Θεσσαλονίκη: Ανάληψη ευθύνης για την έκρηξη στην οικία του προξένου της Χιλής

Την ευθύνη για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού έξω από το σπίτι του προξένου της Χιλής στη Θεσσαλονίκη την Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου ανέλαβαν αναρχικοί, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα αντιεξουσιαστικού χώρου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Τα ξημερώματα της Δευτέρας 23/12 στείλαμε ένα εκρηκτικό σινιάλο αλληλεγγύης από το σπίτι του προξένου της Χιλής στη Θεσσαλονίκη Ρήγα Τζελέπογλου που βρίσκεται στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης στην οδό Θεσσαλονίκης 19. Επιλέξαμε να επιτεθούμε,τοποθετώντας έναν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό, προσπερνώντας την προσωπική του ασφάλεια,την εταιρία security που επιβλέπει το σπίτι,τους μεγάλους και “απροσπέλαστους” φράχτες της έπαυλης-μονοκατοικίας του και να φτάσουμε λίγα μόνο μέτρα από το σημείο που κοιμόταν ήσυχος και ασφαλής. Λάβαμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας,ώστε να προκληθούν μόνο υλικές ζημιές, θέλοντας να στείλουμε ένα πρώτο μήνυμα στο συγκεκριμένο ρουφιάνο. Παρ’ όλα αυτά,για την επόμενη φορά επιφυλασσόμαστε για το κατά πόσο θα επιλέξουμε με μόνο στόχο το ίδιο του το σπίτι.

Μόνο τυχαία δεν βρίσκεται στην εν λόγω θέση ο πρόξενος. Μεγαλοαστός, διευθυντής και μέτοχος σε ένα από τα μεγαλύτερα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της πόλης (ICBS), έχει σχέσεις με πλήθος διπλωματών άλλων χωρών αλλά και με την εγχώρια οικονομική ελίτ και ταυτόχρονα με διάθεση να προβάλλει ένα φιλάνθρωπο προσωπείο μέσα από εμφανίσεις σε φιλανθρωπικά γκαλά κτλ. Ο ίδιος κατέχει το συγκεκριμένο “αξίωμα”-θέση από το 2000 στηρίζοντας και φυσικά στηριζόμενος από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις με αριστερό ή/και δεξιό προφίλ. Κυβερνήσεις που όλα αυτά τα χρόνια επέλεγαν να στήνουν ένα άτυπο “κυνήγι μαγισσών” εναντίον των αναρχικών, με διώξεις στο σωρό,συλλήψεις,ξυλοδαρμούς ακόμα και εξαφανίσεις ή δολοφονίες συντρόφων/ισσών. Σε μια χώρα με μακρά παράδοση σε εξεγερσιακούς αγώνες και έντονο το στοιχείο των ανατρεπτικών (για το υπάρχον) σκεπτικών αλλά και με ακόμη πιο έντονη την αναρχική αφορμαλιστική δράση, που εκφράζεται τόσο μέσα από ενέργειες άμεσης δράσης,όσο και από γενικευμένες συγκρούσεις στον δρόμο, η καταστολή και οι εκφραστές της έχουν παίξει και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια να διατηρηθεί ακέραια η κοινωνική ειρήνη.

Από τις 18/10/2019 και με έναυσμα μια διαμαρτυρία για την αύξηση του εισιτηρίου στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, μεγάλο μέρος της χιλιανής κοινωνίας αποφασίζει να διαταράξει την κανονικότητα,συμμετέχοντας σε καθημερινές διαδηλώσεις και πορείες,σε απεργίες διαρκείας και σε γενικευμένες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής (μπάτσους και στρατιωτικούς) και να ξεφύγει από την αποχαύνωση του καναπέ και τον ρόλο του θεατή. Όσο η τάξη,η υποτιθέμενη ασφάλεια και η νομοτυπία διαλυόταν στην πράξη ο αυθορμητισμός,οι εικόνες χάους και η διαφαινόμενη εξέγερση ξεπηδούσαν και τις αντικαθιστούσαν. Εμπρησμοί κυβερνητικών κτηρίων,επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα,λεηλασίες σούπερ μάρκετ και εμπορικών κολοσσών εδώ και 2 μήνες συνθέτουν την νόρμα της καθημερινότητας στην Χιλή. Οι εξεγερμένοι/ες επιστρέφουν ένα μικρό μόνο μέρος της βίας που δέχονται από τη στιγμή της γέννησης τους κατά των δυναστών τους, το κράτος και την κυριαρχία. Δεν επιζητούν τίποτα το συγκεκριμένο ή καλύτερα επιθυμούν τα πάντα. Την καταστροφή αυτού του εμπορευματοποιημένου κόσμου και την ανάδειξη ενός κόσμου ανεξούσιου και ελεύθερου. Οι αναρχικοί/ες συμμετέχουν από την πρώτη στιγμή σχεδόν σε κάθε εξεγερσιακή πράξη ή διαδικασία που σκοπό έχει να προωθήσει και να ενισχύσει την ίδια την εξέγερση. Από τη σύσταση οριζόντιων συνελεύσεων γειτονιάς και καταλήψεις δημόσιων κτηρίων μέχρι οργανωμένες επιθέσεις κατά μπάτσων και καπιταλιστικών στόχων και σταθμών και υποδομών του μετρό.

Η δεξιά κυβέρνηση Pinera από την άλλη,αντιλαμβάνεται σχετικά γρήγορα τις διαστάσεις του ξεσπάσματος και της συνολικής και συλλογικής ανυπακοής και προσπαθεί τόσο με την καταστολή στην πιο άγρια μορφή της να τρομοκρατήσει, όσο και με “φιλο-λαικά” μέτρα να κατευνάσει τους εξεγερμένους. Χιλιάδες συλλήψεις,εκατοντάδες τραυματίες από επιθέσεις μπάτσων και στρατού, δεκάδες με απώλεια όρασης λόγων τραυμάτων στα μάτια από πλαστικές σφαίρες και πάνω από 30 νεκροί είτε από αληθινά πυρά, είτε από βασανιστήρια μπάτσων κατά τη διάρκεια ή μετά τις συλλήψεις. Ξεχωριστό ρόλο φαίνεται να έχουν οι σεξουαλικές επιθέσεις και οι βιασμοί από τα δίποδα ένστολα καθάρματα μέσα σε αστυνομικά τμήματα ή ακόμα και στη μέση του δρόμου προσπαθώντας τις περισσότερες φορές να απομονώσουν τα θύματά τους και να αποφύγουν κάμερες, δημοσιογράφους και κόσμο που μπορεί να τους καταγράφει. Χαρακτηριστική, επίσης, είναι η περίπτωση της δημοσιογράφου Albertina Martinez που βρέθηκε δολοφονημένη μέσα στο σπίτι της,ενώ έλειπαν και αρκετά ενοχοποιητικά ντοκουμέντα που κατείχε για τις βιαιότητες της κρατικής καταστολής.

Παράλληλα στην προσπάθεια της η χιλιανή κυβέρνηση να κερδίσει τις εντυπώσεις και να επιστρέψει στην κανονικότητα παίρνει πίσω τα σχέδιά της για αύξηση του εισιτηρίου στα ΜΜΜ αλλά και όσο περνάνε οι εβδομάδες ανακοινώνει μέχρι και αύξηση έως και 50% των μισθών. Όλα αυτά ενώ έχει κηρύξει την χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και επιβάλει συχνά-πυκνά καθ’όλη την διάρκεια των τελευταίων δύο μηνών απαγορεύσεις κυκλοφορίας και συναθροίσεων και διαμηνύει δημοκρατικές συνταγματικές αλλαγές. Τίποτα από αυτά βέβαια δεν στάθηκε αρκετό για να σταματήσει ή έστω να ανακόψει την ισχύ της εξέγερσης που διαρκώς ανατροφοδοτείται και δυναμώνει.

Και αν ακούγονται γνωστά αυτά τα σκηνικά “πολέμου” και ελευθερίας είναι επειδή οι μνήμες του Δεκέμβρη του ’08 δεν έχουν σβήσει ακόμη. Η φλόγα τους παραμένει ζωντανή και το μόνο που κάνει είναι να τρεμοπαίζει αναμένοντας εκείνη την αφορμή που θα την μετατρέψει σε ποτάμι λάβας που στο πέρασμά του θα αφήσει τα αποκαΐδια αυτού του καπιταλιστικού κόσμου και μια ελεύθερη γη,έτοιμη να δεχτεί τους σπόρους της επανάστασης. Δεκάδες οι λόγοι και οι αφορμές που θα μπορούσαν να γεννήσουν έναν νέο Δεκέμβρη. Δεν επιθυμούμε και δεν περιμένουμε μάρτυρες και νεκρούς αλλά οργανωνόμαστε και συνθέτουμε επιθετικούς σχηματισμούς στο εδώ και στο τώρα. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ολομέτωπη επίθεση του κράτους ενάντια σε αναρχικούς/ες και επαναστάτες/ριες. Αφενός έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους κατασταλτικούς του μηχανισμούς που μέσω των ΜΑΤ,ΟΠΚΕ,Δ και ασφαλιτών αστυνομοκρατούν και χτυπούν πορείες,μέσω των δικαστών και των εισαγγελέων αθωώνουν φασίστες της χρυσής αυγής,μπάτσους δολοφόνους (Κορκονέας-Σαραλιώτης) και πρεζέμπορες εφοπλιστές(Μαρινάκης) και καταδικάζουν αγωνιστές με μόνο κριτήριο το πολιτικό τους φρόνημα για παραδειγματισμό,μέσω των ΜΜΕ και των διαφόρων Λαμπρόπουλων και Καραμήτρου διαπομπεύουν αναρχικούς και καταστρατηγούν την κοινή γνώμη. Αφετέρου οφείλουμε να προστατεύσουμε τις δομές και τους χώρους μας θέτοντας τα απαραίτητα αναχώματα για την συνέχεια και την διάχυση του αναρχικού αγώνα. Τα τελεσίγραφα και τις ημερομηνίες-ώρες “κλειδιά” τα βάζουμε εμείς για τις επιθέσεις που εξαπολύουμε. Για αυτό θα είναι φρόνιμο όταν κυκλοφορείτε στους δρόμους και μακριά από τα σπίτια και τις safe zone σας να ρίχνετε μια ματιά πίσω που και που. Ακόμα και στα ίδια σας τα σπίτια και τους χώρους που αισθάνεστε άτρωτοι, καλό θα είναι να κοιμάστε με το ένα μάτι πάντα ανοιχτό. Γιατί όσες παρακολουθήσεις και αν κάνετε,όσα GPS και ασφαλίτες να βάλετε να μας επιτηρούν, πάντα θα εφεύρουμε έναν τρόπο να βρισκόμαστε κοντά σας όταν το επιθυμούμε.

Τον τελευταίο καιρό είναι έντονο το κλίμα φόβου και τρομουστερίας που καλλιεργείται τόσο στην κοινωνία γενικά όσο και εντός του α/α χώρου. Όπου και αν στραφεί κανείς σε όλες τις πτυχές της ζωής θα παρατηρήσει μια διάχυτη ανασφάλεια ,μια αίσθηση ανικανότητας να επιβιώσει ,να πορευτεί ελεύθερος. Όλα φαντάζουν δύσκολα,επικίνδυνα και η εξουσία παροτρύνει τους ανθρώπους να μείνουν σπίτι τους,να μην μιλάνε,να κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια τους σε ό,τι φαντάζει άδικο. Μια καλά σχεδιασμένη στρατηγική που τοποθετεί τα πιόνια της παρατεταγμένα όλα στη σειρά,υπάκουα και στις θέσεις που θα οριστούν για το καθένα. Αυτός ο κόσμος θέλει φερέφωνα ,καλά προγραμματισμένους καταδότες να κρυφοκοιτούν πίσω από τις κλειδαρότρυπες και τις οθόνες από τις κάμερες τους,αποχαυνωμένοι και τρομαγμένοι για το ένα ακόμη ευρώ που χάθηκε από την τσέπη τους. Να αγωνιούν και να αγχώνονται για τον μετανάστη έξω από την πόρτα τους και να ευγνωμονούν την δουλοπρεπή και απαραίτητη για την ύπαρξη της δημοκρατίας,αστυνομία με την “αναγκαία” της βία. Εγκαθιδρύει την τάξη και την ασφάλεια στις γειτονιές, άλλωστε. Ως τρομοκράτες βαφτίζονται οι ανυπάκουοι,όσοι εχθρεύονται και πολεμούν το ίδιο το κράτος και όσοι/ες αντιστέκονται και ανυπόταχτοι αγωνίζονται ενάντια σε έναν κόσμο σκλαβιάς και αδικίας. Εμείς, αναγνωρίζουμε και αναλύουμε αυτή την δυστοπία,την βιώνουμε βαθιά μέσα μας.

Από το σπίτι,στη δουλειά,στο δρόμο,στη γειτονιά μέχρι την οθόνη και την συνείδηση του καθενός: παραπληροφόρηση,σαπίλα,αηδία. Βρισκόμενοι με τους συντρόφους μας στους δρόμους,παλεύουμε συλλογικά,στεκόμαστε απέναντι σε αυτό το οικοδόμημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης και έχουμε το πείσμα και την δύναμη να το καταστρέψουμε. Από μια αφισοκόλληση και μια συλλογική κουζίνα, μέχρι μια βόμβα και μια καταδρομική επίθεση συντονίζουμε τις επιθυμίες μας. Δεν συμπάσχουμε με κανέναν μικροαστό που κοιτάει μονάχα την δουλίτσα και τον εαυτό του. Σκεφτόμαστε αλληλέγγυα, η ανάσα και η σκέψη μας ενώνεται για να δημιουργήσει έναν άλλο κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο. Έφτασε η στιγμή που αφήνουμε πίσω εσωτερικές κόντρες και διαφωνίες του παρελθόντος και οργανωνόμαστε για έναν συνολικό και καθολικό πόλεμο με το υπάρχον.

Για εκείνους/ες που τόλμησαν

Για όλους/ες τους φυλακισμένους/ες συντρόφους/ισσες

Για τους εξεγερμένους/ες σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Δύναμη στους καταζητούμενους συντρόφους Μιχαιλίδη, Αθανασοπούλου, Χατζηβασιλειάδη.

Καλή ανάρρωση στον σύντροφο Σακκά.

Υ.Γ. Η αποσιωποίηση της επίθεσης από τα καθεστωτικά μέσα και τους μπάτσους,καταδεικνύει την προσπάθεια τους να μην χαλάσει το επίπλαστο κλίμα σιγουριάς και ασφάλειας που επικρατεί σε “αναβαθμισμένες” γειτονιές της πόλης όπως το Ωραιόκαστρο. Πίσω από τις μεγάλες περιφράξεις των μονοκατοικιών,τις κάμερες σε κάθε γωνιά και τις εταιρίες security που με δικούς τους στόλους αυτοκινήτων επιβλέπουν και “περιφρουρούν” επί 24ωρου βάσεως τις βίλες των νεόπλουτων και των μεγαλοαστών, θα υπάρχει πάντα ένα κενό ασφαλείας και κάποιοι/ες που θα το εκμεταλλευτούν. Τα χριστουγεννιάτικα δώρα φτάνουν καμιά φορά λίγο νωρίτερα.»