ΜΚΟ «Κιβωτός του Kόσμου»: Πάνω από 100 εκατ. ευρώ ο τζίρος της! – Μπίζνες και διαστροφή

Οι καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές και για το καθεστώς δουλείας παιδιών σε δομές της «Κιβωτού του Κόσμου» ανά την Ελλάδα, με εμπλεκόμενο τον ίδιο τον πατέρα Αντώνιο έχουν προκαλέσει ένα νέο σοκ στην ελληνική κοινωνία.

Η ΜΚΟ είχε πάνω από 100 εκατ. ευρώ τζίρο και τελικά ήταν ένας προσχηματικός οργανισμός με τον οποίο καλύπτονταν διαστροφές και γινόντουσαν μπίζνες.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες και ιδιαίτερα της υπουργού Παιδείας Ν.Κεραμέως ενώ υπόλογοι είναι και στο υπουργείο Οικονομικών το οποίο έδινε αφειδώς οικονομικές ενισχύσεις στην ΜΚΟ και ευνοούμενος του συστήματος ήταν ο Πάτερ Αντώνιος.

Ο «κύκλος» των χρηματοδοτήσεων ήταν 100 εκατ. ευρώ μόνο για το τελευταίο χρονικό διάστημα και σημειώνεται πως ανά κεφάλι (δηλαδή ανά παιδί) ερχόντουσαν οι επιδοτήσεις από το κράτος.

Από τα χρήματα αυτά κέρδιζαν πάρα πολλοί και καλό είναι η Εκκλησία (και φυσικά ο Ιερώνυμος) να μην κάνει πως δεν γνώριζε τίποτε γιατί ο Πάτερ Αντώνιος ήταν ευνοούμενός της.

Πέραν των καταγγελλομένων κακοποιήσεων αυτό που προκύπτει είναι ότι τα παιδιά τα ενοικίαζαν ως εργάτες για αγροτικές εργασίες.

Η ΜΚΟ πληρώνονταν για αυτό και τα χρήματα υποτίθεται πως ήταν για την στήριξη των… παιδιών.

Με λίγα λόγια, είχαν στην διάθεσή τους δωρεάν εργάτες (τα παλιά τα χρόνια αυτό αποκαλούνταν δουλεία) από τους οποίους αποκόμιζαν υπέρογκα κέρδη.

Δυστυχώς για άλλη μία φορά προκύπτει τι σημαίνει ακριβώς το ακρωνύμιο ΜΚΟ: Μπίζνες Καλά Οργανωμένες.

Αυτά συμβαίνουν όταν το κράτος αποδίδει σε ιδιώτες τις δικές του ευθύνες. Γιατί οι ιδιώτες θα τις αναλάβουν με το… αζημίωτο.

Την Κυριακή ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος απαγόρευσε στον πατέρα Αντώνιο να ιερουργεί έως ότου η υπόθεση τελεσιδικήσει.

Η αίσθηση που επικρατεί είναι ότι την τρέχουσα εβδομάδα θα υπάρχουν ραγδαίες εξελίξεις στην υπόθεση.

Η δικογραφία από την Παρασκευή βρίσκεται στα χέρια της Εισαγγελίας ενώ από τις καταθέσεις που έχουν δοθεί στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων δύο θεωρούνται καθοριστικής σημασίας. Πληροφορίες, φέρουν, στη μια κατάθεση, ο μάρτυρας να επιβεβαιώνει την κατάθεση του 19χρονου. Όλες οι προανακριτικές πράξεις και το υλικό που έχει προκύψει είναι στην διάθεση της Δικαιοσύνης.

Επίσης, δεν αποκλείεται να υπάρξει κλήση για κατάθεση ή κλήση για να δοθούν εξηγήσεις για πρόσωπα εμπλεκόμενα σε κακοποιητικές συμπεριφορές ή σε καταγγελλόμενη ασέλγεια.

Την πρώτη κίνηση του πατέρα Αντώνιου αφότου συνειδητοποίησε ότι υπήρχε αυτόπτης μάρτυρας για τα όσα καταγγέλλει ο 19χρονος, αποκάλυψε ένας 17χρονος, φίλος του παιδιού που βρέθηκε μπροστά σε φερόμενο ως περιστατικό κακοποίησης που έλαβε χώρα σε δομή της Κιβωτού του Κόσμου.

Σύμφωνα με τον μάρτυρα, ο πατέρας Αντώνιος προσπάθησε να δώσει στο παιδί αρκετά χρήματα την επόμενη κιόλας ημέρα μετά από όλα όσα είχε δει για να μην πει τίποτα.

Όπως χαρακτηριστικά είπε ο 17χρονος (OPEN): «Μετά από όλα όσα είδα να γίνονται μέσα στο δωμάτιο, την επόμενη κιόλας ημέρα, ο πατέρας Αντώνιος με πλησίασε για να με χρηματίσει για να μη μιλήσω και να μην πω πουθενά όσα είχα δει.

» Συγκεκριμένα μου είχε πει ότι θα μου δώσει χιλιάδες ευρώ για να ξεχάσω όσα είδα. Αυτό που είδα πρέπει να γινόταν συστηματικά. Μάλιστα το ίδιο βράδυ που τους είδα μέσα στο δωμάτιο, ο φίλος μου ήρθε και μου είπε τα πάντα, αλλά ακόμα φοβόταν να μιλήσει. Χαίρομαι τελικά που μας άκουσε και τελικά βρήκε την δύναμη να τον καταγγείλει».

Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία 19χρονης που φέρνει στη δημοσιότητα το MEGA. Η κοπέλα περιγράφει τιμωρίες, οι οποίες -όπως η ίδια λέει- περιελάμβαναν ολοήμερη στέρηση φαγητού και απομόνωση όπως συμβαίνει στις φυλακές.

Ακόμα, παιδάκια 5 ετών ξυλοκοπούνταν από υπαλλήλους της δομής της Κιβωτού του Κόσμου.

«Αυτό που βιώσαμε εκεί πέρα ήταν σαν φυλακή» ισχυρίζεται η κοπέλα, μιλώντας στην κάμερα του MEGA. «Κάναμε πράγματα που δεν θέλαμε και όταν τους λέγαμε όχι μας έβαζαν τιμωρία. Στην τιμωρία αυτή μας έλεγαν ότι ‘μια μέρα δεν θα φας’» αναφέρει η νεαρή κοπέλα.

«Μερικά παιδιά που ήταν πιο άτακτα τα χτυπούσα, τα έπιαναν από το αφτί και τα πετούσαν από τις σκάλες» λέει και τα λόγια της προκαλούν ανατριχίλα.

«Εάν ένα παιδάκι δεν θέλει να κάνει μια δραστηριότητα, την οποία θέλει η Κιβωτός, τον απειλούσαν ότι θα διώξουν τους γονείς του από τη δομή. Αυτά τα έλεγαν κάποιοι παιδαγωγοί» ισχυρίζεται.

«Εγώ από την Κιβωτό έφυγα γιατί δεν μπορούσα να βιώνω άλλο αυτό το πράγμα. Έβλεπα κάποια παιδιά να βασανίζονται και πονούσε και η δική μου η καρδιά που τα έβλεπα έτσι. Εγώ με το που έφυγα από εκεί άνοιξε η καρδιά μου. Έλεγα ότι έφυγα από μια φυλακή, γιατί για εμένα ήταν σαν φυλακή εκεί μέσα».

Η Κιβωτός του Κόσμου «δεν είναι μέρος για να βρει κάποιος ηρεμία» καταλήγει η νεαρή κοπέλα.

Αποκαλυπτικά είναι όσα είπαν στην ΕΡΤ άνθρωποι από τη δομή της Καλαμάτας, που λειτουργεί τα τελευταία 2,5 χρόνια.

Οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για «φόβο» που υπήρχε γύρω από το πρόσωπο του ιδρυτή της ΜΚΟ, αλλά και για το πόσο απόμακρος ήταν με τους εργαζομένους της δομής. Οι περισσότεροι δεν είχε καμία επαφή μαζί του.

Ακόμα, τον περιγράφουν ως «νάρκισσο» και ιδιαίτερα περίεργο άνθρωπο, που είχε επαφή μόνο με πρόσωπα του «οικείου» περιβάλλοντος του, που είχαν σημαντικό «ρόλο» σε όλες τις δομές και όχι μόνο σε αυτή της Καλαμάτας.

Οι διακρίσεις μεταξύ των παιδιών και τα αδικαιολόγητα ταξίδια τους

Σύμφωνα πάντα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, υπάρχουν περιγραφές για συχνές μετακινήσεις παιδιών από δομή σε δομή, χωρίς οι περισσότεροι από τους εργαζομένους να έχουν λόγο σε αυτές τις μετακινήσεις ή να γνωρίζουν την αιτία.

Για παράδειγμα καλούσε ο πατήρ Αντώνιος στο τηλέφωνο της δομής και ζητούσε σε μισή με μια ώρα, να ετοιμάσουν ένα παιδί (ή και περισσότερα) να το στείλουν στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ.

Εκεί ο τρόφιμος της δομής μπορεί να έμενε για 2 μέρες μέχρι και ένα μήνα ή μπορεί ακόμα να βρισκόταν και σε άλλες δομές της Κιβωτού ανά τη χώρα.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι τα παιδιά αυτά ήταν ταυτόχρονα και μαθητές σε σχολεία της Καλαμάτας, από τα οποία απουσίαζαν χωρίς δικαιολογία το χρονικό διάστημα που ο Πάτερ τα είχε καλέσει στην Αθήνα ή είχαν προσωρινά μεταφερθεί σε άλλες δομές.

Επίσης, μεταξύ των παιδιών που φιλοξενούνταν στη δομή, γίνονταν και κάποιου είδους διακρίσεις. Άλλος είχε πολύ ακριβό κινητό και ακριβά ρούχα και άλλος ελάχιστα χρήματα στην τσέπη του.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ, κομβικό σημείο στη διερεύνηση της όλης υπόθεσης, είναι το διάστημα που έφυγαν για πάντα από τη δομή της Καλαμάτας τα μεγαλύτερα παιδιά. Είναι η ίδια περίοδος, που περιέγραψε ο 19χρονος ότι έγιναν όσα κατήγγειλε.

Τότε λοιπόν αποχώρησαν ξαφνικά από τη δομή τρία παιδιά και μετά από λίγες μέρες ακολούθησαν άλλα δυο. Όλα άνω των 13 ετών. Οι λόγοι δεν έγιναν γνωστοί στους περισσοτέρους ανθρώπους γύρω από τη δομή ενώ η «φημολογία» στα ενδότερα της Κιβωτού ανέφερε ότι τιμωρήθηκαν γιατί τους βρήκαν «κουπόνια με στοίχημα» ή ότι «τραγουδούσαν τραπ».

Μάλιστα, για το ένα παιδί που αποχώρησε έγινε και αναφορά από την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσης Μεσσηνίας, στην εισαγγελία πρωτοδικών γιατί δεν ξαναεμφανίστηκε στο σχολείο του, έμεινε στην τάξη από απουσίες (ενώ μέχρι τότε ήταν ένα παιδί που πήγαινε στο σχολείο) και καθώς ήταν κάτω των 15 ετών που η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική.

Λίγο αργότερα, από αυτή την ξαφνική αποχώρηση των παιδιών, κάποια λίγο μικρότερα παιδιά, κλήθηκαν στην Αθήνα για ένα Σαββατοκύριακο από τον Πάτερ και στην επιστροφή τους αναπτύχθηκε «φημολογία» μέσα στη δομή για κακομεταχείριση όσων είχαν φύγει τις προηγούμενες μέρες από την Καλαμάτα.

Τότε δε, δημιουργήθηκε και ένας «τρόμος» στα παραμένοντα παιδιά στη δομή γύρω από την Αθήνα.

Οι μαρτυρίες στην ΕΡΤ κάνουν λόγο επίσης για εργασίες που έκαναν ακόμα και τα μικρότερα παιδιά κάποιες σκληρές στον κήπο, για παιδιά που γυρνούσαν «ερείπια» από τα ξαφνικά ταξίδια στην Αθήνα.

Μίλησαν για «δώρα» που έφερναν γονείς και η δομή τα κράταγε για να τα δώσει ο «Πάτερ» στα παιδιά, και αρκετά άλλα…

Κάποιοι μάλιστα είπαν ότι είχαν μιλήσει για κάποια πράγματα σε αρμόδιους μέσα στη δομή αλλά ουδέποτε ακούστηκε η φωνή τους.

Τόνισαν τέλος ότι κανείς δεν «βάζει το χέρι του στη φωτιά» για το τι συνέβαινε όταν ο Πάτερ ζητούσε και έμενε μόνος με τα παιδιά, πήγαιναν για μπάνιο κυρίως μεταμεσονύκτιες ώρες ή όταν πήγαιναν σε άλλες δομές και στην Αθήνα.

Περιγράφοντας τη λειτουργία της δομής μίλησαν για μια «Κουστωδία» με ανθρώπους που είχαν την απόλυτη εμπιστοσύνη του ιδρυτή του Οργανισμού και «Σκλάβους», τα παιδιά της δομής και την πλειονότητα των εργαζομένων που δεν ανήκαν στο «στενό» πυρήνα ενώ ήταν και «αναλώσιμοι» καθώς άλλαζαν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.