Πειραιάς: «Τα παιδιά ξέρουν ότι ο μπαμπάς έφυγε αλλά όχι το πώς» λέει η χήρα του άνδρα που δολοφονήθηκε από 68χρονο

Συντετριμμένη η χήρα του 39χρονου που δολοφονήθηκε σε πάρκινγκ στον Πειραιά, τον περασμένο μήνα, περιγράφει: «Τα παιδιά ξέρουν ότι ο μπαμπάς έχει φύγει αλλά όχι τον τρόπο γιατί δεν είμαι έτοιμη».  

Ο πατέρας τριών παιδιών που εργαζόταν στη συγκεκριμένη επιχείρηση έπεσε νεκρός από το όπλο ενός 68χρονου και η χήρα του 39χρονου συγκλονίζει για το δράμα που περνά η ίδια και τα τρία παιδιά τους.

Μιλώντας στις «Αλήθειες με τη Ζήνα», περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τόσο αναφορικά με τη διαχείριση του πένθους όσο και των παιδιών της, που ακόμα δεν γνωρίζουν τον τραγικό τρόπο με τον οποίο πέθανε ο πατέρας τους.

«Ήταν περίεργο, γιατί ενώ κάθε φορά φιλούσε τα παιδιά και μας αποχαιρετούσε μία φορά, εκείνη την ημέρα μας φίλησε τρεις και είπε “θα τα πούμε το βράδυ πάλι”, κάτι που δεν έγινε ποτέ» είπε συντετριμμένη η χήρα του 39χρονου.

Ο 68χρονος φαίνεται να απασχολούσε πολύ καιρό τη γειτονιά, καθώς είχε συχνά διαπληκτισμούς με τους κατοίκους της περιοχής και ήταν γνωστός για τη συμπεριφορά του. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες φέρεται να είχε απειλήσει στο παρελθόν ένοικο της πολυκατοικίας που διέμενε.

Εκείνη την ημέρα ανέβηκε στο διαμέρισμά του, πήρε μια κυνηγετική καραμπίνα και πυροβόλησε τον 39χρονο δύο φορές.

 «Τα παιδιά ξέρουν ότι ο μπαμπάς έχει φύγει αλλά όχι τον τρόπο γιατί δεν είμαι έτοιμη. Όσο περνά ο καιρός η έλλειψή του από το σπίτι είναι όλο και πιο έντονη. Ειδικά ο μικρός κάθε φορά που πάει στο κρεβάτι να ξαπλώσει, λέει “θέλω τον μπαμπά μου και όχι τη φωτογραφία του”.

Είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά» προσθέτει, τονίζοντας πως νιώθει «θλίψη, στενοχώρια, μίσος, δεν μου φθάνουν τα ισόβια. Ο Βαγγέλης “έφυγε” στα 39 του και τα παιδιά μου υποφέρουν».

Στην εκπομπή μίλησε και ο αδελφός του 39χρονου, ο οποίος ακόμα δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την τραγική απώλεια.

«Ήταν ο κολλητός μου, ο πατέρας μου. Ήταν όλα για μένα» λέει ο αδελφός του 39χρονου, τονίζοντας πως ο Βαγγέλης ήταν ένας άνθρωπος που κοίταζε την οικογένεια και τη δουλειά του και δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν.

Πήγαινε από τις 8 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ στη δουλειά για να ταϊσει τα παιδιά του. «Μου λείπει το χαμόγελό του» δηλώνει με πόνο, συμπληρώνοντας πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει την οικογένεια του αδικοχαμένου αδελφού του.