Εσωτερική Ασφάλεια
Λίγο μετά τις 10:30 το πρωί της Τετάρτης 11 Μαΐου, ξεκίνησε η απολογία του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου για τη δολοφονία της 20χρονης συζύγου του Καρολάιν Κράουτς πριν ακριβώς έναν χρόνο στα Γλυκά Νερά.
Ο κατηγορούμενος, στην έναρξη της απολογίας του είπε στο δικαστήριο: «Να σας πω ότι όπως έχω πει και στην ανάκριση, για αυτό που εξετάζουμε σήμερα δεν υπάρχουν δικαιολογίες, ούτε προς τον εαυτό μου ούτε προς κανέναν. Δεν υπάρχει δικαιολογία που να έχει έστω ένα ψήγμα από την αξία από αυτό που χάθηκε πριν έναν χρόνο. Αυτό ήταν αναντικατάστατο. Δεν υπάρχει αρκετή λέξη για συγγνώμη.
Τι συγγνώμη; Όσες φορές και να πω συγγνώμη δεν είναι εδώ να χαρεί τη ζωή της. Πώς μπορώ να πω συγγνώμη στην κόρη μου που δεν θα δει την μητέρα της. Στην πεθερά μου πόσες συγγνώμη να πω. Δεν υπάρχουν λέξεις για αυτό που νιώθω. Το τι συνέβη θα σας το πω με κάθε ειλικρίνεια.
Δεν μπορώ εγώ στον εαυτό μου να εκλογικεύω τίποτα από εκείνη την ημέρα. Δεν με ενδιαφέρει τι έχει συμβεί στην καριέρα μου, στη ζωή μου για τον κόσμο που με καταριέται. Σημασία για μένα έχει ότι δεν θα την ξαναδώ».
Στη συνέχεια, ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε στη γνωριμία του με την Καρολάιν Κράουτς, ενώ αίσθηση προκάλεσαν στο δικαστήριο οι φράσεις που χρησιμοποίησε για εκείνη, μιλώντας σαν να βρίσκεται ακόμη στη ζωή. Μάλιστα, αυτό προκάλεσε και την παρατήρηση της προέδρου της έδρας, η οποία διορθώνοντάς τον του είπε: «Ήταν η Καρολάιν, δεν είναι ….».
Συγκεκριμένα, στην απολογία του ο κατηγορούμενος είπε: «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, έζησα τέσσερα χρόνια στην Αλόννησο, γιατί εκεί ήταν εκπαιδευτικός η μητέρα μου. Όλα μου τα καλοκαίρια έκτοτε είναι στην Αλόννησο. Τελειώνοντας το Λύκειο πήγα στο εξωτερικό για σπουδές. Μετά μου έγινε πρόταση από την μεγαλύτερη εταιρεία ελικοπτέρων.
Η ζωή μου άλλαξε το 2017 όταν τυχαία πήγα στην Αλόννησο και ήταν η πρώτη φορά που είδα την Καρολάιν, μετέπειτα σύζυγό μου. Ήταν το πιο υπέροχο πλάσμα που έχω μπροστά μου μαζί με την κόρη μας. Γνωριστήκαμε σε μια παρέα στη διάρκεια των εορτών του Πάσχα. Γνωριστήκαμε πλατωνικά εκείνο το Πάσχα και θυμάμαι την απογοήτευσή μου όταν έμαθα την ηλικία της».
Πρόεδρος: Ποιος είχε την πρωτοβουλία για την ανάπτυξη αυτής της σχέσης;
Κατηγορούμενος: Το καλοκαίρι πήγα ξανά στην Αλόννησο για λίγο για μια βάπτιση. Συναντήθηκα ξανά με την Καρολάιν και στις 15/7 που είναι και η επέτειος μας. Το ποιος το ξεκίνησε δεν μπορώ να το προσδιορίσω, συνέβη αυθόρμητα. Όσο και να προσπαθήσω να σας περιγράψω την Καρολάιν στα 16 της χρόνια ήταν – είναι – ο πιο ιδιαίτερος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Ένας άνθρωπος πανέξυπνος που στα 16 της χρόνια μπορούσες να μιλήσεις για τα πάντα. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν έχω γνωρίσει άλλον σαν και εκείνη, που έχει προσωπικότητα, που σε κάνει να την αγαπήσεις να τη σεβαστείς.
Πρόεδρος: Ήταν.
Κατηγορούμενος: Ήταν ένας άνθρωπος που δεν μπορούσες να μην την αγαπήσεις, σε γέμιζε αγάπη, είχε μια προσωπικότητα που με έκανε να μην καταλαβαίνω την ηλικία της όταν ήμασταν μαζί. Κολλήσαμε από την αρχή. Ήταν ένας άνθρωπος που ήταν σε τελείως διαφορετική φάση της ζωής της και θα ήταν τα επόμενα χρόνια. Εγώ είχα τελειώσει τις σπουδές μου εκείνη είχε μέλλον. Όλο το καλοκαίρι το περάσαμε μαζί. Ήρθε και μια εβδομάδα μαζί και στην Αθήνα, ήταν αυτονόητο, δεν υπήρξε συζήτηση για αυτό, ότι θα είμαστε μαζί. Εκατό φορές να γύριζα πίσω το χρόνο, εκατό φορές την Καρολάιν θα διάλεξα με κλειστά μάτια.
Πρόεδρος: Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν μπορείτε να το κάνετε;
Κατηγορούμενος: Ναι, αυτό είναι….
Συνεχίζοντας ο κατηγορούμενος είπε: «Ο δεσμός μας ήταν ισχυρός από την αρχή. Είναι δύσκολο να περιγράψω σε κάποιον το πώς ήμασταν. Τέσσερα χρόνια μαζί της, το όνομά μου δεν το άκουσα. Με έλεγε «αγάπη μου» και «μικρέ μου». Αυτό που έδινα – με τόσα λάθη που έχω κάνει – το έδινα μέσα από την καρδιά μου. Μακάρι να μπορούσα να συνεχίσω να το δίνω. Ήταν ό,τι πιο όμορφο έχει υπάρξει στη ζωή μου».
Μιλώντας για τις σπουδές που η Καρολάιν ήθελε να κάνει ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είπε: «Γυρνώντας από το ταξίδι μας στις Φιλιππίνες είχαμε βρει το καλύτερο φροντιστήριο και ξεκίνησε την προετοιμασία. Το βρήκαμε μαζί. Εκτός από όλα τα υπόλοιπα η Καρολάιν ήταν μαθήτρια του 19,9. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην έχει πει ότι θα πάει ψηλά με το μυαλό της».
Πρόεδρος: Η σχολή που διάλεξε ήταν της επιλογής της;
Κατηγορούμενος: Τον ήθελε το συγκεκριμένο τομέα, Στατιστική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Πήγε καλά στην προετοιμασία της. Το να βρει ένα Πανεπιστήμιο ήταν πλάνο της κοινής μας ζωής. Συζητάγαμε τι θα κάναμε. Το πιο όμορφο που είπαμε ήταν «γιατί στην επέτειο μας 15 Ιουλίου που κλείνουμε δυο χρόνια να μην παντρευτούμε;». Αφού, λέγαμε, ότι ξέρουμε ότι θα είμαστε μαζί.
Πρόεδρος: Το είχατε ανακοινώσει και στους οικείους σας;
Κατηγορούμενος: Το όνειρο της ήταν να παντρευτεί σε παραλία. Είχε φανταστεί μια παραλία, το ηλιοβασίλεμα και να παντρευτούμε στη θάλασσα. Αργά ή γρήγορα καταλήξαμε ότι αυτό δεν μπορούσαμε να το κάνουμε στην Ελλάδα, γιατί έπρεπε να το κάνουμε σε κάποιο ξωκλήσι. Καταλήξαμε να κάνουμε ένα ταξίδι και μέσα σε αυτό το ταξίδι να γίνει και ο γάμος μας. Το ήξερα ότι ήταν νωρίς. Ακόμη και τώρα, αν σταματούσε ο χρόνος στις 10 Μαΐου, πριν ένα χρόνο και πάλι το ότι παντρευτήκαμε τότε δεν το μετάνιωσα, γιατί είδα πόσο χαρούμενη την έκανε. Το αγαπήσαμε σαν ιδέα. Οργανώσαμε ένα γάμο που βλέπεις σε ταινίες. Κλείσαμε μια παραλία για εμάς. Η Καρολάιν είχε κλείσει όλο αυτό από την Αλόννησο, για να καταλάβετε πόσο ικανή ήταν. Είχε ολοκληρωθεί μέχρι τα Χριστούγεννα από την ίδια, σαν να το είχε οργανώσει ένα γραφείο ανθρώπων. Ήμουν πανευτυχής.
Πρόεδρος: Είχατε ανακοινώσει στους οικείους σας ότι θα παντρευτείτε;
Κατηγορούμενος: Θα το ανακοινώναμε μόλις επιστρέφαμε.
Πρόεδρος: Είχατε τόση χαρά, λέτε, και δεν το είπατε στους γονείς, είναι σημαντική απόφαση…
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε θέμα να το κρύψουμε. Το σχέδιο ήταν γυρνώντας από το Πορτογαλία, όπου πήγαμε οι δυο μας, να το πούμε μετά, να το ανακοινώσουμε σε όλους στην Αθήνα και να κάνουμε το πάρτι του γάμου στην Αθήνα ή στην Αλόννησο που θα μπορούσαν να έρθουν όλοι.
Πρόεδρος: Πώς επιλέξατε τη συζυγική σας κατοικία;
Κατηγορούμενος: Πλησιάζοντας στις Πανελλήνιες ήταν σημαντικό να μην της αποσπά κάτι την προσοχή. Είχαμε συγκεντρωθεί σε αυτό. Το μόνο που κάναμε μαζί τότε ήταν η απόφαση να αλλάξουμε σπίτι στην Αθήνα. Αυτό που θέλαμε ήταν η κοινή μας ζωή να ξεκινήσει ονειρικά σε κάθε κομμάτι.
Πρόεδρος: Ναι, άλλα το όνειρο έπρεπε να λάβει υπόψη του και την πραγματικότητα. Λάβατε υπόψη σας ότι το σπίτι θα έπρεπε να εξυπηρετεί και τις δικές της ανάγκες; Θα μπορούσε να παρακολουθεί το Πανεπιστήμιο στον Πειραιά;
Κατηγορούμενος: Η προτεραιότητά μου ήταν εκείνη. Στο σχέδιο υπήρχε να πάρουμε ένα μεγαλύτερο σπίτι. Οι περιοχές που ψάχναμε ήταν και το Μαρούσι και η Κηφισιά και αλλού. Θέλαμε να βρούμε ένα σπίτι που να πλαισιώνει αυτό που λέτε.
Πρόεδρος: Ωραία είναι να μένεις στο Μαρούσι, αλλά όλοι κοιτάμε και την πρακτική πλευρά. Ήξερε εκείνη πώς είναι να περνάς 8 το πρωί την Κηφισίας; Εσείς το ξέρατε αυτό.
Κατηγορούμενος: Το συγκεκριμένο σπίτι το αγάπησα, και εκείνη δεν ήθελε ένα σπίτι μέσα στην πόλη. Και εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να μένει μέσα στην πόλη.
Πρόεδρος: Πως θα μετακινούνταν στο Πανεπιστήμιο στον Πειραιά από τα Γλυκά Νερά;
Κατηγορούμενος: Δεν είχε περάσει ακόμη στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Ήταν ένα ωραίο σπίτι, το είδε και εκείνη με βιντεοκλήση. Το σπίτι ήταν δίπλα στη θεία της που μένει στη Παλλήνη, πέντε λεπτά από το μετρό. Ήξερα ότι το ήθελε και ήταν κοινή απόφαση εμείς οι δυο να μην μείνουμε στο κέντρο.
Πρόεδρος: Πότε αρχίζουν τα προβλήματα; Μέχρι εδώ όπως λέτε ήταν όλα ρόδινα.
Κατηγορούμενος: Το πρόβλημα είναι υποκειμενική λέξη… Εγώ τη λέξη πρόβλημα δεν την έβαλα.
Πρόεδρος: Από τη δικογραφία φαίνεται πως είχατε προβλήματα.
Κατηγορούμενος: Το αν είναι πρόβλημα ή όχι εγώ στο μυαλό μου το έχω διαφορετικά. Γιατί ξέρω τι περάσαμε μαζί.
Η εγκυμοσύνη
Μιλώντας για την εγκυμοσύνη της Καρολάιν, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είπε στην απολογία του: «Η εγκυμοσύνη ήρθε τόσο νωρίς που δεν προγραμματίζαμε. Ήταν ένα σοκ. Παρ’ όλα αυτά δεν υπήρχε μεταξύ μας να τερματιστεί η εγκυμοσύνη.
Ξέραμε ότι θα κάνουμε κάποια στιγμή παιδί, δεν διακυβεύτηκε ποτέ αν θα κρατούσε το παιδί. Ήταν δεδομένο ότι το παιδάκι ήρθε. Αυτό που έπρεπε να βρούμε ήταν πώς το παιδάκι θα έκανε τη ζωή μας πιο ευτυχισμένη. Ο γυναικολόγος μας βοήθησε πολύ. Της είπε ότι θα μπορεί να κάνει ότι ονειρεύονταν. Μας έδωσε μια ανάσα….».
Ο Μπάμπης Αναγωστόπουλος αναφέρθηκε στη συνέχεια στην αποβολή της Κάρολαιν και με κλάματα είπε στο δικαστήριο: «Αυτό που μας συνέβη εκείνο το απόγευμα και δε συνέβη στο σώμα μου με γονάτισε. Μας γονάτισε. Μας διέλυσε. Όποιος και να μου το περιέγραφε πριν δε θα το πίστευα. Η Κάρολαιν και πάλι ήταν εκεί για εμένα. Επιβεβαιώθηκε η ποιότητα αυτού του ανθρώπου. Το Σάββατο το βράδυ απέβαλλε στην κρεβατοκάμαρα μας. Τον σποράκο τον χάσαμε στο σπίτι και το είδαμε. Τον βάλαμε σε ένα κουτάκι, ήταν παιδάκι, δεν ήταν έμβρυο και πήγαμε στον Υμηττό».
Η απολογία συνεχίζεται.
