Ελληνοτουρκικά
Μετά από αρκετό καιρό τα τουρκικά ΜΜΕ επανέφεραν την γνωστή ρητορική τους για αναθεώρηση των συνόρων και για ελληνικά νησιά των οποίων το κυριαρχικό καθεστώς η Άγκυρα το αμφισβητεί μεταδίδοντας ότι «153 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες δεν ανήκουν στην Ελλάδα».
«Οι ειδήσεις για τη νήσο Ζουράφα μάς υπενθύμισαν το ζήτημα καθώς και με τη Συνθήκη της Λωζάνης όπως και τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, η κυριαρχία πολλών νησιών, νησίδων και βραχονησίδων δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα. Μιλάμε για περιοχές που θα έπρεπε να βρίσκονται στην τουρκική κυριαρχία καθώς είναι Οθωμανική κληρονομιά.
Μιλάμε για εδάφη της πατρίδας μας σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο. Αν μιλάμε για Γαλάζια Πατρίδα, κι εκεί είναι Γαλάζια Πατρίδα. Που φτάσαμε;
Η Ελλάδα αποβιβάστηκε σε 25 από τα 153 νησιά αμφισβητούμενης κυριαρχίας.
Παραβίασε τις συνθήκες, εισέβαλε, ύψωσε σημαία, έχτισε φυλάκια και τα στρατιωτικοποίησε» αναφέρθηκε στο δελτίο ειδήσεων του HALK TV.
«Η βραχονησίδα Ζουράφα βρίσκεται σε απόσταση 6.4 μιλίων από την Σαμοθράκη που ανήκει στην Ελλάδα. και σε απόσταση 14.2 μιλίων από τις τουρκικές ακτές. Έχει μέγεθος 9 τ.μ Εδώ βρίσκεται η Σαμοθράκη, η Ίμβρος και η Αλεξανδρούπολη και να θυμίσουμε εκεί βρίσκονται και οι αμερικανικές βάσεις» τονίστηκε όμως και στο δελτίο ειδήσεων του TGRT HABER.
«Oι Έλληνες μιλούν για “γκρίζες ζώνες”, το δικό μας ναυτικό μιλάει για νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που η κυριαρχία τους δεν έχει μεταβιβαστεί με συνθήκες.
Το υπουργείο Εξωτερικών τα αναφέρει ως “γεωγραφικούς σχεδιασμούς”.
Τους αρέσει να δημιουργούν ορολογίες. Αλλά εδώ μιλάμε για 153 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που η κυριαρχία τους δεν έχει μεταβιβαστεί στην Ελλάδα με συνθήκες» ισχυρίστηκε ο απόστρατος αντιναύαρχος Τζεμ Γκιουρντενίς, ο οποίος φυσικά σκοπίμως ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ότι η η Συνθήκη της Λωζάνης λέει ξεκάθαρα:
«Άρθρο 12
γ1. Η απόφαση που ελήφθη στις 13 Φεβρουαρίου 1914 από τη Διάσκεψη του Λονδίνου, δυνάμει του άρθρου 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17ης–30ης Μαΐου 1913 και του άρθρου 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1ης–14ης Νοεμβρίου 1913, η οποία απόφαση κοινοποιήθηκε προς την Ελληνική Κυβέρνηση στις 13 Φεβρουαρίου 1914, σχετικά με την κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός από τα νησιά Ίμβρος, Τένεδος και Λαγούσες νήσοι, ιδιαίτερα τα νησιά Λήμνος, Σαμοθράκη, Μυτιλήνη, Χίος, Σάμος και Ικαρία, επιβεβαιώνεται, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσας Συνθήκης σχετικά με τα νησιά που υπάγονται στην κυριαρχία της Ιταλίας και αποτελούν αντικείμενο του άρθρου 15.
γ2. Εκτός από τις περιπτώσεις που στην παρούσα Συνθήκη περιέχεται αντίθετη διάταξη, τα νησιά που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των τριών μιλίων από τις ασιατικές ακτές παραμένουν υπό την τουρκική κυριαρχία».
Με λίγα λόγια όλα τα νησιά που ΔΕΝ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ και βρίσκονται σε απόσταση μεγαλύτερη τω τριών μιλίων από τις τουρκικές ακτές ανήκουν στην Ελλάδα.
Είναι σαφές και ξεκάθαρο.
