Οι διάλογοι-«φωτιά» από την τραγωδία στο Μάτι: Όταν «εξαφάνισαν» τους νεκρούς

Στα κινητά των υψηλόβαθμων αξιωματικών της Πυροσβεστικής φαίνεται πως είναι «γραμμένη» ολόκληρη η αλήθεια για την τραγωδία από τη φωτιά στο Μάτι. Όπως προκύπτει από τις επικοινωνίες στο «199» οι… πιο σοβαρές συζητήσεις γινόταν στα προσωπικά ή υπηρεσιακά του τηλέφωνα.

Άνδρας 3: Εδώ είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα, δεν μπορώ να περάσω την Λεωφόρο Μαραθώνος πολύ μεγάλη φωτιά (αφ) πολύς κόσμος να ξέρεις, έχει καεί κόσμος εδώ μέσα
Άνδρας 2: Ωραία πάρε με στο κινητό Χρήστο
Άνδρας 3: Ναι θα σε πάρω, θα σε πάρω…

Σύμφωνα με πληροφορίες, δικηγόροι των οικογενειών ετοιμάζουν ήδη το αίτημα για άρση του τηλεφωνικού απορρήτου τη μοιραία ημέρα, ενώ θα ζητήσουν να απομαγνητοφωνηθεί και το δεύτερο καταγραφικό στο Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής (σ.σ. πέραν του «199»), το οποίο παραδόξως δεν ζητήθηκε αρχικά.

Νέες αποκαλύψεις καθιστούν αυτή την προοπτική επιτακτική. Μέχρι τη Δευτέρα στο protothema.gr γνωρίζαμε και είχαμε δημοσιεύσει (από τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά του «199») ότι η πρώτη αναφορά για νεκρό έγινε στις 19:51 της αποφράδας 23ης Ιουλίου του 2018.

Άνδρας 1: Μη μιλάτε λίγο
Άνδρας 2: Λεωφόρο Δημοκρατίας 107
Άνδρας 1: Στο Κόκκινο Λιμανάκι δίπλα, υπάρχει νεκρό άτομο μέσης ηλικίας στη μέση του δρόμου

Ξέραμε ότι ακολούθησε η επιβεβαίωση και η εντολή να δοθεί στο γραφείο Τύπου στις 19:52:

Άνδρας 1: Ορίστε
Άνδρας 2: Κύριε Διοικητά;
Άνδρας 1: Ναι
Άνδρας 2: Μας πήρε ο {…} (σ.σ. αναφέρεται το όνομα του αξιωματικού που έδωσε πρώτος την πληροφορία για νεκρό).
Άνδρας 1: Ναι
Άνδρας 2: Έχουμε νεκρό άτομο στο Κόκκινο Λιμανάκι.
Άνδρας 1: Μάλιστα
Άνδρας 2: Λεωφόρο Δημοκρατίας 107, άτομο μέσης ηλικίας, στη μέση του δρόμου
Άνδρας 1: Το δίνουμε στο στο Τύπου
Άνδρας 2: Ο ίδιος ο {…}
Άνδρας 1: Ναι
Άνδρας 2: (Έχει) σώσει δύο, έχει διασώσει δύο και είδε αυτόν
Άνδρας 1: (αλ)
Άνδρας 2: Ο {…} είναι ο πυραγός Κρόνος Υμητού
Άνδρας 1: Ναι, ναι, ναι

Σήμερα, 23 Ιουλίου 2019, ακριβώς έναν χρόνο μετά αποκαλύπτεται πως τα πράγματα είναι χειρότερα από όσο μπορούσαμε να εκτιμήσουμε και να φανταστούμε. Ο πυραγός που εντόπισε τον πρώτο νεκρό είχε επικοινωνήσει με το «199» και το προηγούμενο λεπτό, στις 19:50. Είναι ο «άνδρας 2»:

Άνδρας 1: Δημήτρη
Άνδρας 2: Λοιπόν, εεε τι κάνω; Γιατί έχω διασώσει δύο άτομα, πρέπει να τα πάω σε ασφαλές σημείο
Άνδρας 1: Ναι ναι
Άνδρας 2: (αφ)
Άνδρας 1: Ναι
Άνδρας 2: Να τους πάρει, για να πάω (αφ) σε άλλα σπίτια
Άνδρας 1: ΟΚ ντάξει ρε φίλε
Άνδρας 2: Πε περιμένω εδώ που είναι το νεκρό άτομο εντάξει;
Άνδρας 1: Ναι ωραία εντάξει, με ασφάλεια έτσι;
Άνδρας 2: Μπορεί να περάσει αυτοκίνητο καίγονται σπίτια δεξιά αριστερά
Άνδρας 1: Ναι
Άνδρας 2: Αλλά μπορεί να περάσει υδροφόρο όχημα
Άνδρας 1: Ωραία, κάλεσέ τους στον ασύρματο όποιο είναι πλησίον, να συνδράμει, στον ασύρματο
Άνδρας 2: Εντάξει

Και δεν ήταν ο πρώτος. Θα «αγνοήσουμε» τις δεκάδες αναφορές για εγκαυματίες και άτομα που δεν είχαν τις αισθήσεις τους, αν και όλοι ξέρουμε εκ τους αποτελέσματος τι κρύβονταν από πίσω. Θα μείνουμε μόνο στις ευθείες αναφορές.

Το ρολόι γυρίζει πίσω στο 18:36!

Άνδρας 1: Έλα
Άνδρας 2: Ναι
Άνδρας 1: Πως το λένε; Το μόνο το μόνο που αυτή τη στιγμή μπορώ να σου πω, μίλησε ο Υπαρχηγός μαζί του επί και με τον {…}τον {…}, για να τσεκάρουμε και έχει δοθεί εντολή, εκκένωση όλων των κατασκηνώσεων
Άνδρας 2: Ωραία, σου ‘πανε χάλια πάει; Χάλια
Άνδρας 1: Ναι
Άνδρας 2: Ε;
Άνδρας 1: Ναι ναι ναι φίλε ε καιγ έχουνε καεί και σπίτια και δεν ξέρω τώρα
Άνδρας 2: (αφ) άνθρωποι δύο άτομα
Άνδρας 1: Αν είναι και για δύο άτομα που δεν ξέρω κατά πόσο είναι επιβεβαιωμένο αυτό βέβαια έτσι;
Άνδρας 2: Ναι ναι ναι ΟΚ ντάξει έγινε

Και λίγο αργότερα στις 18:57:

Άνδρας 1: Όχι (αφ)
Γυναίκα: Πάρτε τον {…} (σ.σ. αναφέρεται το όνομα του αξιωματικού που πέταξε με το συντονιστικό ελικόπτερο πάνω από τη φωτιά και στη συνέχεια έσπευσε επί τόπου με υπηρεσιακό αυτοκίνητο).
Άνδρας 2: Ένα Χρήστο, έλα Χρήστο
Άνδρας 3: Έλα ποιος είναι; Ο λα (αφ) εσύ;
Άνδρας 2: Ναι ναι πες μου
Άνδρας 3: Εδώ είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα, δεν μπορώ να περάσω την Λεωφόρο Μαραθώνος πολύ μεγάλη φωτιά (αφ) πολύς κόσμος να ξέρεις, έχει καεί κόσμος εδώ μέσα
Άνδρας 2: (αλ)
Άνδρας 3: Έτσι όπως το βλέπω δηλαδή (αλ)
Άνδρας 2: (αφ) όσες δυνάμεις έχουμε εκεί, ότι δυνάμεις έχουμε στείλε Χρήστο τις στέλνω, κοίτα τα εναέρια
Άνδρας 3: (αφ) περιμένουν απ’ έξω στη λεωφόρο Μαραθώνος μπας και μπορέσω να περάσω
Άνδρας 2: Ωραία πάρε με στο κινητό Χρήστο
Άνδρας 3: Ναι θα σε πάρω, θα σε πάρω…

Στις 19:52 το «199» ενημερώνεται για ένα από τα πλέον τραγικά θύματα εκείνης της ημέρας. Δείτε την αναφορά σε φωτογραφία, τα δάχτυλα δεν υπάκουαν, γιατί τα δάκρυα έτρεχαν. «Μάλλον είναι δεν είναι εν ζωή» ψελλίζει ο «Άνδρας 1» μη θέλοντας να πει τη λέξη νεκρή.

Και φθάνουμε στο αδιανόητο. Η ώρα είναι 19:56 όταν κάποιοι αποφασίζουν να… πνίξουν την αλήθεια για τους νεκρούς!

Άνδρας 1: Προϊστάμενε;
Άνδρας 2: Πες μου λίγο σύντομα φίλε
Άνδρας 1: Εε ο κύριος {…} (σ.σ. αναφέρει το όνομα του αξιωματικού που ανέφερε τον πρώτο νεκρό)
Άνδρας 2: Ναι
Άνδρας 1: Μας είπε για σας είπε για ένα νεκρό άτομο
Άνδρας 2: Ναι ναι ναι μας είπε και
Άνδρας 1: Να ρωτήσω κάτι; Εεεεε (αφ) να κρατήσω μια επιφύλαξη εεεε μήπως έχει απλά χάσει τις αισθήσεις; Ορθό;
Άνδρας 2: Δεν το ξέρω
Άνδρας 1: Να κρατήσουμε και επιφύλαξη
Άνδρας 2: Δεν το ξέρω εγώ
Άνδρας 1: Δεν το διαπίστωσε γιατρός
Άνδρας 2: Δεν είμαι εκεί, δεν είναι γιατρός ο κύριος {…}
Άνδρας 1:Σωστά. Φχαριστώ γεια
Άνδρας 2: Ντάξει; Γεια

Πραγματικά διαβάστε τον διάλογο και αφήστε τη φαντασία σας να τον κάνει εικόνες. Κάποιος υφιστάμενος προσφέρει στον προϊστάμενό του μία «λύση». Και όταν συμφωνούν στον επαίσχυντο χειρισμό τον… ευχαριστεί κιόλας!