Και ο Κ.Μητσοτάκης στα 75 χρόνια του ΝΑΤΟ όπου θα «ανακηρυχθεί» η Ρωσία ως η «απειλή από την Ανατολή»

Έτσι στην Ουάσιγκτον θα επικυρωθούν τα αποτελέσματα της Μαδρίτης του 2022, δηλαδή, στήριξη της Ουκρανίας, η ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ με μια νέα γενιά περιφερειακών αμυντικών σχεδίων με μεγαλύτερη δεξαμενή δυνάμεων σε υψηλή ετοιμότητα, όπως την πολυεθνική και πολλαπλών τομέων Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης δύναμης 300.000 και αεράμυνας και τρίτον η χρηματοδότηση.

Σε αυτό το πλαίσιο θα βρεθεί και ο Κ.Μητσοτάκης για να επικυρώσει(;) τα ανωτέρω δεδομένα για την Ελλάδα με “καθαρές επιλογές”, χωρίς αστερίσκους, σε κρίσιμες συγκυρίες όπως αυτές του πολέμου στην Ουκρανία ασχέτως αποτελεσμάτων.

Επιπλέον υπάρχει και το ειδικότερο θέμα της ενίσχυσης της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ. «Αρκετές χώρες-μέλη ανησυχούν για την αστάθεια στη νότια πλευρά της Συμμαχίας, η οποία στη γλώσσα της αναφέρεται στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική ως MENA (Middle East, North Africa) με φόντο τη Μεσόγειο που συνδέει αυτές τις περιοχές με τις ακτές των συμμάχων», σημειώνει χαρακτηριστικά το Atlantic Council σε report του εν όψει της Συνόδου.

Φέτος, 23 χώρες-σύμμαχοι αναμένεται να επιτύχουν τον στόχο να επενδύσουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους στην άμυνα σε σύγκριση με μόνο τρεις το 2014. Ωστόσο, η εικόνα του 2/1 δαπανών των ΗΠΑ προς εκείνες όλων των άλλων 31 συμμάχων, που ξοδεύουν 430 δισ. δολάρια στην άμυνα, δεν γίνεται να παραταθεί άλλο και πρέπει να αλλάξει άρδην.

Στόχο στον οποίο θα συνεισφέρει και ο νέος γενικός γραμματέας Μαρκ Ρούτε. Ο μακροβιότερος Ολλανδός πρωθυπουργός θα διαδεχθεί τον Γενς Στόλτενμπεργκ από 1ης Οκτωβρίου, αλλά στη Σύνοδο Κορυφής θα συγκεντρώσει τους προβολείς της δημοσιότητας, καθώς θα δώσει το στίγμα των προθέσεών του για το πώς θα διοικήσει τον οργανισμό καθώς είναι υπέρμαχος της σκληρής στάσης απέναντι στον Πούτιν.

Τέλος θα βρεθεί και ο Β.Ζελένσκι για να επιβεβαιώσει ότι θα λάβει τα 40 δισ. δολάρια που αναμένεται να εγκριθούν συνολικά από τη συμμαχία για το επόμενο έτος,

Ηταν το πολύ μακρινό 1949, στις 4 Απριλίου, όταν οι ηγέτες 12 χωρών του δυτικού κόσμου συνυπέγραψαν στην Ουάσινγκτον την ίδρυση μιας αμυντικής συμμαχίας με στόχο την προάσπιση της ασφάλειας και των γεωπολιτικών τους συμφερόντων και προπαντός την αποτροπή μιας πιθανής ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες. Οπου «άλλες» η μέχρι πρότινος σύμμαχος στον πόλεμο κατά της ναζιστικής Γερμανίας Σοβιετική Ενωση, που ηγεμόνευε στον ανατολικό κόσμο. Με μια κουβέντα, είχαν στόχο την αντιμετώπιση του εξ ανατολών κινδύνου.

Στα 25χρονα, το 1974, με τα μέλη του ΝΑΤΟ πλέον να είναι 16, ο κίνδυνος παρέμενε ακόμη ισχυρότερος, καθώς ο ανατολικός συνασπισμός είχε εκτοξεύσει την πολεμική του ισχύ με την ομπρέλα του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ο Ψυχρός Πόλεμος συνεχιζόταν και κάθε νέα εστία κρίσης ανά τον πλανήτη, ιδίως κοντά σε περιοχές υψηλού γεωπολιτικού και ενεργειακού ενδιαφέροντος, συνοδευόταν ενίοτε από τον διόλου αδικαιολόγητο φόβο μιας ολέθριας πυρηνικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.

Η 50η επέτειος από την ίδρυση της Συμμαχίας, που γιορτάστηκαν όπως και τώρα στην Ουάσινγκτον, βρήκαν την ανθρωπότητα σε εντελώς νέες συνθήκες.

Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας είχε διαλυθεί και το ΝΑΤΟ και η πρόκληση της διεύρυνσης προς ανατολάς έφερνε τρεις ακόμη χώρες (Τσεχία, Πολωνία και Ουγγαρία) στους κόλπους του και άλλες 25 με εταιρική σχέση, ενώ οι σχέσεις με τη Ρωσία είχαν φτάσει στο επίπεδο της λειτουργίας Μόνιμου Κοινού Συμβουλίου των δυο πλευρών, το οποίο δεν συνεκλήθη τότε στο περιθώριο του χρυσού Ιωβηλαίου της συμμαχίας εξαιτίας της καταδίκης από τη Μόσχα των νατοϊκών βομβαρδισμών στη Σερβία.