Ένοπλες Συγκρούσεις
O Aμερικανός αναλυτής εξωτερικής πολιτικής του Foreign Policy Research Institute Brandon Weichert προβλέπει ότι τα ουκρανικά στρατεύματα, παρά την προμήθεια σύγχρονων αρμάτων μάχης από το ΝΑΤΟ, θα υποστούν συντριβή εντός των επόμενων έξι μηνών όπως αναφέρει σε άρθρο του στους Asia Times.
Tο άρθρο του μάλιστα έχει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Wasted tanks, wasted time in Ukraine» (χαμένα άρματα μάχης, χαμένος χρόνος στην Ουκρανία).
Όπως αναφέρει «Ο ακατάλληλος σχεδιασμός του ΝΑΤΟ θα σκοτώσει περισσότερους Ουκρανούς και θα διακινδυνεύσει έναν ευρύτερο πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Δύσης».
«Οι Ουκρανοί απέδωσαν εναντίον των Ρώσων πολύ καλύτερα από ότι αναμενόταν.
Ωστόσο, δεν λαμβάνουν υπόψη τα logistics, τη γεωγραφία και την αριθμητική στην τακτική τους.
Επιπλέον, οι στρατηγικοί στόχοι της Ουκρανίας, θα έπρεπε να ήταν η διατήρηση του «ουκρανικού πυρήνα στο δυτικό τμήμα της χώρας» και ο τερματισμός της σύγκρουσης το συντομότερο δυνατό, ο οποίος δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τα όπλα.
Ο αριθμός των ρωσικών αρμάτων μάχης υπερβαίνει τον αριθμό των αρμάτων που θα προμηθεύσουν οι δυτικές χώρες στην Ουκρανία, ακόμη και αν οι παραδόσεις πραγματοποιηθούν στο ακέραιο.
Την ίδια στιγμή, το ΝΑΤΟ, κινδυνεύει να εξαντλήσει τα αποθέματά του σε όπλα, καθώς και οδηγήσει τον κόσμο στο χείλος μιας παγκόσμιας σύγκρουσης χωρίς ουσία.
Τώρα, η Ρωσία έχει κινητοποιηθεί πλήρως και έχει αναπτύξει οπουδήποτε από 300.000 έως 350.000 στρατιώτες και είναι έτοιμη για μια μαζική αντεπίθεση κατά των τεταμένων ουκρανικών γραμμών.
Για να αποφευχθεί μια ολοκληρωτική καταστροφή, η συμμαχία του ΝΑΤΟ στέλνει άρματα μάχης.
Οι Δυτικοί αναλυτές, εγκαταλείποντας την αίσθηση της λογικής και της αξιοπρέπειάς τους, έχουν γίνει κάτι περισσότερο από μαζορέτες για αυτήν την απόφαση (και άλλες κλιμακωτικές ενέργειες).
Αλλά όταν κάποιος κοιτάξει τα χρονοδιαγράμματα, την ευθραυστότητα των αλυσίδων εφοδιασμού του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και τον τρόπο με τον οποίο οι τεταμένες και στραγγισμένες αμυντικές γραμμές της Ουκρανίας ήδη λυγίζουν κάτω από την περιορισμένη ακόμη ρωσική πίεση, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί εάν αυτές οι ενέργειες του ΝΑΤΟ είναι λάθος, επικίνδυνες, ακόμη και μάταιες».
