Ράχες Φθιώτιδας: Ο 50χρονος πνίγηκε στο σημείο που είχε δολοφονήσει την 16χρονη το 1990

Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια και το κυριότερο η ζωή επιστρέφει τον «λογαριασμό» εκεί που κάποιος δεν το περιμένει.

Ο 50χρονς άνδρας που βούτηξε στο λιμάνι των Ραχών Φθιώτιδας για να σώσει μια 65χρονη γυναίκα την ώρα που πνιγόταν δίχως τελικά να τα καταφέρει, πνίγηκε κι αυτός στο ίδιο σημείο που είχε σκοτώσει κάποτε μια 16χρονη μαθήτρια και έχει σοκάρει τους κατοίκους της περιοχής.

Ο 50χρονος Θανάσης Καραπλιός που πνίγηκε το πρωί της Παρασκευής, είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία της 16χρονης μαθήτριας Χριστίνας Τσάμη πριν από 30 χρόνια περίπου,σε ένα έγκλημα που είχε συγκλονίσει την Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Ο τότε σε νεαρή ηλικία Θανάσης Καραπλιός, που ήταν ψαράς, αποπειράθηκε να βιάσει και στη συνέχεια να χτυπήσει μέχρι θανάτου με ζαρντινιέρα στο κεφάλι τη 16χρονη κοπέλα που παραθέριζε με τους γονείς της στην περιοχή. Στην ίδια παραλία που βρέθηκε πνιγμένος, χτες το πρωί.

Τότε είχε καταδικαστεί σε ισόβια και πριν από 13 χρόνια περίπου αποφυλακίστηκε και ζούσε με τους γονείς του στο σπίτι τους, απομονωμένος από τους συγχωριανούς τους. Όταν άκουσε τη γυναίκα που καλούσε σε βοήθεια βούτηξε για να τη σώσει, αλλά μάταια. Μάλλον ήθελε ο άνθρωπος να εξιλεωθεί για το έγκλημα που είχε κάνει τότε. Πάντως το προσπάθησε.

Ήταν Πάσχα του 1990 όπου η νεαρή Χριστίνα θα πήγαινε μαζί με την οικογένειά της, στο εξοχικό που διατηρούσαν στις Ράχες Στυλίδας για τις πασχαλινές τους διακοπές.

Την ημέρα που δολοφονήθηκε η Χριστίνα πήγαινε στο σπίτι της θείας της. Ο 23χρονος τότε Θανάσης Καραπλιός, εμφανίστηκε μπροστά της μέσα από κάποια χωράφια που είχε κρυφτεί. Χωρίς να χάσει την ευκαιρία να τη βιάσει, την άρπαξε πρώτα από το λαιμό και την έπνιξε.

Στη συνέχεια ικανοποίησε τις αρρωστημένες του ορέξεις πάνω στο άψυχο σώμα της νεαρής Χριστίνας.

Όταν τελείωσε. για να βεβαιωθεί ότι είναι νεκρή, πολτοποίησε το κεφάλι της χτυπώντας το με μια ζαρντινιέρα. Τον Σεπτέμβριο του 1991 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Αργότερα οι γονείς του 50χρονου ζήτησαν από τον Αλέξη Κούγια να αναλάβει την υπόθεση του παιδιού τους. Το Εφετείο αποφάσισε το «σπάσιμο» των ισοβίων και την έκτιση ποινής 17 ετών για τον κατηγορούμενο.

«Πριν από 33 χρόνια μια μητέρα με έναν πατέρα είχαν έρθει στο γραφείο μου και μου ζητούσαν να υπερασπιστώ το παιδί τους που είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη κι αντιμετώπιζε κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση και βιασμό.

Είχε προσπαθήσει να βιάσει ένα κοριτσάκι 17 χρονών ετών που ήταν γόνος της πλέον επίλεκτης οικογένειας της περιοχής που το ερωτεύτηκε κι έγινε όλο αυτό το δράμα. Όταν τον γνώρισα ήταν ένα πολύ μικρό παιδί και ταλαιπωρήθηκε μέσα στη φυλακή. Όσο για την ποινή του, το δικαστήριο μετέτρεψε την ποινή από ισόβια σε 17 χρόνια κάθειρξη» ανέφερε ο Αλέξης Κούγιας.

Τα πρωτοσέλιδα της εποχής περιέγραφαν τη στυγερή δολοφονία της 17χρονης με τα πιο μελανά χρώματα.

«Έσπασε ο ψαράς. Ομολόγησε το φόνο της 17χρονης μαθήτριας. Η άτυχη κοπέλα ήταν ημίγυμνη και δίπλα της βρισκόταν πεταμένη η ματωμένη ζαρντινιέρα που χρησιμοποίησε ο δολοφόνος για να της πολτοποιήσει το κεφάλι» αναφέρει ο Τύπος της εποχής.

«ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ: Ισόβια στο δολοφόνο της μαθήτριας που προσπάθησε να βιάσει και στη συνέχεια σκότωσε τη Χριστίνα».

«Δεν κατάλαβα πως τη σκότωσα» είχε πει στα δικαστήρια ο κατηγορούμενος ενώ η μητέρα της άτυχης μαθήτριας μετά την κατάθεσή της στο δικαστήριο είχε χαστουκίσει τον Θανάση Καραπλιό, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής.

Η τραγική ιστορία του δεύτερου θύματος

Το δεύτερο θύμα της υπόθεσης, η 65χρονη γυναίκα από τις Ράχες, είχε βιώσει κι αυτή το δικό της δράμα. Το 2013 η μια από τις κόρες της μαζί με τον σύντροφό της είχαν πάει βόλτα με τη μηχανή, όταν για άγνωστο λόγο, ο φίλος της έχασε τον έλεγχο της μηχανής με αποτέλεσμα η κόρη της 65χρονης γυναίκας να χάσει τη ζωή της.

Η δεύτερη κόρη της 65χρονης πριν από τρεις ημέρες έφερε στη ζωή το πρώτο της παιδί κάνοντας γιαγιά την άτυχη γυναίκα, η οποία πνίγηκε στο λιμάνι της περιοχής Ράχες της Φθιώτιδας μαζί με τον 50χρονο άνδρα που προσπάθησε να τη σώσει βυθίζοντας και πάλι στο πένθος την οικογένειά της.

Τελικά, όντως η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια.