Υπόθεση Λιγνάδη: Δεκάδες τα γράμματα από ανήλικα – «Τελικά δεν είμαι έγκυος»

Η μυστηριώδης υπόθεση βιασμού ενός τρανσέξουαλ ατόμου που δεν έφτασε ποτέ στη δικαιοσύνη και τα δεκάδες γράμματα που βρέθηκαν στο σπίτι του Δημήτρη Λιγνάδη από νεαρά αγόρια και κορίτσια.

Την Κυριακή της 8ης Ιουνίου 1997, πρωινές ώρες, ο Δημήτρης Λιγνάδης, 34 ετών τότε, δέχθηκε τηλεφώνημα στο σπίτι του από αστυνομικούς οι οποίοι μετ’ επιτάσεως ζητούσαν να πληροφορηθούν εάν του ανήκε μια μηχανή με συγκεκριμένο αριθμό κυκλοφορίας. Αντικείμενο της έρευνας ήταν να εξακριβωθεί τι ακριβώς είχε συμβεί με έναν καταγγελλόμενο βιασμό ο οποίος φέρεται να είχε τελεστεί στις 6 Ιουνίου 1997 στη Μυτιλήνη.

Λίγο καιρό αργότερα και συγκεκριμένα στις 26 Ιανουαρίου 1998 ο ηθοποιός καταθέτει ως μάρτυρας ενώπιον του ανακριτή του νησιού, ο οποίος διενεργεί έρευνα προκειμένου να εντοπίσει τον δράστη του βιασμού. Προηγουμένως οι εισαγγελικές Αρχές είχαν ασκήσει δίωξη κατά αγνώστου προσώπου, ύστερα από καταγγελία τρανς ατόμου που είχε υποστηρίξει ότι είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά κατά τη διάρκεια παραμονής του στη Λέσβο. Το μόνο που φέρεται να θυμόταν ήταν τα χαρακτηριστικά μιας μοτοσικλέτας.

Τίποτε άλλο. Από την κατάθεση-ντοκουμέντο, η οποία βρέθηκε ανάμεσα στα πειστήρια τα οποία κατασχέθηκαν από την Αστυνομία στην έρευνα που πραγματοποιήθηκε (στις 8 Μαρτίου 2021) στην ταράτσα της πολυκατοικίας του Λιγνάδη και αποκαλύπτει η «Μπαμ στο Ρεπορτάζ», προκύπτει ότι για έναν περίεργο λόγο στο στόχαστρο της ανακριτικής έρευνας βρέθηκε η συγκεκριμένη μηχανή για την οποία ο ∆ημήτρης Λιγνάδης κατέθεσε ότι ανήκε στον αδελφό του, Ιωάννη, ο οποίος εκείνη την περίοδο σπούδαζε στην Αγγλία.

Στη δισέλιδη συμπληρωματική κατάθεσή του ο Λιγνάδης είναι ξεκάθαρος. Αναφέρει ότι η συγκεκριμένη μηχανή για την οποία τον ρώτησαν και οι αστυνομικοί ανήκε στον αδελφό του, ο οποίος όμως μετά τις διακοπές του Πάσχα του 1997 έφυγε για τη Μ. Βρετανία, από όπου επέστρεψε στα τέλη Ιουνίου 1997.

Όπως είπε, στο μεσοδιάστημα τη συγκεκριμένη μοτοσικλέτα την κυκλοφορούσε ο ίδιος, αλλά αρνήθηκε ότι είχε ταξιδέψει στη Λέσβο. «Το προηγούμενο βράδυ, δηλαδή στις 7-6- 1997, τελείωσα την πρόβα μου στο θέατρο στην Πλάκα και μετέπειτα συναντήθηκα με την… και μάλιστα πήγα με την προαναφερόμενη μηχανή στο σπίτι της που βρίσκεται στον Περιφερειακό του Λυκαβηττού. Αμέσως μετά συναντηθήκαμε με την Ελένη Κούρκουλα στο εστιατόριο «Μαγεμένος Αυλός». Το γεγονός αυτό το θυμάμαι χαρακτηριστικά και αυτό γιατί κάθε Σάββατο με τα προαναφερόμενα πρόσωπα και άλλους φίλους πηγαίνουμε στο συγκεκριμένο εστιατόριο μέχρι να φύγουμε από την Αθήνα για τις θερινές θεατρικές παραστάσεις.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι την επόμενη μέρα, Κυριακή 8-6-1997, δέχτηκα τις πρωινές ώρες ένα τηλεφώνημα στο σπίτι μου από την Αστυνομία που ζητούσε να μάθει εάν η παραπάνω μηχανή ανήκει σε εμένα. Τους απάντησα ότι ιδιοκτήτης της μηχανής είναι ο αδελφός μου, Ιωάννης Λιγνάδης, ο οποίος βρίσκεται στο εξωτερικό. Είπα ότι τη μηχανή τη χρησιμοποιούσα εγώ και με ρώτησαν εάν είχα έλθει στη Μυτιλήνη. Τους απάντησα αρνητικά και τους ρώτησα γιατί με ρωτούσαν όλα τα παραπάνω και αυτοί μου απάντησαν ότι είχε γίνει ένα συμβάν στη Μυτιλήνη και μου έδωσαν αυτόν τον αριθμό της μηχανής…».

Σημειώνεται ότι από την έρευνα της «Μ» δεν έχει καταστεί, μέχρι σήμερα, δυνατό να εξακριβωθεί το πού ακριβώς οδήγησε η έρευνα του ανακριτή σχετικά με αυτήν την περίεργη υπόθεση καταγγελλόμενου βιασμού στη Μυτιλήνη το 1997. Κανείς δεν γνωρίζει εάν εντοπίστηκε ο δράστης ή οι δράστες της φερόμενης ως πράξης και εάν τελικά λογοδότησαν στη δικαιοσύνη ή η υπόθεση μπήκε στο αρχείο λόγω μη επαρκών αποδείξεων.

Το μόνο γεγονός είναι η κλήση του Δημήτρη Λιγνάδη ως μάρτυρα ύστερα από την έρευνα των Αρχών που εντόπισαν την «ύποπτη» μηχανή, η οποία, όπως είπε, ανήκε στον αδελφό του, που όμως έλειπε στο εξωτερικό. Στην κατάθεσή του πάντως, σύμφωνα πάντα με την ιστοσελίδα dikastikoreportaz.gr, ο ηθοποιός επικαλέστηκε άλλοθι ισχυριζόμενος ότι την ημέρα του συμβάντος δεν ήταν στη Μυτιλήνη, αλλά στον «Μαγικό Αυλό» μαζί με φίλους του, μεταξύ των οποίων και την Ελένη Κούρκουλα.

Εκτός από τη συγκεκριμένη κατάθεση, από την έρευνα της «Μ» προκύπτει ότι οι αστυνομικοί κατάσχεσαν στην ταράτσα της πολυκατοικίας του Λιγνάδη, σε βαλίτσα κάτω από τους θερμοσίφωνες, συνολικά 48 πειστήρια. Τα περισσότερα από αυτά είναι γράμματα από νεαρά αγόρια και κορίτσια τα οποία δεν παρουσιάζουν ποινικό ενδιαφέρον, αλλά είναι ενδεικτικά για τον… θαυμασμό που εκδήλωναν στο πρόσωπο του πρώην καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.

«Πήρα το γράμμα σου σήμερα το πρωί και το διάβαζα την ώρα της Έκθεσης», «∆ιαβάζω Ιστορία και σε σκέφτομαι συνέχεια» έγραφαν επιστολές που βρέθηκαν μέσα στον φάκελο «Αρσάκειο». Οι αναφορές σε σχολικά μαθήματα βρίθουν, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι μαθητές εξέφραζαν στον σκηνοθέτη τον φόβο τους να μείνουν μετεξεταστέοι. «Είναι τέταρτη ώρα και έχουμε Μαθηματικά», «Γράφουμε επίσημο διαγώνισμα στα Γαλλικά» γράφουν στο ίδιο μοτίβο οι επιστολές. Οι περισσότερες κλείνουν με τη φράση «Σ’ αγαπώ» και το όνομα του αποστολέα-μαθητή.

Τα ραντεβού στις πλατείες

Σε ακόμη μία περίπτωση, μέσα από την εξέταση στοιχείων που αφορούν την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη, προκύπτει, ότι ο προφυλακισμένος σκηνοθέτης ανέπτυσσε «σφιχτούς» δεσμούς με ανηλίκους που βρίσκονταν σε ηλικία με «εύθραυστο» ψυχισμό και είχαν προβλήματα με την οικογένειά τους. Ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου πρόσφερε πάντα μια… ανοιχτή αγκαλιά για τα ευάλωτα άτομα, με τα οποία άραζε σε πλατείες.

«Ευχαριστώ πολύ. Είστε πολύ εξυπηρετικός. Με υποχρεώσατε. Μη θυμώνετε παρακαλώ. Με συγχωρείτε για την ενόχληση. Αύριο το βράδυ στην πλατεία Βικτώρια, 21 ώρα. Καλή αντάμωση. Βίκτορ» γράφει σημείωμα που βρέθηκε ανάμεσα στα ευρήματα της ταράτσας.

Στα πειστήρια που έχουν στην κατοχή τους πλέον οι Αρχές περιλαμβάνονται και ευχετήριες κάρτες στις οποίες απεικονίζονται αρκουδάκια. «Τα κατάφερες υπέροχα αυτή τη φορά! I love you. Βίβιαν» γράφει μία από αυτές.

«Χάιδεψέ με τρεις φορές και θα πραγματοποιήσω τρεις ευχές» γράφει μια άλλη κάρτα που φέρεται να έστειλε ανήλικη στον Λιγνάδη. Μαζί με αυτήν ήταν συνημμένο γράμμα με τίτλο: ΟΧΙ ΤΟ ΛΥΧΝΑΡΙ ΒΛΑΚΑ! ΕΜΕΝΑ!», ενώ το πίσω μέρος της κάρτας είναι καλυμμένο ολόκληρο με εκφράσεις λατρείας. «Αγάπη σε αγαπώ»,«Ματς – μουτς», «Μωρό μου είσαι ο παράδεισός μου», «Τρελή για εσένα». Αυτά θεωρείται δύσκολο να τα έγραφε κάποιος ενήλικος. Σημειωτέον, η ημερομηνία αποστολής ήταν 26 Οκτωβρίου 1997. Ο κατηγορούμενος τότε ήταν 33 χρόνων…

Ανάμεσα στα κατασχεθέντα πειστήρια της ταράτσας βρέθηκε ένα πραγματικά συγκλονιστικό γράμμα. Η ανήλικη συντάκτριά του ενημερώνει τον Λιγνάδη ότι τελικά δεν είναι έγκυος, ενώ φέρεται ότι προσπαθούσε να αποβάλει το υποτιθέμενο έμβρυο από μέσα της! «Αυτή τη στιγμή έχουμε Ιστορία. Και βαριέμαι φοβερά. Μετά τη συζήτησή μας ένιωθα τελείως εξευτελισμένη. Αλλά πραγματικά, όταν ήρθες στην πλατεία, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν όλα απαίσια γαμ…, όλα αυτά που γίνονται φθείρουν τον δεσμό μας. ∆εν μιλάω για τα αισθήματά μας γιατί τουλάχιστον εγώ από τη δική μου μεριά σε αγαπάω ακόμα πιο πολύ. Σήμερα είναι ∆ευτέρα. Την Πέμπτη είναι 6 του μηνός. Κλείνουμε 2 μήνες. Τρομάξαμε να τους κλείσουμε πάντως. Τελικά δεν είμαι έγκυος! Και άσκοπα σκότωνα το έμβρυο. Μακάρι να μπορέσω σήμερα να έρθω στην ΕΡΤ. Αν και δεν το βλέπω. Την Πέμπτη όμως θα σε δω οπωσδήποτε (αν θέλεις βέβαια, αν μ’ αγαπάς ακόμα). Σε αγαπώ, Μ.».