Χιλιάδες Παλαιστίνιοι ξεχύθηκαν στους δρόμους της πόλης της Γάζας την Παρασκευή προκειμένου να κατευθυνθούν προς τα νότια, αφού το Ισραήλ τους προειδοποίησε να εκκενώσουν την πόλη.
Για πολλούς άλλους, όμως, δεν υπάρχει απλά πουθενά να πάνε.
Η βιασύνη να φύγουν ήρθε αφού ο ισραηλινός στρατός προέτρεψε περίπου 1,1 εκατομμύρια κατοίκους της Γάζας που ζουν στο βόρειο τμήμα του παλαιστινιακού εδάφους να το εγκαταλείψουν «για τη δική τους ασφάλεια και προστασία», ενόψει μιας αναμενόμενης χερσαίας επιδρομής.
Χιλιάδες ανθρώπους όπως η Ουμ Χοσάμ, έμειναν με ένα κρίσιμο ερώτημα: «Πού να πάω;»
«Πόσο θα διαρκέσουν οι επιθέσεις και ο θάνατος; Δεν μας έχουν μείνει σπίτια, κάθε περιοχή της Γάζας απειλείται», είπε η 29χρονη, με το πρόσωπό της γεμάτο δάκρυα.
«Καλούμε τις αραβικές χώρες να μας προστατεύσουν. Πού είναι οι Άραβες; Αρκετά! Αρκετά!» φώναξε.
Η πλειοψηφία των κατοίκων της Γάζας έχει εγκλωβιστεί στο μικρό έδαφος κάτω από έναν αυστηρό εναέριο, χερσαίο και θαλάσσιο αποκλεισμό που έχει επιβάλει το Ισραήλ από το 2006.
Η Χοσάμ δήλωσε στο AFP ότι είχε κρυφτεί στο σπίτι ενός συγγενή της στο βόρειο τμήμα του θύλακα πριν από την εντολή του Ισραήλ για εκκένωση.
Είχε κρυφτεί εκεί για τρεις ημέρες μετά το χτύπημα της δικής της γειτονιάς βορειοδυτικά της πόλης της Γάζας. «Μου είπαν ότι το σπίτι είχε καταστραφεί ολοσχερώς», είπε.
Η Χαμάς απέρριψε την έκκληση για εκκένωση, αλλά δεν εμπόδισε ενεργά τους χιλιάδες ανθρώπους που μετακινούνται νότια, πολλοί με τα υπάρχοντά τους συσκευασμένα σε πλαστικές σακούλες.
Παρόλα αυτά, πολλοί έχουν επιλέξει να παραμείνουν στο βόρειο τμήμα της λωρίδας, εν μέσω της απουσίας συγκοινωνίας και επιπλέον δεν έχουν πού αλλού να πάνε.
«Πρόκειται για έναν βάρβαρο εχθρό και αυτό που θέλουν είναι να τρομάξουν τους ανθρώπους και να τους εκτοπίσουν», δήλωσε στο AFP ένας κάτοικος, ο Αμπού Αζάμ. «Όμως, αν θέλει ο Θεός, θα παραμείνουμε σταθεροί απέναντι σε κάθε εκτόπιση».
Ο Μοχάμεντ Χάλεντ, 43 ετών, δήλωσε επίσης ότι θα παραμείνει. «Τι θέλει ο κόσμος από εμάς; Είμαι πρόσφυγας στη Γάζα και θέλουν να με εκτοπίσουν για άλλη μια φορά;
«Τι θα κάνουμε στη Ράφα;» ρώτησε, αναφερόμενος στην πόλη 40 χιλιόμετρα νότια της πόλης της Γάζας. «Θα κοιμόμαστε στους δρόμους με τα παιδιά μας; Δεν θα το κάνουμε. Δεν θέλω αυτή την ταπεινωτική ζωή».
Υπήρξαν επανειλημμένες εκκλήσεις για τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων προς τη Γάζα, ιδίως μέσω του περάσματος της Ράφα προς την Αίγυπτο – το μόνο που δεν ελέγχεται από τον ισραηλινό στρατό.
Όμως, ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι δήλωσε ότι είναι απαραίτητο οι κάτοικοι της Γάζας να «παραμείνουν σταθεροί στη γη τους», προειδοποιώντας ότι οποιαδήποτε μαζική εκτόπιση των κατοίκων της Γάζας θα σημάνει το τέλος της παλαιστινιακής υπόθεσης.
Στον προσφυγικό καταυλισμό Al-Shati δυτικά της πόλης της Γάζας, ο Μοχάμεντ Αμπού Αλί στέκεται μπροστά από ένα γραφείο της Παλαιστινιακής Υπηρεσίας Προσφύγων του ΟΗΕ (UNRWA).
«Σήμερα, δεν ξέρουμε, πού θα πάμε;» δήλωσε ο 24χρονος. «Δεν υπάρχει πουθενά ασφαλές μέρος. Πήγαμε στα Ηνωμένα Έθνη για να βρούμε καταφύγιο. Το Ισραήλ διαπράττει σήμερα σφαγές εναντίον αμάχων και τα παιδιά μας βρίσκονται κάτω από τα ερείπια».
«Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Δεν έχουμε φαγητό και νερό. Ρωτάω τον ΟΗΕ μπροστά από την έδρα του: Πού θα πάμε;»