Συνεχίζεται η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου με την κατάθεση της Μαργαρίτα Μπάκα, διευθύντριας ογκολογικού Παίδων και σήμερα συνταξιούχου, η οποία χαρακτήρισε τον θάνατο της Μαλένας Δασκαλάκη ως ένα από τα «πιο συγκλονιστικά περιστατικά της καριέρας».
«Από τις εξετάσεις που έγιναν το παιδί είχε άριστη γενική αίματος έγινε υπερηχογράφημα και αυτό που προβλημάτισε ήταν η ελαστικότητα των λεμφαδένων, διαπιστώθηκε αυξημένη αντίσταση. Αυτό σημαίνει ότι θέλει περαιτέρω διερεύνηση, αποφασίσαμε να κάνουμε το μυελόγραμμα. Το παιδί κατά τη διάρκεια της εξέτασης δεν είχε κανένα πρόβλημα, έγινε στα εξωτερικά ιατρεία του ογκολογικού με ελαφριά μέθη».
Η μάρτυρας είδε για πρώτη φορά τους γονείς της Μαλένας Δασκαλάκη στις 4 Απριλίου και περιέγραψε στους δικαστές του ΜΟΔ ενώπιον του οποίου δικάζεται η Ρούλα Πισπιρίγκου πως «ήταν δυο γονείς ελαφρώς κλαμένοι, θλιμμένοι δεν ήταν σε κατάσταση που είναι μερικοί που δεν μπορείς να επικοινωνήσεις. Φαίνονταν να πάσχουν λόγω του κεραυνού εν αιθρία που τους βρήκε.
Με ενδιαφέρον άκουσαν όσα τους είπα για μία ώρα. Είχαν την ικανότητα να παρακολουθούν και μου έκαναν ουσιαστικές ερωτήσεις, ήταν αξιοπρεπείς. Τους ενημέρωσα και μεταξύ άλλων τους είπα ότι ξεκινούσαν με τη πιθανότητα να είναι χαμηλού κινδύνου, χαμηλού ρίσκου υποτροπής μιλάμε για ίαση 90%».
Πρόεδρος: Υπήρχε κάτι στο ιστορικό που σας προβλημάτισε;
Μάρτυρας: Τίποτα ιδιαίτερο
Πρόεδρος: Υπάρχει ένα έγγραφο για καρκίνο χοληδόχου κύστης της κατηγορουμένης…
Μάρτυρας: Σε εμένα δεν δηλώθηκε, ούτε οι συνάδελφοι μου είπαν κάτι. Αυτό όμως δεν έπαιζε κανένα ρόλο στη διάγνωση για τη Μαλένα, θα το σημείωνα απλώς αν μου λέγανε για επιδημιολογικά δεδομένα.
Η μάρτυρας επέμεινε πως δεν υπήρχε ανησυχία για τη Μαλένα, αφού όπως ανέφερε: «Η λευχαιμία δεν είχε κάνει διήθηση στο ήπαρ και δεν υπήρχε κάποια νόσος στο ήπαρ. Θα φαίνονταν στον υπέρηχο κάποια ανωμαλία. Πραγματικά ήταν ένα αγγελούδι, σε άψογη κατάσταση, το έβλεπες και έλεγες τι το θέλουμε αυτό εδώ μέσα; Τόσο καλά ήταν το παιδί.
Όταν την εξέτασα εγώ είχαν μικρύνει οι λεμφαδένες. Της είπα, Μαλένα μου τους φάγαμε τους λεμφαδένες μίκρυναν, θυμάμαι τη μαμά να λέει Μαλένα μου ακούς τι λέει η κυρία Μπάκα; Μπορεί να φύγουμε νωρίτερα».
Η γιατρός εξήγησε πως το παιδί ήταν σε άριστη κατάσταση, περιγράφοντας πως την ημέρα του ξαφνικού του θανάτου «χόρευε στον παιδότοπο» και πως δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι κάτι πάει στραβά.
«Δεν είχε κλινική εικόνα ηπατικής ανεπάρκειας η Μαλένα, με ηπατική ανεπάρκεια κάνεις σύγχυση, κώμα, συνήθως ίκτερο. Δικό μας παιδί δεν έχει κάνει με τη θεραπεία ηπατική ανεπάρκεια. Η τοξικότητα της αγωγής με δόσεις τέτοιες δεν μπορεί να είναι τέτοια που να είναι θανατηφόρα.
Εγώ σας λέω όμως ότι οφείλεται ο θάνατος του παιδιού σε ηπατική ανεπάρκεια. Θα έπρεπε το παιδί να έχει κάποια συμπτώματα 10 ώρες πριν και να φτάσει να πέσει σε κώμα. Και από τοξικότητα φαρμάκων θα προηγηθεί κλινική συμπτωματολογία. Είναι αδύνατον πώς να το κάνουμε!» είπε η Μαργαρίτα Μπάκα.
Μόλις ενημερώθηκε για το θάνατο του παιδιού, σοκαρίστηκε γιατί δεν υπήρχε καμία κλινική εικόνα για κάτι τέτοιο. «Με πήραν και μου είπαν έφυγε η Δασκαλάκη: Μα είναι δυνατόν; Αυτό το παιδί; Έμεινα άναυδη. 40 χρόνια σε εμένα δεν μου είχε τύχει τέτοια ιστορία. Αιφνίδιου θανάτου ή να μην έχω κλινική εικόνα πριν. Δεν έχει πεθάνει ποτέ κανένα παιδί από ηπατική ανεπάρκεια, εκτός από ένα παιδί τελικού σταδίου που είχε πειραχθεί το συκώτι».
Μάλιστα, με λυγμούς κατέθεσε πως όταν έφτασε στο νοσοκομείο «είχαν τελειώσει όλα με το παιδί… έναν το σταυρό μου και σκέφτηκα από εκεί που είναι θα μας προστατεύει. Συνάντησα τους γονείς ήταν θλιμμένοι, στεναχωρημένοι, τους είπα δεν περιμέναμε να συμβεί αυτό. «Γιατί το περιμέναμε εμείς;» μου απάντησαν. Ήταν θλιμμένοι.
Τους είπα ότι ήταν ένας αναπάντεχος αδόκητος θάνατος, δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό μου ότι έφυγε αυτός ο άγγελος. Λυπάμαι σήμερα που είμαι εδώ για αυτό. Αυτό το γεγονός ήταν από τα συγκλονιστικότερα της καριέρας μου».
Η μάρτυρας περιέγραψε αρκετές φορές το ζευγάρι, κάνοντας λόγο για ανθρώπους που ήταν σοκαρισμένοι και όχι θυμωμένοι.
«Μου είπε η κυρία Νικήτα ότι τους πρότειναν να κάνουν νεκροψία και τους είδαν λίγο δίβουλους, δεν ήταν στο χέρι τους να μην κάνουν. Όμως πείσθηκαν με ευχαρίστησαν πώς να σας το πω μου φίλησαν το χέρι φεύγοντας δεν είδα κάποιους ανθρώπους θυμωμένους.
Δε συνάντησα γονείς που να είναι στα πατώματα, συνάντησα γονείς που να στέκονται αλλά θλιμμένους και ήταν νορμάλ. Τι να σας πω;
Μου είπαν ότι η μητέρα έρχονταν όχι πολύ γρήγορα αλλά θορυβημένη, δεν υπήρχαν ουρλιαχτά, εγώ οφείλω να πω ότι υπάρχουν γονείς που αθόρυβα θα τρέξουν για να ειδοποιήσουν για να μην ενοχλήσουν τα παιδιά και γονείς που φωνάζουν χωρίς να νοιάζονται. Οι γονείς πανικοβάλλονται συνήθως με τους σπασμούς».