Τραγικό θάνατο σε εργατικό δυστύχημα βρήκε ένας οικοδόμος στο κέντρο της Αθήνας.
Θεωρείτε ότι η κηδεία του τέως Βασιλέως Κωνσταντίνου Β’ θα έπρεπε να γίνει «δημοσία δαπάνη»…
- Διότι υπήρξε νόμιμος Αρχηγός του Κράτους (61%, 15.556 Votes)
- Γιατί έκανε ενεργό και αναγνωρισμένη ενέργεια ανατροπής του δικτατορικού καθεστώτος (2%, 402 Votes)
- Επειδή ήταν Ολυμπιονίκης (4%, 935 Votes)
- Όχι δεν πρέπει να γίνει «δημοσία δαπάνη» διότι είχε εκπέσει (34%, 8.730 Votes)
Σύνολο ψήφων: 25.623
Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας σε ανακοίνωσή του καταγγέλλει την έλλειψη μέτρων ασφαλείας.
Στην καταγγελία του τονίζει ότι το νέο δυστύχημα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
«Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια και τη στήριξή μας στην οικογένεια, στους συγγενείς και στους φίλους του συναδέλφου μας Ελτιόν Γκίκα, που έχασε σήμερα τη ζωή του πηγαίνοντας για το μεροκάματο στο εργοτάξιο κατασκευής κτιρίου της ΕΧΙΝΟΣ που θα μετατραπεί σε ξενοδοχείο, επί της οδού Ομήρου και Ακαδημίας στο κέντρο της Αθήνας», αναφέρει το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας.
Στη συνέχεια περιγράφει τις συνθήκες στο εργοτάξιο: «Από την πρώτη στιγμή που ενημερωθήκαμε, βρέθηκε εκεί αντιπροσωπεία του Συνδικάτου και της Ομοσπονδίας μας όπου διαπιστώθηκε η έλλειψη μέτρων ασφαλείας.
Το δυστύχημα θα είχε αποφευχθεί εάν τα φρεάτια του ασανσέρ ήταν πλήρως κλειστά εφόσον σε αυτό το σημείο ρίχνονται τα μπάζα από τους πάνω ορόφους και καταλήγουν στο ισόγειο, ενώ το χωνί που υπάρχει στον 8ο όροφο, φτάνει μέχρι τον 4ο.
Είναι ξεκάθαρο, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις θανατηφόρων δυστυχημάτων, ότι τα μέτρα ασφαλείας είναι κόστος για τους εργοδότες, μπορεί ακόμη και να δημιουργούν καθυστέρηση στις εργασίες γι’ αυτό και δεν τηρούνται όπως οφείλεται, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλονται εξαντλητικά ωράρια, πολλές φορές 7ήμερη εργασία με μόνο στόχο να πιαστούν τα χρονοδιαγράμματα και να παραδοθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται το έργο.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της «ανάπτυξης» για την οποία καμαρώνουν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Από τη μία αυξήσεις των κερδών για τις κατασκευαστικές εταιρείες και τους μεγαλοεργολάβους και από την άλλη νεκροί και τσακισμένοι εργάτες, ένας εργασιακός μεσαίωνας, με εισοδήματα που έχουν συμπιεστεί προς τα κάτω εδώ και 15 χρόνια. Οι όποιες αυξήσεις, πάρθηκαν με τον δικό μας συλλογικό και οργανωμένο αγώνα, με τη δική μας μαχητική διεκδίκηση».