Διεθνής Ασφάλεια
Ο βασιλιάς της Ιορδανίας Χουσεΐν Αμπντάλα ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι έκλεισε τα σύνορα με την Αίγυπτο σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια να εμποδίσει τις ροές των Παλαιστίνιων προσφύγων.
Μετά από αυτή την εξέλιξη το ζήτημα της εκκένωσης της Λωρίδας της Γάζας καθίσταται ιδιαίτερα περίπλοκο.
Η Αίγυπτος αποσκοπούσε να δεχτεί χιλιάδες προσφύγων στο έδαφος της με την προοπτική στη συνέχεια να τους έστελνε στην Ιορδανία διαμέσου της Ερυθράς Θάλασσας.
Ωστόσο, η Ιορδανία και συγκεκριμένα η βασιλική δυναστεία που κυβερνάει την χώρα δεν θέλει με τίποτε να ξαναδεί στο ιορδανικό έδαφος χιλιάδες Παλαιστινίων προσφύγων και ανάμεσά τους ενόπλων της Χαμάς, που θα αποτελούσαν απειλή για τον βασιλιά της χώρας,
Είναι κάτι που είχε ξανασυμβεί το μακρινό 1970, όταν έλαβαν χώρα τα γεγονότα του περιβόητου «Μαύρου Σεπτέμβρη» και οι τότε Φενταγίν της PLO, είχαν μεταφερθεί μαζί με εκατομμύρια προσφύγων μέσα την Ιορδανία και απείλησαν ακόμα και την ύπαρξη της βασιλικής δυναστείας επιδεικνύοντας προσβλητική ανυπακοή και διάθεση να δημιουργήσουν δικές τους αυτόνομες περιοχές.
Αυτή την ιστορία ο βασιλιάς Αμπντάλα δεν θέλει να την ξαναζήσει και προληπτικά έκλεισε το ζήτημα πριν καν προκύψει.
Το ερώτημα βέβαια παραμένει: Πώς θα εκκενωθεί μία πόλη δυόμισι εκατομμυρίων κατοίκων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Trading Bonus (@tradingbonus.io)
Ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» (αραβική γλώσσα: أيلول الأسود) ήταν η σύγκρουση που πραγματοποιήθηκε στην Ιορδανία μεταξύ των ιορδανικών ενόπλων δυνάμεων, υπό την ηγεσία του βασιλιά Χουσεΐν, και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αραφάτ, κυρίως μεταξύ 16 και 27 Σεπτεμβρίου του 1970, με ορισμένες ενέργειες να συνεχίζονται μέχρι τις 17 Ιουλίου του 1971.
Αφού η Ιορδανία έχασε τον έλεγχο της Δυτικής Όχθης από το Ισραήλ το 1967, οι Παλαιστίνιοι μαχητές γνωστοί ως Φενταγίν μετέφεραν τις βάσεις τους στην Ιορδανία και αύξησαν τις επιθέσεις τους στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα από αυτό εδάφη.
Ισραηλινά αντίποινα σε παλαιστινιακό στρατόπεδο με έδρα σε μία ιορδανική πόλη κατά μήκος των συνόρων με τη Δυτική Όχθη, εξελίχθηκαν σε μάχη πλήρους κλίμακας, μετά την οποία αυξήθηκε η αραβική υποστήριξη των Παλαιστινίων μαχητών στην Ιορδανία.
Η δύναμη της PLO στην Ιορδανία αυξήθηκε. Ενεργώντας ως παρακράτος, οι Φενταγίν αγνόησαν τους τοπικούς νόμους και κανονισμούς και προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον βασιλιά Χουσεΐν δύο φορές -οδηγώντας σε βίαιες αντιπαραθέσεις με τον ιορδανικό Βασιλικό Στρατό τον Ιούνιο του 1970.
Ο Χουσεΐν ήθελε να απομακρύνει τους Φενταγίν από τη χώρα αλλά δίστασε να το κάνει γιατί δεν ήθελε να το χρησιμοποιήσουν οι εχθροί του εναντίον του εξισώνοντας τους Παλαιστίνιους μαχητές με πολίτες.
Η δράση της PLO στην Ιορδανία κορυφώθηκε με τις αεροπειρατείες που πραγματοποιήθηκαν στον Σεπτέμβριο, κατά τις οποίες οι Φενταγίν κατέλαβαν τρία πολιτικά αεροσκάφη και τα εξανάγκασαν να προσγειωθούν στη Ζάρκα, παίρνοντας αλλοδαπούς ως ομήρους και αργότερα ανατινάζοντας τα αεροσκάφη μπροστά στον διεθνή Τύπο.
Τότε ο Χουσεΐν διέταξε τον Στρατό να κινηθεί.
Στις 17 Σεπτεμβρίου, ο ιορδανικός Βασιλικός Στρατός περικύκλωσε πόλεις με παρουσία της PLO, συμπεριλαμβανομένου του Αμμάν και της Ιρμπίντ, και άρχισε να βομβαρδίζει τους Φενταγίν, που είχαν εγκατασταθεί στα παλαιστινιακά στρατόπεδα προσφύγων.
Την επόμενη μέρα, δυνάμεις της Συρίας παρενέβησαν για να υποστηρίξουν τους Φενταγίν.
Προχώρησαν ως την Ιρμπίντ, την οποία οι Φενταγίν ανακήρυξαν “απελευθερωμένη” πόλη.
Στις 22 Σεπτεμβρίου, οι Σύροι αποσύρθηκαν αφού ο στρατός της Ιορδανίας εξαπέλυσε επιθέσεις που προκάλεσαν σοβαρές απώλειες στους Σύρους.
Η πίεση που άσκησαν οι αραβικές χώρες οδήγησαν τον Χουσεΐν να σταματήσει τις μάχες.
Στις 13 Οκτωβρίου υπέγραψε συμφωνία με τον Αραφάτ ρυθμίζοντας την παρουσία των Φενταγίν.
Εντούτοις, ο ιορδανικός στρατός επιτέθηκε και πάλι τον Ιανουάριο του 1971.
Οι Φενταγίν εκδιώχθηκαν από τις πόλεις μέχρις ότου 2.000 Φενταγίν παραδόθηκαν αφού περικυκλώθηκαν σ’ ένα δάσος στις 17 Ιουλίου, σηματοδοτώντας το τέλος της σύγκρουσης.
Από τις συγκρούσεις αυτές προέκυψε η γνωστή παλαιστινιακή οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης».
Η Οργάνωση Μαύρος Σεπτέμβρης (αραβικά: منظمة أيلول الأسود, ή αγγλικά: Black September Organization), ήταν μια παλαιστινιακή ένοπλη οργάνωση που ιδρύθηκε το 1970.
Εκτός από άλλες ενέργειες, η οργάνωση ήταν υπεύθυνη για τη δολοφονία του Ιορδανού πρωθυπουργού Ουάσφι Ταλ, και τη σφαγή του Μονάχου, κατά την οποία έντεκα Ισραηλινοί αθλητές και αξιωματούχοι απήχθησαν και δολοφονήθηκαν, καθώς και ένας Δυτικογερμανός αστυνομικός που έχασε τη ζωή του, κατά την διάρκεια των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων το 1972 στο Μόναχο.
Αυτές οι επιθέσεις οδήγησαν στη δημιουργία ή εξειδίκευση μόνιμων αντιτρομοκρατικών δυνάμεων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
