Ρωσία: Στα 200 άρματα μάχης η ετήσια παραγωγή των T-90M Proryv – Ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει η ρωσική αμυντική βιομηχανία

Γνωστή για την τεράστια βιομηχανική της δυνατότητα στην παραγωγή αρμάτων μάχης κατά τη διάρκεια της «θερμής» εποχής του «Ψυχρού» Πολέμου, ήταν η Σοβιετική Ένωση καθώς παρήγαγε περισσότερα άρματα μάχης από οποιαδήποτε άλλη χώρα, φτάνοντας να κατασκευάζει πάνω από 4.000 άρματα μάχης κάθε χρόνο καθ΄όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄80.

Αυτή η παραγωγή χωρίστηκε σε πέντε κύρια εργοστάσια, συμπεριλαμβανομένων των Malyshev, Omsktransmash και Uralvagonzavod, τα οποία ήταν οι κύριοι δημιουργοί των T-64, T-80 και των T-72.

Τα περισσότερα από αυτά κατασκευάστηκαν για τον Σοβιετικό Στρατό, αλλά η ΕΣΣΔ εξήγαγε επίσης περισσότερα άρματα μάχης από οποιοδήποτε άλλο έθνος. Μετά τη διάλυσή της το 1991, οι εγχώριες παραγγελίες αρμάτων μάχης μειώθηκαν σημαντικά.

Στην πραγματικότητα, τη δεκαετία του 2010 έγιναν περίπου μόνο 10 παραγγελίες για παρτίδες αρμάτων για τον ρωσικό Στρατό. Η ετήσια παραγωγή παρέμενε περίπου στα 100 άρματα μάχης ετησίως για τα επόμενα 30 χρόνια, από το 1990 και μετά με την πλειοψηφία αυτών να διατίθενται για εξαγωγές.

Όσον αφορά τη βιομηχανία αεροσκαφών, οι κινεζικές αγορές ήταν απαραίτητες για τη Σοβιετική Ένωση κατά τη δεκαετία του ’90. Ωστόσο, όσον αφορά τα τεθωρακισμένα οχήματα, η Ινδία και η Αλγερία ήταν οι σημαντικότεροι αγοραστές. Και οι δύο χώρες έχουν αποκτήσει περισσότερα νέα άρματα μάχης T-90 από ό,τι ο ρωσικός Στρατός πριν από το 2022.

Στη δεκαετία του ’90, το Ιράν ήταν επίσης βασικός πελάτης της Ρωσίας.

Ωστόσο, η Μόσχα αναγκάστηκε να σταματήσει τη σύμβαση εξαγωγής T-72 στο Ιράν προτού την ολοκληρώσει λόγω της πίεσης της Ουάσιγκτον.

Η υπόσχεση Μεντβέντεφ

Ο πόλεμος στην Ουκρανία που μαίνεται όμως από τον Φεβρουάριο του 2022, έχει προκαλέσει μεγάλες απώλειες στα ρωσικά άρματα μάχης.

Αυτό οδήγησε, αναγκαστικά, σε ταχεία αύξηση της παραγωγής για να αναπληρωθούν τις απώλειες που έχουν υποστεί οι ρωσικές τεθωρακισμένες δυνάμεις κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.

Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και νυν Αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, δήλωνε τον Μάρτιο του 2023:

«Σκοπεύουμε να κατασκευάσουμε 1.500 άρματα μάχης φέτος. Σκεφτείτε την επίδραση που θα είχε αυτό στους αντιπάλους μας».

Η δήλωση του Μεντβέντεφ ήρθε αμέσως αφού επαίνεσε τα πλεονεκτήματα της βελτιωμένης έκδοσης T-90M, μιας παραλλαγής που βασίζεται στο T-72, έκδοση η οποία περιλαμβάνει πολύτιμα μαθήματα από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Στις αρχές του 2024 το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανέφερε: «Οι Χερσαίες Δυνάμεις απέκτησαν πρόσφατα πάνω από 1.500 νέα και βελτιωμένα άρματα μάχης και περισσότερα από 2.500 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και οχήματα μάχης πεζικού».

Δεδομένου ότι μόνο τα άρματα μάχης T-90M και T-14 κατασκευάζονται επί του παρόντος (με το T-14 να παράγεται σε περιορισμένες ποσότητες), αυτό δείχνει μια σημαντική αύξηση στην παραγωγή του T-90M.

Και όχι μόνο αυτό: Το T-90M τείνει να γίνει η ραχοκοκαλιά των ρωσικών δυνάμεων.

Τα σημερινά δεδομένα

Σήμερα εκτιμάται ότι οι δυνατότητες παραγωγής αρμάτων μάχης της Ρωσίας, επί σοβιετικής εποχής, ήταν τέτοιες που αρκούσαν να παράγουν περισσότερες από 7000 μονάδες T-72 και T-80 ετησίως εάν η χώρα εμπλεκόταν σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ.

Έχοντας αυτό υπόψη, μπορεί να ακούγεται λογικό ότι η Ρωσία θα μπορούσε να αυξήσει την παραγωγή των T-90 σε περισσότερες από 1000 μονάδες ετησίως.

Όμως, μια πιο προσεκτική ματιά στην παραγωγή ρωσικών αρμάτων αποκαλύπτει μια διαφορετική εικόνα.

Όταν η Ρωσία δημιούργησε την πρώτη της ομάδα από 270 T-90M το 2017, αποδείχθηκε ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν εκσυγχρονισμένες εκδόσεις παλαιότερων T-90.

Λιγότερο από το ένα τρίτο ήταν από τη γραμμή παραγωγής. Ωστόσο, αυτές παρουσιάστηκαν ως νέες παραδόσεις, δημιουργώντας μια επίπλαστη εικόνα αυξημένης παραγωγής.

Επιπλέον, ο αμυντικός τομέας της Ρωσίας εκσυγχρονίζει τα άρματα μάχης της σοβιετικής εποχής που είναι αποθηκευμένα, με ρυθμό άνω των 100 το μήνα, ενισχύοντας σημαντικά τις μαχητικές τους ικανότητες.

Αυτά τα εκσυγχρονισμένα άρματα μάχης ονομάστηκαν στη συνέχεια ως νέες παραδόσεις, ενισχύοντας φαινομενικά τον ισχυρισμό του αμυντικού τομέα για «παραγωγή 1.500 αρμάτων μάχης».

Αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στους αριθμούς που περιβάλλουν το T-90M, είναι σαφές ότι οι παραδόσεις νέων αρμάτων μόλις που ξεπερνούν τις 200.

Αυτή είναι μόνο μια μικρή αύξηση από τον ετήσιο ρυθμό παραγωγής περίπου 130 μονάδων πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Δυτικές πηγές, από την άλλη πλευρά, προτείνουν ακόμη χαμηλότερο αριθμό παραδοτέων αρμάτων μόνο 60 ετησίως.

Ωστόσο, μια τέτοια απότομη πτώση της παραγωγής φαίνεται εξαιρετικά απίθανη, ειδικά αν σκεφτεί κανείς πόσο συχνά εμφανίζονται αυτά τα οχήματα στην Ουκρανία και το μεγάλο απόθεμα υλικών που διατηρεί η ρωσική βιομηχανία για να υποστηρίζει τις παραγωγικές της ικανότητες.

Αν και η κατάσταση δεν είναι τόσο τρομερή όσο πολλές δυτικές πηγές αναφέρουν ότι είναι, η παραγωγή των T-90M εξακολουθεί να είναι μικρότερη από ό,τι αναμενόταν αρχικά.

Η πραγματικότητα υπολείπεται κατά πολύ από τις εξαγγελίες για παραγωγή εκατοντάδων αρμάτων που θα έπρεπε να βγαίνουν από τις γραμμές παραγωγής κάθε χρόνο.

Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αξιοσημείωτη πρόοδο που σημείωσε η βιομηχανία πυραύλων στην αύξηση της παραγωγής πόρων όπως οι βαλλιστικοί πύραυλοι που εκτοξεύονται από αέρα Kinzhal και τα συστήματα Iskander-M.

Στα χρόνια που ακολούθησαν τη σοβιετική εποχή, υπήρχε έντονη εστίαση στη βιομηχανία πυραύλων λόγω της αντιληπτής σημασίας της. Τα άρματα, ωστόσο, συχνά παραβλέπονταν.

Ο λόγος πίσω από αυτή την παραμέληση ήταν ο μεγάλος αριθμός αρμάτων μάχης που ήδη είχαν κατασκευαστεί και είχαν απομείνει από τη σοβιετική εποχή και η χαμηλή στρατηγική αποτρεπτική τους αξία λόγω του υψηλού κόστους τους.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε σχέδια για επανεκκίνηση της παραγωγής του T-80 στο Omsktransmash. Αυτή είναι μια σημαντική κίνηση.

Υπάρχουν επίσης σχέδια για επανενεργοποίηση μιας δεύτερης μονάδας παραγωγής για να επιστρέψει σταδιακά η Uralvagonzavod στην πλήρη δυναμική της.

Αν και ο στρατός της Ουκρανίας εμφανίζεται λιγότερο ισχυρός, η Ρωσία παραμένει προσηλωμένη στην ενίσχυση της παραγωγής αρμάτων μάχης.

Αυτή η αποφασιστικότητα πηγάζει πρωτίστως από τη μακροπρόθεσμη στρατηγική της κατά του ΝΑΤΟ, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα συνεχιζόμενων αυξημένων εντάσεων.

Η άνοδος της παραγωγής αρμάτων μάχης στη Ρωσία οδήγησε χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Τουρκία και η Πολωνία να εντείνουν τη δική τους κατασκευή αρμάτων στην Ανατολική Ευρώπη.

Σκοπεύουν να προμηθευτούν περίπου 1000 προηγμένα άρματα μάχης Altay και K2.

Είναι ενδιαφέρον ότι αυτά τα άρματα μάχης έχουν καλύτερα χαρακτηριστικά σε σύγκριση με τα T-90M της Ρωσίας και τα Challenger 2, Leopard 2 και M1 Abrams που κατασκευάζονται στην Ευρώπη και την Αμερική.

Πηγή: defencenet.gr