Η Μόσχα μέσω φιλικά προσκείμενων λογαριασμών της στο X, δημοσίευσε ένα χάρτη με την «μοναδική Ουκρανία» που θα αποδεχθεί να υπάρχει μελλοντικά: Καμία «Ουκρανία» ως ανεξάρτητη οντότητα!

Η περιοχή που αντιστοιχεί ουσιαστικά μόνο στα εδάφη της Πολωνίας που μετά τον Β’ΠΠ, υπάγονταν διοικητικά στην Ουκρανία, μία από τις τότε σοβιετικές δημοκρατίες, θα δοθεί στην Πολωνία, αλλιώς θα αποτελέσει βάση ενός περίκλειστου κράτους, 

Είναι σαφές ότι προφανώς για διαπραγματευτικούς λόγους η Μόσχα σκληραίνει την θέση της και από την, μέχρι πρότινος, θέση Πούτιν.

Η πρόταση Πούτιν προέβλεπε εδαφικά την αποδοχή των «τετελεσμένων» δηλαδή αναγνώριση της ήδη τελεσθείσας ενσωμάτωσης στην Ρωσική Ομοσπονδία της περιοχής του Ντονμπάς (περιφέρειες Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ), και των περιφερειών της Ζαπορίζια και της Χερσώνας (δεν έχει διευκρινιστεί στην ομιλία του αν αναφερόταν μόνο στην περιοχή νότια του Δνείπερου που είναι τώρα στην ρωσική κυριαρχία και ανήκουν διοικητικά σε Χερσώνα και Ζαπορίζια  ή του συνόλου της διοικητικής έκτασης τις περιφερειών, άρα και πρόσθετα εδάφη βόρεια του Δνείπερου που δεν βρίσκονται τώρα υπό ρωσικό έλεγχο).

Τώρα ο χάρτης που κυκλοφόρησε η Μόσχα αφορά ΟΛΗ την Ουκρανία που υπήρχε μέχρι το 1939, μηδέ του Κιέβου εξαιρουμένου!

Σε ότι αφορά τα παλαιά πολωνικά εδάφη, τα αφήνει στην διακριτική ευχέρεια των δυτικών, αν θα επανέλθουν στην Πολωνία ή θα αποτελέσουν ένα δυτικό πολωνικό κράτος.

Επίσης αναγνωρίζεται από την Μόσχα η ρουμανική κυριαρχία στην Μολδαβία, ενώ ένα τμήμα της νοτιοδυτικής Ουκρανίας που κατοικείται από ουγγαρόφωνους πολίτες, δέχεται να παραχωρηθεί στην Ουγγαρία.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Τι οδήγησε την Μόσχα ή μάλλον τον Β.Πούτιν να σκληρύνει την θέση του:

  • Πρώτον, παραδέχεται ότι σε πολλές περιπτώσεις υπήρξε «αφελής» σε ότι αφορά την βούληση των δυτικών για ειρήνευση και αναγνώριση των συνθηκών Μινσκ-1/2 που προέβλεπαν ασφάλεια στους ρωσόφωνους και μη εξοπλισμό του Κιέβου από την Δύση.
  • Μπορεί ο ρωσικός Στρατός να καταγάγει σημαντικές επιτυχίες στο ουκρανικό μέτωπο και να είναι συντριπτικές οι ουκρανικές απώλειες, αλλά υπάρχουν και ρωσικές απώλειες. Οι οποίες ακόμα και στο 1/10 των ουκρανικών δεν παύουν να είναι σοβαρές.
  • Δεν αξίζουν τόσες ρωσικές απώλειες μόνο τις τέσσερις προαναφερθείσες ουκρανικές περιφέρειες.
  • Πλέον ο Β.Πούτιν δείχνει να αναγνωρίζει ότι η Ρωσία δύσκολα θα πάρει μια ειρήνη με την Ουκρανία «ουδετεροποιημένη» και αποστρατικοποιημένη. Και αυτό να συμβεί τώρα, σε 10 ή σε 20 χρόνια μπορεί να πράγματα να είναι τελείως διαφορετικά.
  • Αναγνωρίζει ότι η «εχθρική Ουκρανία» της εξόντωσης των ρωσικών πληθυσμών, πρέπει να σταματήσει να υπάρχει και το ολέθριο λάθος (ομολογημένο και από τον ίδιο) του Β.Πούτιν του 2014 που αντί να προστατέψει τους ρωσόφωνους πληθυσμούς της Ουκρανίας αρκέστηκε στην ενσωμάτωση της Κριμαίας, δεν πρέπει να επαναληφθεί. Ένα στρατηγικό σφάλμα που έχει προκαλέσει ποταμούς ρωσικού και ουκρανικού αίματος.
  • Η ειρήνευση στην Ουκρανία, χωρίς να ελέγχεται το Κίεβο, είναι για την Ρωσία σα να έχει κάνει «μία τρύπα στο νερό». Η νέα κυβέρνηση Τραμπ θα μπορέσει να δώσει στην Μόσχα τις εγγυήσεις ασφαλείας που απαιτεί ο Β.Πούτιν; Λονδίνο και Βρυξέλλες θέλουν το αντίθετο.
  • «Καλοί οι χάρτες, αλλά πώς θα φτάσουν εκεί οι Ρώσοι όταν θέλουν έξι μήνες για να καταλάβουν μία μεσαίου μεγέθους πόλη στην Α.Ουκρανία;», είναι ένα κρίσιμο ερώτημα. Στην Μόσχα ποντάρουν σε κατάρρευση των Ουκρανών από την άνοιξη και μετά, με παράλληλη παύση παροχής αμερικανικού στρατιωτικού υλικού. Ήδη η κοινή γνώμη στην Ουκρανία δεν θέλει την συνέχεια του πολέμου και αναγνωρίζει ότι δεν πρόκειται να επιστραφούν οι ρωσόφωνες περιοχές που έχουν καταληφθεί. Αρκεί αυτό; Η ειρήνευση του 2015 με τα Μινσκ-1/2 απέδειξε ότι αν δεν ελεγχθεί κεντρικά η ουκρανική διοίκηση δεν πρόκειται να υπάρξει διαρκής ειρήνη και η ρωσική θέση θα επιδεινώνεται. Υπάρχουν πόλεις όπως η Οδησσός και η Χερσώνα, ιστορικά 100% ρωσικές, από τις οποίες θα εκριζωθεί ολοκληρωτικά το ρωσικό στοιχείο αν μείνουν υπό την κυριαρχία ενός μη ελεγχόμενου ουκρανικού καθεστώτος.
  • Η Ρωσία νικά στην Ουκρανία τώρα; Ας πούμε ότι έχει στο μέτωπο των 1200 χλμ. μια -ρευστή- πρωτοβουλία κινήσεων. Μέχρι εκεί. Οι Ουκρανοί δεν δείχνουν σημάδια κατάρρευσης. Πιέζονται, έχουν μεγάλες απώλειες, αλλά όχι κρίσιμες. Όλο το ΝΑΤΟ σε ότι αφορά όπλα, επικοινωνίες, έγκαιρη προειδοποίηση, διοίκηση κλπ. έχει «πέσει επάνω τους» για να αποτρέψει την κατάρρευσή τους. Και όσο υπάρχει «κρέας για τα κανόνια» δεν θα σπάσουν.
  • Οι Ρώσοι μάχονται καλύτερα από την αρχή, έχουν εφαρμόσει νέες τακτικές, έχουν μειώσει δραματικά τις απώλειες, αλλά ίσως ποτέ δεν θα φτάσουν στην τεράστια επιτυχία του εις βάθος ελέγχου της Ουκρανίας των 31 ημερών (22 Φεβρουαρίου 2022, με 25 Μαρτίου 2022) όταν κατάφεραν να περικυκλώσουν το Κίεβο και τα καταλάβουν τα αεροδρόμιά του. Από εκεί και πέρα ενεπλάκησαν σε έναν πόλεμο φθοράς που πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος για κάθε μέτρο εδάφους που το 2014 τους προσφερόταν… «δωρεάν»!
  • Το σφάλμα της Κωνσταντινούπολης του Μαρτίου του 2022 που κόστισε βαριά στην Ρωσία,  τους έχει κάνει μάλλον σοφότερους και στις επόμενες διαπραγματεύσεις σίγουρα θα πάρουν κάτι περισσότερο από μια μονογραφή για να αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τις περιοχές που έχουν καταλάβει
  • Καταληκτικά: Όλα αυτά που έχουν γίνει «ξεπλένονται» μόνο με ολοκληρωτικό έλεγχο του Κιέβου. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η Ρωσία θα έχει αποτύχει και αυτό θα ηχήσει άσχημα στα αυτιά των συμμάχων της…