.Ας σημειωθεί ότι η Ελλάδα δηλώνει (τουλάχιστον μέχρι τώρα) ότι δεν είναι διατεθειμένη να θέσει στην κρίση ξένων δικαστών, οι οποίοι υπόκεινται και σε πολιτικές επιρροές, δύο ζωτικής εθνικής σημασίας θέματα.

Το πρώτο είναι εάν οι 156 νησίδες (και κατοικημένα νησιά, όπως οι Οινούσσες, Φούρνοι, Αγαθονήσι), που η Άγκυρα χαρακτήριζε “γκρίζες ζώνες” και τώρα τις θεωρεί “τουρκικές νησίδες υπό ελληνική κατοχή”, θα παραμείνουν στην ελληνική επικράτεια ή θα παραδοθούν στην Τουρκία!

Είναι προφανές πως από την παραπομπή στη Χάγη των “γκρίζων ζωνών”, η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει, ενώ η Τουρκία μόνο να κερδίσει, αφού στο τραπέζι προς “μοιρασιά” είναι μόνο ελληνικές νησίδες.

Γι’ αυτό και η Ελλάδα έχει εξαιρέσει από τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας.

Το δεύτερο εθνικής σημασίας θέμα είναι εάν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα αποστρατιωτικοποιηθούν.

Αν όμως γίνει αυτό τότε η Ελλάδα από μόνη της θα εξαρθρώσει την αμυντική της διάταξη σε όλο το Αιγαίο και όχι μόνο έναντι της Τουρκίας και ουσιαστικά θα έχει παραδοθεί άνευ όρων στις ορέξεις της Άγκυρας.

Η Ελλάδα δεν έχει κανένα λόγο να πάει στη Χάγη, έχοντας εκ των προτέρων παραιτηθεί μέσω του συνυποσχετικού από νόμιμα δικαιώματά της.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να εξαγοράσει ειρήνη με την Τουρκία παραδίδοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Γιατί τότε αυτό δεν θα είναι ειρήνη αλλά υποταγή…