Γιατί η Λιβύη εξελίσσεται σε κορυφαίο κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί

Η Λιβύη θα αποτελέσει τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας αφού ήδη οι Τούρκοι χρησιμοποιούν την μεγάλη αεροπορική βάση της Αλ-Ουατίγια στην Νουκάτ Αλ Χαμς, κοντά στα σύνορα με την Τυνησία και κατασκευάζουν ναύσταθμο για το τουρκικό Ναυτικό στην Μισράτα.

H στρατηγική περικύκλωση της Ελλάδας από την Τουρκία βασίζεται στην «χρήση» στρατιωτικών υποδομών της Λιβύης από την Άγκυρα.

Η Λιβύη θα χρησιμοποιηθεί από την Τουρκία ενάντια στην Ελλάδα όπως ακριβώς χρησιμοποιήθηκε η Λευκορωσία από την Ρωσία για να εισέλθουν δυνάμεις της στην Ουκρανία.

Δεν θα έχει η Λιβύη επίσημα πόλεμο με την Ελλάδα αλλά θα παραδώσουν τα εδάφη τους για χρήση από την Τουρκία για επιθέσεις κατά της Ελλάδας.

Ο ναύσταθμος στην Μισράτα θα είναι έτοιμος στο τέλος του 2023 ενώ ήδη οι Τούρκοι διαθέτουν μία μόνιμη  μοίρα με δύο φρεγάτες στην περιοχή μεταξύ Κρήτης και Λιβύης.

Η Μισράτα έχει πληθυσμό 550.000 και τα 2/3 είναι Τουρκολίβυοι, δηλαδή άνθρωποι οθωμανικής καταγωγής που μετέφερε η Οθωμανική Αυτοκρατορία ως εποίκους στη βορειοαφρικανική χώρα.

Η Άγκυρα έχει υπογράψει συμφωνία παραχώρησης με την κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας (της Τρίπολης) επί πρωθυπουργίας Φ.Σάρατζ, την οποία κυβέρνηση αναγνωρίζει και η ελληνική κυβέρνηση Μητσοτάκη, για τη δημιουργία τουρκικής ναυτικής βάσης στην πόλη Μισράτα, σύμφωνα με την οποία θα βρίσκεται υπό τουρκικό έλεγχο για μια περίοδο 99 ετών.

Μάλιστα την ίδια συμφωνία την έχει υπογράψει και το Κατάρ που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έχει να αντιμετωπίσει και την παρουσία μία συμμάχου προς την Τουρκία χώρας, έστω έμμεσα.

Η Τουρκία έχει υπογράψει συμφωνία και για την απόκτηση του πλήρους ελέγχου της σύγχρονης βάσης Al-Watiya, σε απόσταση μόλις 125 χλμ. από την ακτή της Μεσογείου, την οποία οι πολιτοφυλακές του GNA και οι τουρκικές ειδικές δυνάμεις κατέλαβαν πριν δύο χρόνια.

Οι δυνάμεις του «Εθνικού Στρατού της Λιβύης» την χρησιμοποιούσαν για να εξαπολύουν επιθέσεις κατά της Τρίπολης με αεροσκάφη Su-22, αλλά με την κατάληψή της ουσιαστικά τελείωσαν οι επιθετικές ενέργειες του Χαλίφα Χάφταρ στην Τρίπολη.

Οι στρατηγικές επιπτώσεις για την Ελλάδα από την χρήση αυτής της βάσης είναι δυσμενέστατες.

Αυτό γιατί η βάση θα αποτελέσει ένα «τέλειο» ορμητήριο για την τουρκική Αεροπορία. Για πρώτη φορά η Τουρκία αποκτά μια αεροπορική βάση, σχεδόν άθικτη, με όλες τις προβλέψεις για τη μεταστάθμευση μαχητικών αεροσκαφών και UAV.

Διαθέτει όλες τις «προδιαγραφές» που πρέπει να έχει μια αεροπορική βάση, (καταφύγια αεροσκαφών, υποδομές καυσίμων, πυρομαχικών, συντήρησης κ,α,).

Από εκεί οι Τούρκοι θα είναι σε θέση να χτυπήσουν τα δυτικά αεροδρόμια της Πελοπονήσου σε Ανδραβίδα, Άραξο και Καλαμάτα.

Η ελληνική άμυνα δεν είναι προσανατολισμένη προς τα δυτικά αλλά μόνο προς στα αντολικά.

Θυμίζουμε πως στην Άραξο και στην Ανδραβίδα θα μετασταθμεύουν τα νέα εκσυγχρονισμένα F-16 Block 70 Viper.

Οι Τούρκοι από την Λιβύη θα είναι σε θέση να χτυπήσουν ακόμα και την 115  ΠΜ 115 στην Σούδα.

Αν συνυπολογίσουμε πως η Αλβανία έχει παραχωρήσει για μόνιμη χρήση από τα τουρκικά υποβρύχια, την υποβρυχιακή βάση του Αυλώνα τότε γίνεται αντιληπτό πως η Ελλάδα έχει περικυκλωθεί ολικά.

Με λίγα λόγια θα μπορούν να κάνουν συνδυασμένες επιχειρήσεις από τέσσερις κατευθύνσεις!

Η Ελλάδα αποκτάει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα από τα δυτικά καθώς η μόνιμη τουρκική ναυτική δύναμη που θα εγκατασταθεί εκεί θα αποτελεί απειλή για την Δυτική Ελλάδα και την Κρήτη.

«Λαμβάνοντας υπόψη την αύξηση των προκλήσεων της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο, η παρουσία του Ναυτικού της Τουρκίας στη Λιβύη θεωρείται στρατηγική. Επομένως, το λιμάνι της Μισράτα αναμένεται να μετατραπεί σε μία μόνιμη ναυτική βάση για την Τουρκία», αναφέρει το 2020 η φιλο-κυβερνητική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ» η οποία απηχεί τις κυβερνητικές θέσεις (βασικά τις ανακοινώνει).

Να πούμε επίσης ότι η θαλάσσια αυτή περιοχή της Μισράτα θεωρείται η πλουσιότερη σε απόθεμα πετρελαίου στο Λιβυκό πέλαγος.

«Η παρουσία τουρκικών πλοίων θεωρείται απαραίτητη για την ασφάλεια των γεωτρήσεων στην περιοχή», επισημαίνεται στο δημοσίευμα.

Πώς μπορούν να αντιμετωπιστεί αυτός ο κίνδυνος:

– Άμεση άρση της αναγνώρισης του καθεστώτος της Τρίπολης ως νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης. Αυτομάτως τουλάχιστον σε  ότι αφορά η Ελλάδα καθίστανται ανενεργές οι συμβάσεις που έχει υπογράψει με την Τουρκία.

– Πίεση στις χώρες της ΕΕ να άρουν και αυτές την αναγνώριση της Τρίπολης ως νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης

– Αναγνώριση της κυβέρνησης της Βεγγάζης ως νόμιμης κυβέρνησης της Λιβύης.

– Δημιουργία κύριου Ναυστάθμου στην Κρήτη. Είναι αδιανόητο με τόσους κινδύνους και τέτοιας έκτασης γεωπολιτικές-γεωστρατηγικές ανατροπές να μην υπάρχει δεύτερος κύριος Ναύσταθμος για το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.

– Αγορά τουλάχιστον 24 μαχητικών UAV και των ανάλογων όπλων αλλά και μεταφορά τεχνογνωσίας για κατασκευή τους και στην Ελλάδα. Δυστυχώς έτσι όπως τα κατάφεραν όλοι οι κυβερνώντες, η χώρα πρέπει να αναζητήσει μαχητικά UAV από το εξωτερικό και όχι να τα κατασκευάσει η ίδια. Καλώς ή καλώς το Ισραήλ είναι μονόδρομος αν θεωρήσουμε πως η πληροφορία περί αποδοχής πώλησης οπλισμένων UAV στην Ελλάδα από το Τελ-Αβίβ, ευσταθεί.

– Μεταφορά στην Καλαμάτα στο αεροδρόμιο της 120ΠΕ ή η μετατροπή τη 117 ΠΜ στην Ανδραβίδα ως Πτέρυγα Μαχητικών για προσβολές Εδάφους και Επιφανείας. Ο τουρκικός στόλος στο Λιβυκό πέλαγος  και οι τουρκικές βάσεις στην Λιβύη δεν πρέπει να νιώθουν ασφαλείς.