Εσωτερική Ασφάλεια
Στο OPEN μίλησε μία 26χρονη επιζήσασα από τα Τέμπη, σχετικά με τις δυσκολίες που περνά ακόμη και σήμερα. «Νιώθω τυχερή γιατί παρά τον πόνο στους 7 μήνες -γιατί δεν υπάρχει μια μέρα που να μην πονάω- είμαι ζωντανή», αναφέρει χαρακτηριστικά η Ντίνα Μαγδαλιανίδη.
Η 26χρονη κοπέλα ταξίδευε στη θέση 22 του δεύτερου βαγονιού της μοιραίας επιβατικής αμαξοστοιχίας και κατάφερε να σωθεί χάρη στην αυτοθυσία δύο συνεπιβατών.
Σήμερα, 7 μήνες μετά το τραγικό δυστύχημα οι πληγές στο σώμα και την ψυχή της παραμένουν ανοιχτές.
«Προσπαθούσα να συρθώ, έσπαγαν τζάμια, έπεφταν πάνω μου πράγματα. Αυτό οδήγησε σε ακόμη περισσότερα κατάγματα. Με βρήκαν κάτω στο ρέμα που καιγόταν, μαζί με άλλα 5 παιδιά τα οποία ήταν σε σοβαρή κατάσταση στη ΜΕΘ», διηγείται η 26χρονη.
Η 26χρονη συνεχίζει να ανεβαίνει τον δικό της Γολγοθά καθώς μέχρι σήμερα έχει κάνει 25 χειρουργεία και όπως διηγείται πρέπει να κάνει άλλα πέντε.
«Είχα κάνει βλάβη και στους πνεύμονες γιατί μπήκαν κάποια πλευρά.
Επίσης, έχω σπάσει όλη την ωμοπλάτη, κάποιους σπονδύλους, την μέση. Ακόμη τα χειρουργεία συνεχίζονται. Ακόμα παλεύω να περπατήσω».
Στο πλευρό της είναι από την πρώτη στιγμή και παραμένουν η οικογένεια και οι φίλοι της. Σύμφωνα με την ίδια, η μητέρα της σταμάτησε να εργάζεται προκειμένου να μπορεί να είναι δίπλα της.
Τα φάρμακα που πρέπει να λαμβάνει τα οποία είναι κοστοβόρα, τα πληρώνει η ίδια από την τσέπη της.
«Μας είπαν από τον ΕΟΠΥΥ πως πρέπει να μαζέψω όλες τις αποδείξεις, γνωματεύσεις γιατρών και όσα εγκριθούν, θα πάρω την αποζημίωση πίσω», εξήγησε στην κάμερα του Open.
Όπως εξηγεί ο Γιώργος Ηλιόπουλος, δικηγόρος του συλλόγου «Τέμπη 2023» σύμφωνα με τον νόμο που ψηφίστηκε μετά το έγκλημα, όλα αυτά θα έπρεπε να καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ και με φροντίδα του ΕΟΠΥΥ.
«Βλέπω εφιάλτες. Δυστυχώς ζω με φάρμακα για να έχω την διανοητική μου κατάσταση σταθερή. Θα ήθελα πάρα πολύ να δώσω φως και στα υπόλοιπα παιδιά που αγωνίζονται όπως και εγώ. Είτε είναι στην εντατική είτε έχουν τραύματα παρόμοια με τα δικά μου».
Η 26χρονη Ντίνα Μαγδαλιανίδη αναφέρει πως όλα τα χρωστάει στον εργοδότη της ο οποίος την στηρίζει οικονομικά στα ζητήματα της υγείας.
«Θεωρητικά έχουμε στήριξη στον ΕΟΠΥΥ αλλά δυστυχώς, πέρα από τις αποδείξεις που πρέπει να μαζέψουμε, χρειαζόμαστε και τις γνωματεύσεις και έχουμε περάσει από πάρα πολλούς γιατρούς που πρέπει να ξαναβρώ για να μου ξαναγράψουν τις γνωματεύσεις και να πάρω τα φάρμακα.
Θα με βοηθούσε εάν γινόταν αυτόματα η διαδικασία, με τον ΑΜΚΑ. Δεν μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι σε πάρα πολλά πράγματα», συνεχίζει.
Σε σχετική ερώτηση για το αν έχει κάποια ψυχολογική υποστήριξη η ίδια απαντά:
«Μετά την νοσηλεία μου στο Παπανικολάου, στην πλαστική χειρουργική, βρήκαμε εκεί έναν καλό ψυχίατρο και βρήκα και ψυχολόγο μόνη μου. Δεν με πήρε κάποιος τηλέφωνο».
Η 26χρονη ζητάει να γίνονται κάποιες διαδικασίες αυτόματα.
«Μέσω του ΑΜΚΑ μου να παρέχουν τα χρήματα και όχι να πρέπει να πληρώσω εγώ την κλινική ή τα φάρμακα και μετά να τα πάρω πίσω γιατί εγώ μπορεί να μην έχω καν αυτή τη δυνατότητα».
