
Η πρώτη επίθεση σημειώθηκε την 15η Φεβρουαρίου, όταν η δασκάλα ανακάλυψε ότι τα λάστιχα του αυτοκινήτου της είχαν καταστραφεί με αιχμηρό αντικείμενο.
Μία εβδομάδα αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου, οι δράστες έκαναν την επόμενη κίνησή τους, πετώντας μια βαριά σχάρα ομβρίων υδάτων στην πόρτα του σπιτιού της.
«Δεν έχουμε κάποιο προηγούμενο με κάποιον από εκεί», δήλωσε ο σύζυγος της δασκάλας.
«Η σύζυγος είναι έξι μήνες στο νησί και διδάσκει σε παιδιά δημοτικού. Πολλοί από τους εκπαιδευτικούς το αποδίδουν σε εξωσχολικούς. Εγώ είπα στη σύζυγό μου να γυρίσει πίσω αλλά δεν θέλει να αφήσει τα παιδιά».
Παρά την έντονη ταλαιπωρία και την αίσθηση απειλής που βιώνει, η δασκάλα απολαμβάνει τη στήριξη των γονέων των μαθητών της, οι οποίοι έκαναν μια εξαιρετικά συγκινητική κίνηση αλληλεγγύης. Με μια επιστολή τους οι γονείς των μαθητών, εξέφρασαν την υποχρέωσή τους να βοηθήσουν έστω και με τον πιο μικρό τρόπο.
«Αγαπημένη μας κυρία Αλεξάνδρα. Θεωρούμε υποχρέωση μας ως γονείς που εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε εσάς καθημερινά, να μην μείνουμε αδιάφοροι στην περιπέτεια που περάσατε μετά το ατυχές περιστατικό να καταστρέψουν το αυτοκίνητό σας».
«Κατανοούμε πως η ζωή εδώ στο νησί είναι δύσκολη, ερχόμαστε στη θέση σας που τα έχετε αφήσει όλα πίσω και είστε μακριά από τους ανθρώπους σας. Θέλουμε να ξέρετε πως είμαστε δίπλα σας σε ό,τι χρειαστείτε»
«Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην».