Εσωτερική Ασφάλεια
Ψύχραιμος, ακούραστος και …ατσαλάκωτος, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος επί δέκα ώρες χθες έδωσε ρεσιτάλ θεατρικότητας στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας, προκειμένου να πείσει δικαστές και ενόρκους, ότι η δολοφονία της συζύγου του Καρολάιν Κράουτς, ήταν ένα έγκλημα που τέλεσε εν βρασμώ. ‘
Με μια μαραθώνια απολογία, προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του, προφανώς για να «κερδίσει» το συγκεκριμένο ελαφρυντικό. Άλλοτε αποθέωνε την 20χρονη σύζυγό του και μητέρα του παιδιού του, την οποία δολοφόνησε, πριν ακριβώς από ένα χρόνο στα Γλυκά Νερά, και άλλοτε την περιέγραψε ως βίαιη και επιθετική. Κάθε φορά δε, που μιλούσε για εκείνη χρησιμοποιούσε ενεστώτα χρόνο, λέγοντας για παράδειγμα ότι η «Καρολάιν είναι ότι πιο όμορφο μου έχει συμβεί», ότι «είναι τέλεια μητέρα». «Ήταν…» τον διόρθωσε πολλές φορές η πρόεδρος, όπως και η εισαγγελέας, αλλά εκείνος συνέχιζε στο ίδιο «μοτίβο».
Οι αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε επισημάνθηκαν πολλές φορές από την έδρα, τα μέλη της οποίας του έθεταν συνεχώς ερωτήσεις. Εκείνος, όμως, επέμενε πως το θύμα του ήταν η γυναίκα της ζωής του, μια τέλεια μητέρα, ότι καλύτερο – όπως είπε –έχει συμβεί στη ζωή του. Ωστόσο, σε άλλο σημείο της απολογίας του, περιέγραψε την Καρολάιν, ως ένα άτομο που ασκούσε βία εις βάρος του, που είχε συχνά εξάρσεις θυμού, όπως εκείνο το βράδυ που της στέρησε τη ζωή.
Υποστήριξε πως τότε ήταν που φοβήθηκε μήπως και αυτός ο θυμός της γυναίκας του, στραφεί και εναντίον της κόρης τους, της μικρής Λυδίας, αν και γνώριζε, όπως είπε, ότι η Καρολάιν αγαπούσε το παιδί περισσότερο και από εκείνον και ότι το έβαζε πάνω από τη ζωή της.
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είχε για όλους είχε χθες καλά λόγια να πει και κυρίως για τον εαυτό του. Ήταν ένας τέλειος σύζυγος, μέσα σε ένα ονειρεμένο γάμο και η μόνη του προτεραιότητα ήταν η ευτυχία της γυναίκας του και της κόρης του. Όποιοι καβγάδες και λογομαχίες ξέσπαγαν ανάμεσα σε εκείνον και την Καρολάιν διαρκούσαν πολύ λίγο, όπως είπε. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, μέσα σε δυο ώρες οι δυο τους τα ξεχνούσαν όλα και έκαναν σχέδια για το μέλλον «αγκαλιά στον καναπέ».
Οι στιγμές που «λύγισε» ήταν λίγες και είχε για όλα μια εξήγηση. Είπε πολλές φορές τη λέξη «συγνώμη» και ανέφερε ότι ο ίδιος δεν θα συγχωρέσει ποτέ τον εαυτό του για ότι έκανε. «Μακάρι να με συγχωρέσει Θεός» πρόσθεσε. Δεν δυσανασχετούσε με τις «σκληρές» ερωτήσεις των δικαστών αλλά και των ενόρκων, ούτε και όταν η πρόεδρος τον ρώτησε γιατί τοποθέτησε την μόλις 11 μηνών κόρη του, μετά το έγκλημά του, πάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του. «Χαίρομαι που με ρωτάτε. Είναι κάτι που έχει συζητηθεί αρκετά. Δεν μπορούσα να την αφήσω στον κάτω όροφο. Δεν ήξερα πότε θα έρθει η αστυνομία». …. Στα σκ@@@ που έφτιαξα με ένοιαζε να ήταν όσο πιο ασφαλές γινόταν το παιδί. Εκεί ήταν ασφαλές, δεν μπορούσε να πέσει….» απάντησε.
Τα πέντε λεπτά
Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος αναφέρθηκε στο έγκλημα που κατηγορείται ότι τέλεσε σχεδόν πέντε ώρες μετά την έναρξη της απολογίας του. Όλο το προηγούμενο διάστημα είχε μιλήσει με κάθε λεπτομέρεια για τη ζωή του με την Καρολάιν, τις εγκυμοσύνες της, την γνωριμία τους και τον γάμο τους στην Πορτογαλία.
Οι ερωτήσεις που δέχθηκε για το έγκλημα ήταν πολλές. Η έδρα εστίασε στα «πέντε λεπτά» που βρίσκονταν πάνω στην νεαρή κοπέλα, πιέζοντας το κεφάλι της μέσα στα μαξιλάρια. Ένας χρόνος ικανός, όπως είπε, η πρόεδρος, ώστε ο ίδιος να σκεφθεί τι ακριβώς συνέβαινε εκείνες τις στιγμές, κατά τις οποίες οδηγούσε τη «γυναίκα της ζωής του» στο θάνατο. Οι ερωτήσεις προς τον κατηγορούμενο σκοπό είχαν να διερευνηθεί η βασιμότητα του ισχυρισμού του, ότι δηλαδή τέλεσε το έγκλημα εν βρασμώ ψυχικής ορμής.
Πρόεδρος: Ανεβήκατε στο σώμα της;
Κατηγορούμενος: Προσπαθούσα να την αγκαλιάσω …Ναι ανέβηκα.
Πρόεδρος: Γιατί;
Κατηγορούμενος: Γιατί έτσι όπως χτυπιόνταν δεν ήθελε να την αγκαλιάσω.
Πρόεδρος;: Λέτε ότι την πιέζατε; Που την πιέζατε;
Κατηγορούμενος: Στο μαξιλάρι
Πρόεδρος: Πώς αντέδρασε;
Κατηγορούμενος: Μου φώναζε
Πρόεδρος: Πού; Στο μαξιλάρι; Βάλατε και χέρι της στο στόμα της;
Κατηγορούμενος: Όχι
Πρόεδρος: Τι σας φώναζε;
Κατηγορούμενος: «Σήκω φύγε», κάποιες από τις κοινές βρισιές, την είχα εκνευρίσει πολύ παραπάνω…
Πρόεδρος: Και πήρατε και το μαξιλάρι και το χρησιμοποιήσατε πάνω στο κεφάλι της; Ποιος ο σκοπός;
Κατηγορούμενος: Δεν υπήρχε σκοπός, προσπαθούμε τώρα να βρούμε τώρα λογική σε ένα σημείο που δε μπορώ ακόμη να το εξηγήσω στο μυαλό μου…. Είναι τόσο θολωμένο το μυαλό μου….
Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνατε ότι αυτό που κάνατε οδηγεί την κοπέλα στο θάνατο; Λέτε ότι λατρεύατε…
Κατηγορούμενος: Ότι, προσπαθώ να σας απαντήσω είναι αυτό που απαντάω και στον εαυτό μου.
Πρόεδρος: Μιλάμε για πέντε λεπτά που νιώθετε ότι είχατε «γυναίκα των ονείρων σας» στα χέρια σας. Δεν καταλάβατε τι κάνατε;
Κατηγορούμενος: Δεν βγάζει και σε εμένα λογική, ότι λέμε είναι ξεκάθαρο λάθος
Πρόεδρος: Σε αυτά τα πέντε λεπτά δηλαδή δεν πέρασε λεπτό από το μυαλό σας ότι «εγώ αυτή τη κοπέλα τη λατρεύω» και ότι το παιδί έχει δικαίωμα να μην στερηθεί τη μητέρα του; Αλλά και τον πατέρα του …
Κατηγορούμενος: Υπήρχε ποτέ περίπτωση με μια λογική ήρεμη σκέψη να δω ότι το παιδί θα χάσει τους γονείς του και να το αποδεχτώ;
Πρόεδρος: Θα έπρεπε να περάσουν από το μυαλό σας; Έχετε γίνει εσείς τώρα ο βίαιος. Οδηγείτε ένα άνθρωπο στο θάνατο, τη μάνα του παιδιού σας. Τι σκεφτόσασταν εκείνη τη στιγμή, γιατί χάσατε τη λογική;
Κατηγορούμενος: Όσα είχαν προηγηθεί (εννοεί τη λογομαχία που υποστήριξε ότι είχε πριν με την Καρολάιν)…
Πρόεδρος: Μας έχετε φέρει εδώ ένα σωρό βεβαιώσεις ότι παρακολουθήσατε σεμινάρια πρώτων βοηθειών και δεν καταλαβαίνατε ότι την οδηγείτε στο θάνατο…
Κατηγορούμενος: Εκείνη τη στιγμή η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι λιποθύμησε…
Πρόεδρος: Πότε καταλάβατε ότι είναι νεκρή;
Κατηγορούμενος: Όταν την είδα στο πρόσωπο.
Εισαγγελέας: … Παρ’ όλο που μας περιγράφετε έναν άνθρωπο που τραβάει τα μαλλιά του, μόλις κατάλαβε ότι η σύζυγός του είναι νεκρή, βλέπουμε έναν άνθρωπο με ψυχρό συναίσθημα. Είδατε τη γυναίκα σας να πεθαίνει και να μην κάνετε πίσω. Είδατε το σκύλο σας να υποφέρει και να πεθαίνει και δεν κάνατε πίσω…
Κατηγορούμενος: Είναι αποτέλεσμα μιας ημέρας που δεν έχει καμία λογική και καμία σύνδεση με τον άνθρωπο που το έκανε. Είναι ένας άνθρωπος που δεν ήταν νηφάλιος που δεν είχε τίποτα να κερδίσει.
Εισαγγελέας: Δεν μου απαντάτε πως μέσα σας δεν λειτούργησε το σοκ. Να πείτε, «να σταματήσω πριν προκαλέσω το θάνατο»….
Κατηγορούμενος. Μακάρι να είχε λειτουργήσει. Ήμουν τόσο θολωμένος που εκείνη τη στιγμή δεν λειτούργησε το ένστικτο που έχω μέσα στα βάθη της καρδιάς μου για την Καρολάιν και οποιοδήποτε ζωάκι.
Σύνεδρος: Μόλις έγινε το συμβάν δεν το πιστεύατε, μας είπατε. Και μετά από δυο ώρες της δέσατε τα χέρια και βάλατε το μωρό πάνω της. Αυτό απαιτεί ψυχραιμία;
Κατηγορούμενος: Ήταν μια θολωμένη ενέργεια…
Σύνεδρος: Ψάχνουμε αυτό που σας έφερε σε αυτή τη κατάσταση. Τί ήταν αυτό που σας έβγαλε έξω από τα ρούχα σας; Που δεν λειτουργήσατε λογικά. Αυτό είναι και ο βρασμός ψυχικής ορμής για να καταλάβετε…. Ποια γεγονότα σας τον προκάλεσαν τέτοια υπερδιέγερση συναισθήματος;
Κατηγορούμενος: Η θόλωση και οι σκέψεις που μπορεί να πέρασαν από το μυαλό εκείνες τις στιγμές είναι τόσο χαοτικές…. Είναι στιγμές που δεν υπάρχει διαύγεια…
Σύνεδρος: Αυτό θέλω να πείτε γιατί δεν είχατε διαύγεια…
Κατηγορούμενος: Ο φόβος και ο θυμός για το παιδί.
Σύνεδρος: Έπαθε κάτι το παιδί;
Κατηγορούμενος: Δεν το χτύπησε αλλά ένιωσε φόβο. Δεν υπήρχε λογική να σπρώξει τη μικρή. Είχα μια αντίδραση που δεν κατάφερα να αποτρέψω και να ελέγξω αυτό που συνέβη….
Σύνεδρος: Είπατε ότι δεν θέλατε να τη σκοτώσατε. Ποιος είναι ο σκοπός ενός ανθρώπου που βάζει στα μαξιλάρια το κεφάλι ενός άνθρωπου μέσα σε δυο μαξιλάρια. Ήταν πέντε λεπτά. …Περιμένατε δηλαδή ότι δεν θα πάθει τίποτα. Είχατε το χρόνο και να σκεφτείτε και να υπαναχωρήσετε…
Κατηγορούμενος: Ο χρόνος σαν λεπτά μπορεί να υπήρχε, αλλά δεν υπάρχει η λογική. Ήταν ένα πεντάλεπτο που χάθηκε η επαφή μου με το περιβάλλον….
«Δεν ήταν εύκολη η σκηνοθεσία…»
Με μεγάλη ψυχραιμία ο Μπάμπης Αναγωστόπουλος περιέγραψε στη συνέχεια τις ενέργειες που έκανε μετά το έγκλημά του με στόχο να το συγκαλύψει. Ως γνωστόν για περισσότερο από ένα μήνα παρίστανε στις αρχές τον τεθλιμμένο σύζυγο και έλεγε πως η Καρολάιν, έπεσε θύμα ληστών που μπήκαν στη μεζονέτα τους στα Γλυκά Νερά. «Η αστυνομία σας πίστεψε, κύριε κατηγορούμενε. Επικηρύχτηκαν οι ληστές με 300.000 ευρώ. Και εγώ προσωπικά σας πίστεψα» είπε η πρόεδρος στον κατηγορούμενο με τον τελευταίο να σημειώνει πως όλο αυτό δεν ήταν εύκολο για εκείνον και πως «για 37 ημέρες έκλαιγε με τη κόρη του».
Όπως μάλιστα είπε όταν γνώρισε τους ανθρώπους των Ανθρωποκτονιών κατάλαβε ότι η αλήθεια θα αποκαλύπτονταν. «Δεν θεωρούσα ότι θα γίνει πιστευτό το σενάριο της ληστείας» υποστήριξε για να πει στη συνέχεια ότι σκέφτηκε να κάνει κακό στο σκυλί για να γίνει πιστευτή αυτή η εκδοχή που ο ίδιος προέβαλλε. «Πήρα τη Ρόξυ από το λουράκι, τη σήκωσα ελαφρά και έβαλα το λουρί στο κάγκελο» ανέφερε.
Πρόεδρος: Ήταν ακαριαίος θάνατος;
Κατηγορούμενος: Ήταν αδύνατο να κοιτάω, έφυγα, πήγα στην κουζίνα για να μη βλέπω.
Πρόεδρος: Έκλαψε το ζώο;
Κατηγορούμενος: Έβγαλε ήχο… Έκλαψε…
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 16 Μαΐου, οπότε και αναμένεται η πρόταση της εισαγγελέα της έδρας και η ετυμηγορία δικαστών και ενόρκων.
