Η Άννα Κωνσταντινίδου Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ), δηλαδή «υπάλληλος» και μισθοδοτούμενη του ΓΕΕΘΑ, αναγόρευσε τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Κ.Φλώρο, σε «Νέο Πλαστήρα» με ανάρτησή της στο Facebook!
Έτσι λοιπόν μία υπάλληλος επί της ουσίας του Κ.Φλώρου (ΑΔΙΣΠΟ και ΣΕΘΑ, υπάγονται και είναι στον προϋπολογισμό του ΓΕΕΘΑ), δημοσίως επιχειρεί να του προσδώσει ηγετικά χαρακτηριστικά με τα χρήματα των φορολογουμένων, οι οποίοι και πληρώνουν τις θέσεις της εν λόγω κυρίας.
Έτσι λοιπόν ο Α/ΓΕΕΘΑ χαρακτηρίζεται ως επίδοξος «κινηματίας», αφού o Πλαστήρας είχε κάνει επανειλημμένα πραξικοπήματα και κινήματα, και ο χαρακτηρισμός ως «νέος Πλαστήρας» εγείρει πολλά ερωτήματα.
Ετοιμάζει «κάτι» ο Κ.Φλώρος κια μέσω συνεργατών του μας προετοιμάζει; Γιατί μέχρι στιγμής δε έχει απορρίψει τον χαρακτηρισμός «νέος Πλαστήρας».
Δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.
Επίσης, ο «Μαύρος Καβαλάρης» θεωρείται ότι δεν υπάκουσε μια εντολή του Γενικού Επιτελείου κρίσιμη στην Μικρασιατική Εκστρατεία και είχε σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την κατάρρευση του μετώπου.
Κατόπιν αυτών ο χαρακτηρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί άμεσα όπως και η συντάκτρια του κειμένου η οποία όπως είπαμε είναι υπάλληλος και μισθοδοτούμενη του Κ.Φλώρου.
Nα σημειωθεί επίσης πως ο χαρακτηρισμός ήταν άστοχος και για έναν ιστορικό λόγο.
Ο Ν.Πλαστήρας έμεινε στην Ιστορία ως ο στρατηγός και ο πρωθυπουργός, ο οποίος έζησε όλη του την ζωή μέσα στην πενία και στην απλότητα.
Δηλαδή, έμενε σε σπίτι με ενοίκιο, δεν είχε ιδιόκτητη μεζονέτα, παντού πήγαινε με τα πόδια, δεν διέθετε πολυτελές Ι.Χ. και επίσης δεν είχε καν τηλέφωνο, ούτε όταν είχε γίνει πρωθυπουργός (τότε είχε πει την γνωστή φράση «ο λαός πένεται και εγώ θα έχω τηλέφωνο;).
Σε ό,τι αφορά τα κινήματα που διοργάνωσε ή συμμετείχε ο Ν.Πλαστήρας ήταν τα εξής:
Συμμετείχε ενεργά στον «Σύνδεσμο Υπαξιωματικών» που είχε σκοπό την αξιοκρατία και την εξυγίανση του Στρατού και ήταν παράλληλη με τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο» των αξιωματικών, που έκανε το Κίνημα στο Γουδί το 1909.
Στην περίοδο του Εθνικού Διχασμού, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τάχθηκε με το Κίνημα Εθνικής Αμύνης (Σεπτέμβριος 1916)
Όταν υπηρετούσε τότε ως λοχαγός στη Λευκάδα μαζί με 11 άλλους αξιωματικούς της μονάδας του εγκατάλειψε τη θέση του και κινήθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου έφτασε στις 17/30 Σεπτεμβρίου 1916.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και την Επανάσταση της 11ης Σεπτεμβρίου των στρατιωτικών δυνάμεων στη Χίο και τη Λέσβο, το 1922, ανέλαβε την αρχηγία της επαναστατικής επιτροπής (από όπου απέκτησε και το προσωνύμιο ”Αρχηγός”).
Τον Σεπτέμβριο του 1922 μετέβη στην Αθήνα όπου ανέτρεψε την κυβέρνηση και υποχρέωσε τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄ σε παραίτηση υπέρ του γιου του Γεωργίου Β΄ και σχημάτισε επαναστατική κυβέρνηση.
Πριν ολοκληρωθεί η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, τη νύχτα της 5ης προς 6ης Μαρτίου, ο Πλαστήρας οργάνωσε στρατιωτικό κίνημα.
Το κίνημα απέτυχε και κατέφυγε στο Λίβανο και μετά στη Γαλλία.
Στο επόμενο στρατιωτικό κίνημα, την 1η Μαρτίου 1935 επίσης συμμετείχε σε στρατιωτικό κίνημα.