Ο απόστρατος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας Θανάσης Κατερινόπουλος έκανε μια συγκινητική εξομολόγηση για την απώλεια του γιου του.
Ακόμα μίλησε και για τα «πισώπλατα μαχαιρώματα» στη δουλειά του.
Για τη μέρα που έφυγε από τη ζωή ο γιος του, είπε τα εξής συγκινημένος: «Τη θυμάμαι αυτή τη μέρα. Ανέβαινα στην Αθήνα το πρωί, είχαμε ένα ραντεβού κατά της 9. Θα πήγαινα από το σπίτι να του δώσω το αυτοκίνητο να πάει σε κάποια δουλειά γιατί δεν ήθελε να πάρει τη μηχανή… Και με πήρε ο άλλος μου γιος τηλέφωνο καθ’ οδόν, ότι δεν ξύπνησε. Αυτό να μην συμβεί σε κανέναν ποτέ.
Εκείνη τη στιγμή δεν θυμάμαι πώς γύρισα σπίτι. Πώς στάθηκα; Ένας θεός ξέρει, είχα μεγάλη συμπαράσταση και από τη γυναίκα μου, τη Ράνια, κουράγιο από το δεύτερο παιδί μου. Αυτά τα χτυπήματα, είναι χτυπήματα ζωής και δεν περνάνε ποτέ. Απορώ και τρελαίνομαι όταν βλέπω μάνες να σκοτώνουν τα παιδιά τους».
Για τη δουλειά του, ο Θανάσης Κατερινόπουλος είπε: «Έχω δεχτεί πισώπλατα μαχαιρώματα στη δουλειά. Παραιτήθηκα από το σώμα της ΕΛ.ΑΣ. με το κεφάλι ψηλά και δεν έδωσα σε κανένα την ευκαιρία να με παραιτήσει. Στην κορυφή δεν φτάνει κανείς με μαχαιρώματα, στην κορυφή φτάνουν οι αετοί και τα σαλιγκάρια… γλείφοντας».