Ένοπλες Συγκρούσεις
Ένα άρθρο της κορυφαίας ισραηλινής εφημερίδας Χααρέτζ, από το 2018, αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο οι Ουκρανοί ναζί είχαν μολύνει όλο τον κρατικό μηχανισμό. Σήμερα, με την ανεξέλεγκτη αποστολή όπλων στον Ζελένσκι, το συγκεκριμένο άρθρο καθίσταται εξαιρετικά επίκαιρο.
Αναφερόταν στην προσφυγή οργανώσεων για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο ανώτατο δικαστήριο του Ισραήλ, προκειμένου να σταματήσει άμεσα η εξαγωγή όπλων προς την Ουκρανία.
Το συγκεκριμένο άρθρο ενδέχεται να εξηγεί και την στάση της σημερινής ηγεσίας του Ισραήλ, η οποία είναι εξαιρετικά προσεκτική απέναντι στην Ουκρανία.
Έγραφε συγκεκριμένα
Μια ομάδα περισσότερων από 40 ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατέθεσε αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, απαιτώντας την παύση των εξαγωγών όπλων στην Ουκρανία.
Οι Ισραηλινοί ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι αυτά τα όπλα καταλήγουν σε δυνάμεις που ασπάζονται ανοιχτά μια νεοναζιστική ιδεολογία και επικαλούνται στοιχεία ότι η δεξιά πολιτοφυλακή του τάγματατος Αζόφ, μέλη της οποίας ανήκουν πλέον στις ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας και υποστηρίζονται από το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας, χρησιμοποιεί αυτά τα όπλα.
Η αιτιολόγηση του αρμόδιου υπουργείου του Ισραήλ για τη χορήγηση άδειας εξαγωγής όπλων δεν δημοσιοποιείται, αλλά φαίνεται ότι η εμφάνιση ισραηλινών όπλων στα χέρια «ορκισμένων νεοναζί» αρκεί για να ανακληθούν οι συγκεκριμένες άδειες.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας, οι δυνάμεις που χρησιμοποιούν ισραηλινά όπλα δηλώνουν ανοιχτά την υποστήριξή τους σε ρατσιστικές και αντισημιτικές ιδέες, με πλήθος σχετικών δημοσιεύσεων.
Το τάγμα Αζόφ ιδρύθηκε στην Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή στη χερσόνησο της Κριμαίας το 2014. Τα εμβλήματα της πολιτοφυλακής είναι εθνικοσοσιαλιστικά. Τα μέλη του χρησιμοποιούν τον ναζιστικό χαιρετισμό και φέρουν σβάστικες και διακριτικά των SS.
Επιπλέον, ορισμένοι από αυτούς παραδέχονται ανοιχτά ότι έχουν νεοναζιστικά αισθήματα και ότι είναι αρνητές του Ολοκαυτώματος. Ένα μέλος της πολιτοφυλακής είπε σε μια συνέντευξη ότι πολεμούσε τη Ρωσία από τότε που ο Πούτιν ήταν Εβραίος.
Ένας λοχίας του Αζόφ είπε ότι ήταν εθνικοσοσιαλιστής, αν και δεν ήταν υπέρ της γενοκτονίας, και όσο οι μειονότητες στην Ουκρανία δεν απαιτούσαν ειδικά δικαιώματα, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα μαζί τους.
Ο ιδρυτής της πολιτοφυλακής, Andriy Biletsky, ο οποίος είναι τώρα μέλος του κοινοβουλίου της Ουκρανίας, στο παρελθόν ήταν επικεφαλής μιας νεοναζιστικής ομάδας που ονομαζόταν Patriot of Ukraine, που τώρα έχει εκλείψει. Τα μέλη του αποτελούν τον ιδρυτικό πυρήνα του τάγματος Azov.
«Η ιστορική αποστολή του έθνους μας σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία είναι να οδηγήσει την τελευταία πορεία της λευκής φυλής προς την επιβίωσή της», είπε ο Biletsky. «Αυτή είναι μια πορεία ενάντια στους υπανθρώπους που καθοδηγούνται από τη φυλή των Σημιτών».
Σύμφωνα με αναφορές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέλη του Αζόφ είναι ύποπτα για εγκλήματα πολέμου, βασανιστήρια και σεξουαλική βία.
Ναζιστικό μίσος κατά των Εβραίων και άλλων μειονοτήτων στην Ουκρανία
Παράλληλα με την ανερχόμενη δύναμη της Αζόφ, η οποία έχει περισσότερα από 3.000 μέλη, παρατηρείται αύξηση των αντισημιτικών επεισοδίων και των επιθέσεων κατά των μειονοτήτων της Ουκρανίας. Ομάδες νεοναζί έχουν επιτεθεί σε Εβραίους και εβραϊκούς χώρους μνημείων σε ολόκληρη την Ουκρανία, καθώς και σε δημοσιογράφους, Ρομά και μέλη της LGBT κοινότητας.
Ένα μέλος του κοινοβουλίου δήλωσε, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το «εβραϊκό πρόβλημα» της χώρας, ότι «στην κυβέρνηση υπάρχει μη ουκρανικό αίμα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί». Τον περασμένο Μάιο, ακροδεξιές ομάδες παρέλασαν στην Οδησσό, με τους ηγέτες τους να ισχυρίζονται ότι η πόλη ανήκει σε Ουκρανούς, όχι σε Εβραίους, και ότι θα απαλλαγούν από τους τελευταίους.
Όλα αυτά συμβαίνουν καθώς η Ουκρανική κυβέρνηση προσπαθεί να αποκρύψει τον ρόλο της χώρας στο Ολοκαύτωμα, όπως ακριβώς συμβαίνει στην Πολωνία (τώρα με την υποστήριξη της π. κυβέρνησης Νετανιάχου).
Αυτές οι απόπειρες περιλαμβάνουν την επανεγγραφή της ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη δόξα των στρατιωτών της Ουκρανίας, τη χρήση νομοθεσίας και διαφόρων δημοσιεύσεων, καθώς και την επινόηση ιστοριών για Εβραίους που ήταν σύμμαχοι των εθνικών ουκρανικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ στην πραγματικότητα οι Εβραίοι έπρεπε να κρύψουν την ταυτότητά τους .
Το 2015, το Μουσείο Ολοκαυτώματος στην Ουάσιγκτον κατήγγειλε την ουκρανική νομοθεσία που είχε σκοπό να αποτρέψει την κριτική για τη συνεργασία με τους Ναζί.
Το Κέντρο Simon Wiesenthal και το Παγκόσμιο Εβραϊκό Κογκρέσο καταδίκασαν την απόφαση να ονομαστούν οι κεντρικές λεωφόροι στο Κίεβο με τους συνεργάτες των Ναζί. Αν δεν έφτανε αυτό, τον περασμένο Απρίλιο πραγματοποιήθηκε μια πορεία προς τιμήν των ουκρανικών μονάδων Waffen SS που σφαγίασαν χιλιάδες Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
Τον Ιούνιο, ο γενικός στρατιωτικός εισαγγελέας της Ουκρανίας, Ανατόλι Μάτιος, είπε σε συνέντευξή του ότι οι Εβραίοι θέλουν «να πνίξουν τους Σλάβους στο αίμα».
Από την άνοιξη του 2015 μέλη του τάγματος Αζόφ αποτελούν μέρος των τακτικών δυνάμεων ασφαλείας στην Ουκρανία, τμήμα της Εθνικής Φρουράς που υπάγεται στο υπουργείο Εσωτερικών της χώρας. Η πολιτοφυλακή ενθαρρύνει τα μέλη και τους υποστηρικτές να καταταγούν στο στρατό. Ωστόσο, η πολιτοφυλακή διατηρεί την δομή της ως ξεχωριστή οργάνωση.
Τον Δεκέμβριο του 2016, ο υπουργός Εσωτερικών της Ουκρανίας Arsen Avakov, που θεωρείται προστάτης του Azov και υποψήφιος πρωθυπουργός, συνάντησε αντιπροσωπεία της Κνεσέτ με επικεφαλής τον MK David Amsalem, σε επίσημη επίσκεψη στην Ουκρανία.
Ο Avakov συνάντησε επίσης τον Arye Dery, τον υπουργό Εσωτερικών. Ο Avakov διόρισε τον Vadym Troyan, έναν ανώτερο διοικητή του Azov, ως επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης του Κιέβου.
Ένας άλλος υψηλόβαθμος του τάγματος έλαβε επίσης ανώτερη θέση στην αστυνομία. Αυτοί οι δεσμοί δημιουργήθηκαν όταν ο Avakov ήταν περιφερειακός κυβερνήτης, συνεργαζόμενος με τις νεοναζιστικές δυνάμεις του Patriot of Ukraine, του προδρόμου του Azov.
Τον περασμένο Ιανουάριο το Κογκρέσο των ΗΠΑ απαγόρευσε οποιαδήποτε υποστήριξη στην ουκρανική πολιτοφυλακή. Δεδομένου ότι το υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ δεν αποκαλύπτει καμία πληροφορία σχετικά με τις εξαγωγές όπλων, ιδιαίτερα όχι προς την Ουκρανία, υπό τον φόβο της ρωσικής οργής, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η έκταση των δεσμών με το Κίεβο, αλλά σίγουρα υπάρχουν.
Η αναφορά, που υποβλήθηκε από τον δικηγόρο Itay Mack, περιέχει άφθονα στοιχεία που δείχνουν τον οπλισμό του ουκρανικού καθεστώτος και των δυνάμεών της Αζόφ.
Έτσι, για παράδειγμα, Ουκρανοί στρατιώτες κουβαλούν τουφέκια Tavor ισραηλινής κατασκευής σε στρατιωτικές παρελάσεις στο Κίεβο. Τον Φεβρουάριο του 2016 αποκαλύφθηκε ότι η Elbit Systems θα είναι μέρος ενός ομίλου που επενδύει στην αμυντική βιομηχανία της Ουκρανίας.
Τον Απρίλιο του 2016, ο αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας της Ουκρανίας συναντήθηκε με έναν εκπρόσωπο μιας ισραηλινής αμυντικής εταιρείας για να συζητήσουν την αναβάθμιση των συστημάτων επικοινωνιών στα πολεμικά αεροσκάφη και τα ελικόπτερα της χώρας αυτής. Η ουκρανική εταιρεία «Fort» πήρε την έγκριση του Ισραήλ για την κατασκευή τουφεκιών Tavor, Negev και Galil.
Στην πόλη Dnepropetrovsk στην ανατολική Ουκρανία υπάρχει στρατιωτική σχολή εκπαίδευσης. Ο ιστότοπός του αναφέρει ότι εκεί παρέχεται εκπαίδευση πρώην αξιωματικών του IDF και ότι οι εκπαιδευτές του εκπαιδεύτηκαν από Ισραηλινούς.
Ο ιστότοπος έχει μια φωτογραφία της πρακτικής σκοποβολής με τουφέκι Tavor. Σημειώνει ότι το σχολείο εκπαιδεύει μονάδες της Εθνικής Φρουράς, μέλη της οποίας περιλαμβάνουν πολιτοφύλακες του τάγματος Αζόφ.
Όλα αυτά είναι ξεκάθαρη απόδειξη ότι το Ισραήλ εξάγει όπλα στην Ουκρανία, γνωρίζοντας ότι ενδέχεται να καταλήγουν σε ακροδεξιές πολιτοφυλακές, ορισμένα μέλη των οποίων είναι ορκισμένοι νεοναζί που απολαμβάνουν την υποστήριξη των αρχών.
Ακόμα κι αν αυτά τα όπλα απευθύνονται επί του παρόντος σε Ρώσους, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η εύλογη πιθανότητα ότι στο μέλλον θα χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη άλλων στόχων, που ίσως στοχεύουν σε μειονοτικές ομάδες στη χώρα. Τότε θα είναι πολύ αργά για να σταματήσει η συνεργασία του ισραηλινού κατεστημένου με τυχόν δολοφονίες Εβραίων και άλλων. Αυτό θα είναι ένα ακόμη κεφάλαιο στην θλιβερή ιστορία της χρήσης ισραηλινών πυροβόλων όπλων σε πράξεις όπως αυτές.
