Ένοπλες Συγκρούσεις
(Ανανέωση – Αρχικό κείμενο 14.09, 27/12): Ο 21χρονος Αλέξανδρος Τσιλίκας είναι αιχμάλωτος των Ουκρανών από τον περασμένο Αύγουστο και η ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να ζητήσει από τον… «σύμμαχο» Ζελένσκι να απελευθερωθεί και να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Ο πατέρας του Κωνσταντίνος Τσιλίκας έδωσε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Star Κεντρικής Ελλάδας και ζητάει απεγνωσμένα την βοήθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη για να επιστρέψει ο γιος του σπίτι του.
O Έλληνας αιχμάλωτος είχε υπηρετήσει την θητεία του στις ειδικές δυνάμεις του Ναυτικού και σύμφωνα με πληροφορίες αιχμαλωτίστηκε μόνο όταν η υπόλοιπη μονάδα του είχε ουσιαστικά αποδεκατιστεί από επίθεση πενταπλάσιων Ουκρανών.
«Περιγράψτε μας τι ακριβώς συνέβη με τον γιο σας, πώς βρέθηκε αιχμάλωτος στην Ουκρανία; Πείτε μας αναλυτικά τι έχει ακριβώς γίνει;
Κοιτάξτε ο γιος μου πήγε στο ρώσικο Στρατό.
Το Δεκέμβριο του 2022 λοιπόν, εν πάση περιπτώσει, πιάστηκε αιχμάλωτος.
Τον στείλαν μάλλον οι Ρώσοι στον πόλεμο της Ουκρανίας, πιάστηκε αιχμάλωτος 22 Αυγούστου 2024.
Ενημέρωσα εγώ βέβαια τις ελληνικές αρχές, ελληνικό προξενείο, το Υπουργείο Εξωτερικών στις 3 Σεπτεμβρίου.
Το έμαθα όμως 28 Αυγούστου ότι πιάστηκε αιχμάλωτος, γιατί στείλαν ένα βίντεο οι Ουκρανοί, τον βάλανε σε μια καρέκλα και μίλησε 17 δευτερόλεπτα και είπε ότι είναι αιχμάλωτος των Ουκρανών και τα λοιπά και του συμπεριφέρονται καλά. Αυτά ήταν τα λόγια του παιδιού, από τότε μέχρι σήμερα.
Τώρα έχουν περάσει… πάμε στον πέμπτο μήνα. Η ψυχολογία όπως καταλαβαίνετε δεν είναι αυτή που πρέπει… η δική μου. Επικοινωνία με το παιδί δεν έχω καμία δεν μπορούμε να έχουμε επικοινωνία. Αιχμάλωτος, φυσικά είναι και δεν μπορούμε να έχουμε.
Πήγε στο στρατό του 2022. Το λάθος που έκανε ήταν ότι υπέγραψε για να μείνει 2 χρόνια στο στρατό, με την προϋπόθεση ότι θα είναι εκπαιδευτής του στο Κραστοντάρ.
Είναι μια πόλη, κοντά στην πόλη που ζει και μετά από 5 μήνες οι Ρώσοι τον στείλαν στον πόλεμο, στην πρώτη γραμμή. Βρέθηκε δηλαδή στον πόλεμο. Στο Λουγκάνσκ συγκεκριμένα από ότι μπορούσα να μάθω και εκεί πιάστηκε αιχμάλωτος.
Εσείς δεν έχετε καταφέρει να μιλήσετε μαζί του έτσι;
Όχι, όχι καμία επικοινωνία μόνο, τον είδα σε μία συνέντευξη που έδωσε σε δημοσιογράφο Ουκρανό και έπαιξε στα μέσα, στα μίντια των Ουκρανών και έτσι ήρθε στα χέρια μου η συνέντευξη αυτή.
Εσείς αυτή τη στιγμή τώρα εδώ που μιλάμε, τι θα θέλατε να του μεταφέρετε; Αν μπορούσατε να του πείτε κάτι;
Σαν πατέρας. Πονάω, τον αγαπάω. Περιμένω να έρθει. Εν πάση περιπτώσει, μακάρι να μπορούσα να του μιλήσω, να τον πάρω μια αγκαλιά.
Σε τι συνθήκες θεωρείτε όμως πως βρίσκεται τώρα ο γιος σας; Έχετε κάποια εικόνα πως είναι που βρίσκεται στις φυλακές εκεί;
Κοιτάξτε. Αιχμάλωτος είναι οι συνθήκες, δεν πιστεύω ότι είναι και οι καλύτερες. Δεν ξέρω βέβαια δεν μπορώ να έχω άποψη, αλλά δεν νομίζω σε μια εμπόλεμη χώρα ότι και οι συνθήκες θα είναι καλές. Μακάρι να είναι καλές και να περνάει καλά. Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό… τι συμβαίνει εκεί δεν ξέρω.
Υπέγραψε να παραμείνει 2 χρόνια στο στρατό. Κατόπιν αμοιβής, βέβαια, από το ρώσικο στρατό και τελικά με την προϋπόθεση όμως, όχι να πάει στον πόλεμο.
Είχε μιλήσει μαζί μου και τσακωθήκαμε συγκεκριμένα γιατί έβαλε την υπογραφή, γιατί του λέω, οι Ρώσοι θα σε στείλουν στον πόλεμο και μου λέει “Όχι μπαμπά” λέει. “Θα με κρατήσουν τον Κρασαντάρ σαν εκπαιδευτή”, λέω “εντάξει, μακάρι να είναι έτσι”, αλλά τελικά βρέθηκε στον πόλεμο.
Εφόσον το στείλαν στον πόλεμο πρέπει να πάει. Και από εκεί και πέρα, μετά τα γνωστά πιάστηκε αιχμάλωτος, τελείωσε. Δεν έχουμε επικοινωνία καμία.
Τι πιστεύετε τώρα; Πώς θα άλλαζε αυτή η κατάσταση, στην οποία έχει βρεθεί ο γιος;
Εγώ πιστεύω, ότι εάν, είχε… Ασχολείται η ελληνική κυβέρνηση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, λοιπόν, αν είχε δώσει μεγαλύτερη σημασία ελληνική κυβέρνηση, πιστεύω ότι θα τον είχαμε πάρει, δηλαδή θα τον είχαν δώσει οι Ουκρανοί στην Ελλάδα.
Απλά όχι ότι δεν ασχολούνται, ασχολούνται, αλλά πηγαίνουν με αργούς ρυθμούς.
Και αυτό είναι ψυχοφθόρο για μένα, δηλαδή φανταστείτε ότι ζω την αγωνία, καθημερινή αγωνία αν θα χτυπήσει το τηλέφωνο για να μου πούνε, ξέρετε το έχουν το παιδί στην ελληνική πρεσβεία στον Κίεβο ας πούμε θα είναι ασφαλής όταν θα φτάσει εκεί.
Από τη στιγμή που δεν χτυπάει το τηλέφωνο, για μένα οι συνθήκες είναι άσχημες… οι ψυχολογικές συνθήκες, εντελώς άσχημες. Δηλαδή είμαι κρεμασμένος από ένα τηλέφωνο και περιμένω.
Εσείς τώρα πώς νιώθετε που ο γιος σας δεν είναι κοντά σας, αυτούς τους 5 μήνες και βρίσκεται ουσιαστικά φυλακισμένος εκεί;
Κοιτάξτε σαν γονείς και εγώ βέβαια και με τη μητέρα του, γιατί με τη μητέρα του δεν έχουμε χωρίσει.
Ζει στη Ρωσία. Μιλάμε σε καθημερινή βάση. Η ίδια η μητέρα του από εκεί.
Αλέξανδρος Τσιλίκας, Έλληνας, σήμερα αιχμάλωτος στην Ουκρανία. Υπέγραψε σύμβαση με τον ρωσικό στρατό και στάλθηκε στα κατεχόμενα στην περιφέρεια Λουγκάνσκ όπου μετά από περίπου έξι μήνες αιχμαλωτίστηκε απ’τον ουκρανικό στρατό. Ανετος, χαμογελαστός και καθόλου… μετανιωμένος. pic.twitter.com/fDkFbhSyHI
— Κώστας (@KostasNton) October 15, 2024
Πληγωμένη είναι πάρα πολύ, δεν μπορεί να κάνει κάποια ενέργεια, γιατί οι Ρώσοι με τους Ουκρανούς βρίσκονται σε αντιπαλότητα, βρίσκονται σε πόλεμο, όλες τις προσπάθειες, τις κάνω εγώ.
Κατά συνέπεια και αυτή δεν αισθάνεται καλά. Εγώ δεν αισθάνομαι καλά.
Είναι ψυχοφθόρο, αυτούς τους 5 μήνες τώρα υποφέρουμε. Πάμε στον πέμπτο μάλλον μήνα υποφέρουμε.
Από κει και πέρα δεν μπορείς σαν άνθρωπος όταν έχεις ένα παιδί και να κρατείται κάτω, που τέτοιες συνθήκες για να πεις ότι είσαι καλά. Είναι ημέρες εορτών, πίστευα ότι μπορεί να τον πάρουμε, κάτι μου έχει πει ο Έλληνας πρέσβης στο Κίεβο.
Προσπαθώ μήπως τον πάρω πριν τις γιορτές, και τα λοιπά και τα λοιπά, τελικά δεν το κατάφερε; Δεν ξέρω για ποιο λόγο τι έγινε. Άρα λοιπόν, οι γιορτές για μένα.
Τις έχασα φέτος δεν το συζητάω καθόλου, να είναι ο γιος μου καλά και δεν πειράζει. Θα κάνουμε γιορτές του χρόνου.
Οι εκπρόσωποι της ελληνικής πρεσβείας τι σας λένε για την διαδικασία αποστολής του γιου σας στην Ελλάδα;
Το πρόβλημα που έχω εγώ με τις ελληνικές αρχές είναι ότι δεν υπάρχει ενημέρωση σε μένα δηλαδή, εγώ παίρνω σε καθημερινή βάση το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υφυπουργείο, τον Υφυπουργό Εξωτερικών και Γραμματέα του.
Μιλάω σε καθημερινή βάση σχεδόν με την πρεσβείες μας του Κιέβου, όλοι λένε θα δούμε τι γίνεται, τι συμβαίνει και θα τους ενημερώσουμε και μέχρι σήμερα δεν με έχει πάρει κανείς τηλέφωνο, δηλαδή αυτό δείχνει μια αδιαφορία απέναντι σε μένα, δηλαδή ενώ σαν γονέας, εγώ περιμένω να έχω μία ενημέρωση.
Εν πάση περιπτώσει να πουν ότι κάνουμε αυτό ή βρίσκουμε αυτά τα εμπόδια αν θέλουν να μου το πούνε έτσι και δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγωνία από το να περιμένεις. Έχεις μία ενημέρωση για το παιδί σου και στο τέλος, να μην σε παίρνει κανείς.
Τι ζητάτε από την ελληνική κυβέρνηση να πράξει; Πώς θα μπορούσε να σας βοηθήσει και να φέρει τον γιο σας πίσω στην Ελλάδα;
Ζούμε στην Ελλάδα γνωρίζουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος έχει βοηθήσει πάρα πολύ την Ουκρανία, σε αυτόν τον πόλεμο.
Εγώ δεν είμαι εναντίον των Ουκρανών σε καμία περίπτωση, από κει και πέρα όμως δηλαδή πιστεύω ότι η ελληνική κυβέρνηση, μια ισχυρή κυβέρνηση είναι τόση βοήθεια, έχει προσφέρει στην Ουκρανία θα μπορούσε κάλλιστα να πάρει έναν Έλληνα αιχμάλωτο, από εκεί ή Έλληνα υπήκοο… είναι Έλληνας υπήκοος, έχει ιθαγένεια και υπηκοότητα ελληνική.
Και αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ, δηλαδή πώς να το δεχτώ σαν Έλληνας φορολογούμενος δηλαδή… κάντε μια προσπάθεια να πάρει το παιδί από εκεί.
Τότε μόνο θα ησυχάσω κι εγώ θα ησυχάσει και το παιδί.
Γιατί κακά τα ψέματα όταν είσαι αιχμάλωτος σε μία χώρα η οποία βρίσκεται σε πόλεμο, δεν μπορείς ποτέ να ηρεμήσεις και το ίδιο το παιδί δεν μπορεί να ηρεμήσει. Δηλαδή όποιος και να ήτανε το βράδυ που κοιμάται σίγουρα φοβάται δεν το συζητάμε.
Ούτε αυτός ,ούτε εγώ μπορώ να ηρεμήσω, ούτε η μητέρα του μπορεί να ηρεμήσει. Και όλοι βρισκόμαστε σε μια υπερένταση. Δεν γνωρίζω, δεν μπορώ να μιλήσω μαζί του, να τον ρωτήσω 2 πράγματα. Πλήρη άγνοια, εγώ αυτή βρίσκομαι στο σκοτάδι σε σχέση με το παιδί. Δεν υπάρχει τίποτα.
Τι χαρακτήρας είναι ο γιος; Τι παιδί είναι αν μπορείς να μας το περιγράψετε με λίγες λέξεις;
Ο Αλέξανδρος είναι ένα πάρα πολύ καλό παιδί, ευγενικό παιδί μεγάλωσε με αρχές. Δεν είναι πολεμοχαρής, δηλαδή απεχθάνεται τα αίματα.
Ούτε κοτόπουλο δεν μπορεί να σφάξει να σου εξηγήσω για να καταλάβεις.
Από κει και πέρα είναι ένα παιδί το οποίο έχει αρχές. Θα σας πω το πιο απλό πράγμα.
Ας πούμε στο αυτοκίνητο δεν ανοίγει ποτέ το παράθυρο να πετάξει μία γόπα τσιγάρου έξω, έτσι θα το βάζει το τασάκι αυτό του τασάκι θα το πάρει και θα το πετάξει μέσα στο στο καλάθι. Ας πούμε στον κάδο. Ευγενικό παιδί, πάρα πολύ ευγενικό παιδί, τον αγαπάνε εδώ στο χωριό.
Είχε έρθει το 2018. Πηγαίνω εγώ στην Ρωσία, δηλαδή έρχεται το παιδί την πρώτη χρονιά μετά θα πάω εγώ και έχω μία επικοινωνία. Είναι πάρα πολύ καλό παιδί έχει καλά στοιχεία. Δηλαδή δεν είναι, είναι πάρα πολύ καλό.
Ποιο είναι το δικό σας μήνυμα; Τι θέλετε να πείτε; Κλείνοντας σε αυτή τη συνέντευξη;
Θέλω να πω το εξής και απευθύνομαι στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο πρωθυπουργός είναι, τον σέβομαι, δεν μπορώ να πω κάτι.
Έκανε Χριστούγεννα με τα παιδιά του…έτσι, βέβαια δεν βρέθηκε ένα παιδί του πρωθυπουργού ή του Υπουργού στη θέση που βρίσκεται ο δικός μου ο γιος εκείνο που θέλω να πω είναι εάν με δει και με ακούσει, έχει τη δύναμη να με βοηθήσει να πάρουμε το παιδί από εκεί. Βρίσκεται πλέον όλη η ιστορία της στα χέρια του.
Απλά, πιστεύω ότι έχει ενημερωθεί γιατί του είχα στείλει εγώ 2 προσωπικά email., στο προσωπικό του email δεν ξέρω αν τα διαβάζει ο ίδιος ή να τα διαβάζει ή έχει κάποιους οι οποίοι παρακολουθούν το θέμα, αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό που θέλω είναι να με βοηθήσει αν μπορεί να μου φέρει τον γιό μου πίσω.
Αυτό δεν θέλω κάτι άλλο, εγώ δεν επιδιώκω ούτε δημοσιότητα, ούτε κάτι.
Εκείνο που με καίει και πονάει είναι να έρθει ο γιος μου εδώ. Καταλάβατε λέω ούτε 4 μήνες και δεν βγήκα εγώ ο ίδιος.
Σε ένα κανάλι σε ένα μέσο ενημέρωσης για να δώσω στοιχεία και τα λοιπά και τα λοιπά γιατί δεν με ενδιέφερε η δημοσιότητα με ενδιέφερε να γίνει αναδειχθεί το θέμα. Να έρθει το παιδί εδώ, τίποτα άλλο».
