Η είσοδος στο Χαλέπι και η επικείμενη κατάληψη της πόλης  από τους  εξτρεμιστές μουσουλμάνους  της HTS (παρακλάδι της al-Qaeda) και δυνάμεων μισθοφόρων από το Ουζμπεκιστάν και άλλες περιοχές της κεντρικής Ασίας αποτελεί την κυρίαρχη εξέλιξη στην πολύπαθη Μέση Ανατολή.

Η Δαμασκός αιφνιδιάστηκε. Οι δυνάμεις των εξτρεμιστών μουσουλμάνων δούλευαν τόσο καιρό υπογείως και επανεξοπλιζόντουσαν με βοήθεια από μυστικές υπηρεσίες.

Προετοίμαζαν την επίθεσή τους αυτή, προετοιμασία η οποία έγινε χωρίς να το αντιληφθούν οι συριακές υπηρεσίες πληροφοριών.

Το Ισραήλ όσο και η Τουρκία έχουν τους λόγους τους που θέλουν εκτός εξουσίας τον Μπασάρ Αλ Άσσαντ. Το πρώτο γιατί θέλει να εξαλείψει κάθε ιρανική παρουσία στη χώρα αυτή όσο και την παρουσία της Χεζμπολάχ της ίδιας.

Για την ισραηλινή εμπλοκή να σημειωθεί ότι σύμφωνα με αναφορές πολλές ηλεκτρονικές συσκευές επικοινωνίας (βομβητές και walkie-talkie) ανατινάχτηκαν στα χέρια των Σύρων στρατιωτικών. Κατά τις ίδιες αναφορές, πολλοί στρατιώτες τραυματίστηκαν, ενώ οι υπόλοιποι ουσιαστικά απομονώθηκαν, καθώς δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ανωτέρους τους.

Η Τουρκία γιατί θέλει να εξουδετερώσει τους Κούρδους του SDF και μια ακόμη γενική αναταραχή την συμφέρει.

Η Χεζμπολάχ κύριος σύμμαχος του Άσσαντ είναι αποδυναμωμένη για να βοηθήσει τις συριακές δυνάμεις, αν όχι παντελώς ανίκανη τώρα.

Άλλωστε οι ίδιες οι δηλώσεις του νέου αρχηγού της Χεζμπολάχ το επιβεβαιώνουν.

Ο Ναΐμ Κάσεμ έκανε λόγο ότι η οργάνωσή του θα συνεργαστεί πλήρως για την επίτευξη της εκεχειρίας με το Ισραήλ, μιλώντας βέβαια για «μεγάλη νίκη» κατά του Ισραήλ, αλλά αυτά είναι λόγια που πρέπει απλώς να λεχθούν.

«Νικήσαμε επειδή εμποδίσαμε τον εχθρό να καταστρέψει τη Χεζμπολάχ και να εξολοθρεύσει την αντίσταση ή να την αποδυναμώσει», είπε.

Ο Κάσεμ δεσμεύτηκε πως θα συνεργαστεί με τον στρατό του Λιβάνου που έχει αναλάβει να εφαρμόσει την συμφωνία για προσωρινή ειρήνη με το Ισραήλ, η οποία προβλέπει την αποχώρηση των στρατευμάτων και των 2 πλευρών από τα νότια του Λιβάνου.

«Εγκρίναμε τη συμφωνία, με το κεφάλι ψηλά. Σε εκείνους που στοιχημάτιζαν ότι η Χεζμπολάχ θα αποδυναμωθεί…το στοίχημά τους απέτυχε», τόνισε.

Η Ρωσία απασχολημένη στο μέτωπο της Ουκρανίας έχει μειώσει σημαντικά την στρατιωτική της παρουσία στη Συρία και είναι άγνωστο πόσο μπορεί να την ενισχύσει τώρα.

Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ παίζουν και αυτές το ρόλο τους καθώς θέλουν την Ρωσία εκτός της Συρίας εφαρμόζοντας το δόγμα Μπρζεζίνσκι για στρατηγική περικύκλωσή της. Και η Συρία ήταν εμπόδιο.

Ο Άσσαντ έχει αποστρατεύσει ένα μεγάλο μέρος των ενόπλων δυνάμεων από το 2020 και μετά θεωρώντας ότι ο κίνδυνος, είχε παρέλθει, αφήνοντας όμως τους αντάρτες στην Ιντλίμπ ουσιαστικά κράτος εν κράτει.

Όλο αυτόν καιρό δεν έκανε κάτι για να εκκαθαρίσει την περιοχή και τώρα φαίνεται οως πληρώνει την αδράνειά του αυτή. Θα έπρεπε να εξαλείψει πλήρως τον εξτρεμιστικοί αυτό μουσουλμανικό θύλακα αλλά δεν το έκανε θεωρώντας πως δεν υπήρχε σημαντικός κίνδυνος.

Ίσως να μην μπορούσε, ίσως γιατί φοβόταν ότι θα αναζωπύρωνε τον πόλεμο. Ίσως γιατί δεν είχε δυνάμεις. Ας λησμονούμε ότι πόλεμος στην Συρία διαρκεί από το 2011 και οι συριακές δυνάμεις δίκαια είχαν φτάσει σε ένα σημείο μεγάλης κόπωσης, ενώ οικονομικά η χώρα είναι κατεστραμμένη.

Όπως και να έχει ήταν ένα λάθος, ένα λάθος που τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει. Με ή χωρίς τη Ρωσία, με ή χωρίς τη Χεζμπολάχ. Μόνος του φυσικός σύμμαχος στην περιοχή το Ιράν, αλλά ποιο Ιράν όμως; Ένα Ιράν που είναι σε συνομιλίες για το πυρηνικό του πρόγραμμα και ακόμη να απαντήσει στο Ισραήλ για την επιδρομή που εξαπέλυσε το τελευταίο στις 25 Οκτωβρίου.

Όπως και να έχει αυτήν τη στιγμή η μόνη δύναμη που μπορεί να βοηθήσει άμεσα τη Δαμασκό είναι η Τεχεράνη.

Χιλιάδες «Φρουροί της Επανάστασης» μπορεί να συρρεύσουν στη Συρία βοηθώντας τον συριακό Στρατό, αποφασιστικά. Θα πάρει την απόφαση όμως για κάτι τέτοιο η Τεχεράνη;

Η Ρωσία από την άλλη πλευρά είναι ο άγνωστος Χ. Κανείς δεν ξέρει τις πραγματικές δυνατότητες που έχει. Όσο και αν θεωρείται ότι έχει υποστεί πλήγματα στην Ουκρανία που δεν επιτρέπουν να δράσει αλλού μπορεί η θεώρηση αυτή να είναι λάθος. Πρόκειται για μια χώρα με τεράστιες στρατιωτικές δυνατότητες που δεν έχει επιδεί8ξει ακόμη, όσο και αν αυτό ακούγεται παράδοξο τώρα.

Δεν θα πρέπει να λησμονούμε τις κρίσιμες αυτές ώρες ότι οι εξτρεμιστές μουσουλμάνοι λίγο διαφέρουν από την ISIS. Έτσι ο άμαχος πληθυσμός και οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι της Συρίας βρίσκονται προ μεγάλου κινδύνου. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα σφαγών εάν ο συριακός Στρατός χάσει τον έλεγχο και συμπτυχθεί στη Δαμασκό.

Σφαγές για τις οποίες δεν πρόκειται να γίνει καμία αναφορά στα δυτικά ΜΜΕ. Άλλωστε η Δύση και η ΕΕ θεωρούν τον Άσσαντ, ο οποίος είναι ο μόνος προστάτης των Χριστιανών στην περιοχή, ως «σφαγέα», «δικτάτορα», ένα «αδίστακτο» ηγέτη που σκοτώνει το λαό του.

Δεν θα στεναχωρηθούν καθόλου αν πέσει στα χέρια των ισλαμιστών, για να έρθει η «Δημοκρατία» στην Συρία.

Η… γνωστή «Δημοκρατία» που ξέρουν όλοι.

Ας μην γελιόμαστε. Οι αντάρτες δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τη λεγόμενη συριακή «αντιπολίτευση», ούτε με κανένα συριακό λαό. Πρόκειται για μια καθαρή επιχείρηση εισβολής στη Συρία μισθοφόρων και ανατροπής της νόμιμης κυβέρνησης, οργανωμένης από κέντρα εκτός Συρίας.

Δυστυχώς η Συρία μετά από κάποια περίοδο ειρήνης εισέρχεται ξανά στον αιματηρό δρόμο του πολέμου και Άσσαντ πρέπει να δώσει για ακόμη μια φορά αγώνα για να κρατήσει τη χώρα  ελεύθερη.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!