Εσωτερική Ασφάλεια
Η εισαγγελέας στη δίκη για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, η οποία πρότεινε την ενοχή των 12 κατηγορουμένων εξαπέλυσε «κεραυνούς» στην αγόρευσή της η οποία διήρκησε 6 ώρες.
«Η επίθεση των 40 δευτερολέπτων δεν έγινε τυχαία. Ήταν οργανωμένο και προσχεδιασμένο από την αρχή μέχρι το τέλος. Και αποδείχτηκε ο ανθρωποκτόνος δόλος εναντίον όλων των θυμάτων», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η εισαγγελέας δεν πείστηκε από τις συγγνώμες των κατηγορούμενων και θεωρούσε πως η επίθεση είχε αρχή μέση και τέλος.
«Δεν μπορώ να δεχτώ ότι είναι καλά παιδιά. Τα καλά παιδιά δεν κρατούν όπλα. Αυτά τα παιδιά ήταν γνώριμοι της αστυνομίας, όχι τα θύματα. Αυτά τα παιδιά ήταν αρματωμένοι σαν αστακοί», επισήμανε στην αγόρευσή της.
Η εισαγγελέας είπε ακόμα πως οι κατηγορούμενοι δεν χρειάστηκαν καμία πρόκληση για να επιτεθούν.
«Οι πέντε νέοι δεν είχαν τίποτα πάνω τους. Μόνον ένα αναψυκτικό, που μοιράστηκε ο Άλκης με τον Άγγελο. Αυτός ήταν ο εξοπλισμός τους. Και οι τέσσερις ήρθαν και κατέθεσαν μόνον όσα γνώριζαν. Κατέθεσαν μόνον την αλήθεια, σε αντίθεση με τους κατηγορούμενους», πρόσθεσε η εισαγγελέας.
Μάλιστα, η εισαγγελέας χαρακτήρισε τον πρώτο κατηγορούμενο ιθύνων νου και εμπνευστή.
Η εισαγγελέας, Κυριακή Κλιάμπα, πρόκειται να συνεχίσει την αγόρευσή της το πρωί της Πέμπτης, 8 Ιουνίου 2023 οπότε και θα γνωστοποιήσει την πρότασή της επί των ποινών των 12 κατηγορουμένων.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί και το γεγονός ότι από τη δίκη έλειπε η μητέρα του Άλκη, απουσία που προκάλεσε αίσθηση.
Η αγόρευση της εισαγγελέως ήταν μαραθώνια, ξεκίνησε λίγο μετά τις 09:00 και κράτησε μέχρι της 17:30.
Όπως αναφέρει η ΕΡΤ, σε ό,τι αφορά τους «δώδεκα» η κυρία Κλιάμπα είπε ότι δεν μπορεί να δεχτεί ότι είναι καλά παιδιά, διότι, όπως είπε, τα καλά παιδιά δεν κρατούν όπλα, δεν είναι αρματωμένα σαν αστακοί, αντίθετα, οι πέντε νέοι δεν είχαν τίποτα επάνω τους παρά μόνο ένα αναψυκτικό.
«Ήταν μαυροντυμένοι για να μοιάζουν με τον θάνατο είπε βάζοντας όλους στο κάδρο της δολοφονίας. Παρά τις συγνώμες που ακούστηκαν και από τους 12 κατηγορούμενους η εισαγγελέας δεν πείστηκε. Η επίθεση είχε αρχή μέση και τέλος», είπε.
Χαρακτήρισε την υπόθεση δύσκολη και ψυχοφθόρα, τονίζοντας ότι προκαλεί πόνο και θλίψη, ενώ αναφερόμενη στην οικογένεια του Άλκη στάθηκε στον πόνο που βιώνει λόγω της απώλειας του 19χρονου και του «μαρτυρικού θανάτου» του.
Για τις οικογένειες των κατηγορουμένων σημείωσε ότι ενδεχομένως να περπατούν με σκυφτό το κεφάλι, επειδή βαρύνονται τα παιδιά τους με τέτοια εγκλήματα, αλλά και ίσως επειδή τα είχαν χάσει προ πολλού, λόγω λάθος επιλογών, παθών και μίσους.
Ανατρέχοντας στις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, η εισαγγελέας, Κυριακή Κλιάμπα, σχολίασε τα λόγια του πατέρα του Άλκη, Αριστείδη Καμπανού, ο οποίος αναφερόμενος στο άγριο οπαδικό επεισόδιο που στοίχισε τη ζωή του παιδιού του είχε μιλήσει για «ανορθόδοξο πόλεμο».
«Με δύο λέξεις έδωσε την πραγματική διάσταση, περιέγραψε αυτό που ζήσαμε», είπε η εισαγγελική λειτουργός. Επρόκειτο για «οργανωμένο έγκλημα», με τους δράστες να ενεργούν ως «καλοί και πειθαρχημένοι στρατιώτες, ορμώμενοι από πάθη, φανατισμό και μίσος».
«Εάν υπήρχε ίχνος ανθρωπιάς θα είχαν επιδείξει έλεος ή μετάνοια. Συνέχισαν όμως μέχρι το τελευταίο κλάσμα του δευτερολέπτου, με λυσσαλέο μίσος και σκοπό την αφαίρεση ζωής. Αρκεί να πάρουν εκδίκηση για την ικανοποίηση του “εγώ” τους», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η εισαγγελέας είπε πως ο πρώτος εκ των κατηγορούμενων ήταν ο «διευθυντής και εμπνευστής» της επίθεσης, που «έλεγχε την πορεία των στρατιωτών του» και οι υπόλοιποι «μανιασμένα θηρία».
«Λίγο απείχε ο Α.Β. από τον θάνατο. Είπε ότι δεν πρόλαβαν και είχε απόλυτο δίκιο. Αν δεν έρχονταν οι Αρειανοί, το επεισόδιο θα έληγε με δύο νεκρούς», πρόσθεσε.
«Ο Άλκης με ένα μόνο παπούτσι προσπαθούσε να ανασηκώσει το ανάστημά του, έκανε μόνο δύο βήματα και ο Α.Β. βουτηγμένος στο αίμα, προσπαθούσε να τον βοηθήσει.
Περιέγραψε χωρίς να το ξέρει το είδος της επίθεσης, μιας επίθεσης καταδρομικής», είπε και αναφερόμενη στην πλευρά της υπεράσπισης που έκανε λόγο για κενά σημεία της κατάθεσής του, σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «λες και το θύμα πρέπει να καταγράφει και όχι να πονά. Πρέπει να ρίξουμε ευθύνες στο θύμα που δεν θυμάται τους υποψήφιους δολοφόνους;
Ποιος θα ήθελε να δει τον θάνατό του για μια ακόμη φορά».
