Εσωτερική Ασφάλεια
Ο σύζυγος της 34χρονης Αθηνάς Κατσάρα που σκοτώθηκε στη μαζική σφαγή των Τεμπών πριν από έναν χρόνο, αφήνοντας πίσω τον 3χρονο σήμερα γιο της, αποκάλυψε ποια ήταν τα τελευταία λόγια της γυναίκας.
Το ζευγάρι είχε γνωριστεί στην Κατερίνη και είχε ενωθεί με τα δεσμά του γάμου από το 2019. Λίγο πριν τη σύγκρουση το ζευγάρι δεν ήταν μαζί, αφού ο σύζυγος της βρισκόταν στη τουαλέτα του βαγονιού.
Όπως λέει ο σύζυγός της, Νίκος, η τελευταία κουβέντα που άκουσε από τη σύζυγό του ήταν για το παιδί τους: Νίκο τον Χρήστο μας
«Θυμάμαι πολύ καλά όλες τις στιγμές μας στο τρένο του θανάτου. Πέντε λεπτά νωρίτερα ήμασταν στο κυλικείο, γυρίσαμε και καθίσαμε στις θέσεις μας, δεν πέρασαν πολλά λεπτά και όλα μαύρισαν. Η τελευταία της κουβέντα ήταν “Νίκο τον Χρήστο μας“, λες και ήξερε ότι θα φύγει και εγώ θα μείνω…
Όπως βρέθηκα καρφωμένος πάνω σε μια λαμαρίνα, τσιμπιόμουν για να δω αν αυτό που ζούσα εκείνη τη στιγμή ήταν εφιάλτης ή πραγματικότητα… Άκουγα φωνές που λέγανε “καιγόμαστε” και φωνές που λέγαν “θα γίνει έκρηξη”.
Μία κοπέλα ήταν περικυκλωμένη από φωτιά, και να μου ζητάει βοήθεια και να μην μπορώ να τη βοηθήσω και να της ζητάω συγγνώμη, να μην έχεις δύναμη να κουνηθείς και να βλέπεις το κλαδί με τη φωτιά να πέφτει πάνω στον ώμο…
Ο Θεός με βοήθησε και έκανα 6-7 βήματα και έφυγα από το σημείο όπου πλησίαζε η φωτιά… Όσο περνούσε η ώρα οι φωνές λιγόστευαν και τώρα στο λέω με δάκρυα στα μάτια γιατί κατάλαβα γιατί λιγόστευαν. Όχι επειδή απεγκλωβίστηκαν, αλλά επειδή κάηκαν ζωντανοί πολλές από αυτές τις ψυχούλες, είμαι σίγουρος…» περιγράφει ο σύζυγος της 34χρονης.
Ο ίδιος σε μια συγκινητική ανάρτηση στο Instagram έγραψε για τη σύζυγό του «δεν πρόλαβα να σε χορτάσω αγάπη μου, διαμάντι μου, ούτε ο Χρήστος μας», «αυτή η ζωή δεν μας φέρθηκε , δεν μου φέρθηκε καλά Αθηνούλα μου»
Όλη η ανάρτηση του Νίκου, του συζύγου της Αθηνάς
«Δεν πρόλαβα να σε χορτάσω αγάπη μου, Αθηνούλα μου, διαμάντι μου… Ούτε ο Χρήστος μας… Πολλά αναπάντητα “γιατί”… πολλές “νεκρές” καλημέρες, πολλές “νεκρές” καληνύχτες, πολλά άδεια κρεβάτια , πολλούς εφιάλτες, εφιάλτες πραγματικότητας… πλησιάζει εκείνο το καταραμένο βράδυ που μπήκαμε στο τρένο του θανάτου, στο τρένο που 12 λεπτά φλέρταρε με τον θάνατο σας, τόσα όνειρα χαμένα, τόσα χαμογελα ματωμένα, απο την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη δυστυχία…
Αυτή η ζωή δεν μας φέρθηκε, δεν μου φέρθηκε καλά Αθηνούλα μου, εύχομαι όμως όταν ξανά ανταμώσουμε, γιατί θα ξανά ανταμώσουμε, να με τραβήξεις προς τα επάνω εκεί που είσαι στην Άνω Ιερουσαλήμ και να ζήσουμε σε εκείνη την ζωή που όλα είναι όμορφα, στην αιωνιότητα … ΣΑΓΑΠΩ, ΣΑΓΑΠΑΜΕ».
