Στο πρόγραμμα της ευρωπαϊκής κορβέτας η Ελλάδα: Προμήθεια έξι έως οκτώ σκαφών για την αντικατάσταση των “S”

Στο πρόγραμμα της ευρωκορβέτας βρίσκεται και επίσημα η Ελλάδα προσπαθώντας έτσι να βρει λύση στο πρόβλημα που το χαρακτήρα του «επείγοντος» της αντικατάστασης δηλαδή, τουλάχιστον 9 φρεγατών “S” που υπηρετούν σήμερα με το ΠΝ.

Το πρόγραμμα ονομάζεται «Ευρωπαϊκή Κορβέτα Περιπολίας» και σε αυτό μετέχουν μέχρι τώρα, Γαλλία και Ιταλία και από «σήμερα» και η Ελλάδα, αφού ελληνική σημαία βρίσκεται πλέον πλάι στη γαλλική και την ιταλική στην επίσημη ιστοσελίδα της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO) για το πρόγραμμα.

Το πρόγραμμα της ευρωκορβέτας που υιοθετήθηκε από την PESCO (της ευρωπαϊκής (ΕΕ) υπηρεσίας αμυντικής συνεργασίας) ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου του 2019 αποσκοπεί στη σχεδίαση και την ανάπτυξη μιας νέας κλάσης πολεμικών σκαφών, εκτιμώμενου εκτοπίσματος 3.000 τόνων και μήκους 110 μ.

Βέβαια το εκτόπισμα των 3.000 τόνων ίσως θεωρείται μεγάλο για κορβέτα, αλλά πλέον στην περιοχή αυτή κινείται η συγκεκριμένη κατηγορία σκαφών, αφού οι φρεγάτες έχουν «αναχωρήσει» προ πολλού από τους 2.500 και 3.000 τόνους και έχουν μεταπηδήσει στους 4.000 έως 6.000 τόνους.

Με αυτό το σκεπτικό θεωρείται ότι η συγκεκριμένη υπό ανάπτυξη κλάση σκαφών θα μπορέσει να αντικαταστήσει τις φρεγάτες “S” του ΠΝ των 3.500 τόνων και των 130μ. μήκους.

Βέβαια ακόμη τα στοιχεία για το πώς θα διαμορφωθεί αυτή η νέα κλάση σκαφών είναι ελάχιστα παρά μόνο ότι το πλοίο θα επιτρέπει τη φιλοξενία αρκετών συστημάτων και εξοπλισμού, για να ολοκληρώνει με ευέλικτη προσέγγιση έναν μεγάλο αριθμό καθηκόντων και αποστολών, καθότι σε πρέπει σε αυτό να ενσωματωθούν οι επιχειρησιακές ανάγκες τουλάχιστον 3 Ναυτικών και αυτό εάν δεν υπάρξουν και άλλες συμμετοχές.

Το ΠΝ ενδιαφέρεται για 6 έως 8 σκάφη αλλά αυτό δεν θα αποδώσει καρπούς παρά από το 2025 και μετά με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2035.

Έτσι αυτό θα καλύψει τις μελλοντικές ανάγκες του ΠΝ και όχι τις επείγουσες του «τώρα» και το «τώρα» προσδιορίζεται στην κρίσιμη πενταετία 2020-2025, όπου δεν προβλέπεται σχετικά τίποτα.

Και αυτό ισχύει συνολικά για τις ΕΔ. Τα F-35 πάνε για το 2025 και μετά, οι φρεγάτες Belharra για το 2025 και μετά και τώρα το πρόγραμμα της ευρωκορβέτας για το 2025 και μετά και όλα αυτά με ένα “αν” μπροστά.

Καλό είναι βέβαια να υπάρχει προγραμματισμός, κάτι που έπασχαν πάντοτε οι ΕΔ σπεύδοντας σε αγορές πανικού και αποσπασματικές, αλλά μέχρι το 2025 θα έχουν κριθεί πολλά στο Αιγαίο και χωρίς ένα ενδιάμεσο σκάφος επιφανείας και ένα ενδιάμεσο μαχητικό τι αποτροπή θα προβάλλουμε;

Με «θα» σε εξοπλισμούς που δεν κοστίζουν τίποτα;

Από την άλλη πλευρά παγιώνεται η πολιτική κατεύθυνση ότι η Ελλάδα δεν πρέπει και δεν θα αποκτήσει σκάφη μεγάλου εκτοπίσματος, ο λόγος για τον οποίο αποκλείστηκαν οι FREMM.

Για να θυμηθούμε και τις επικρίσεις που υπήρχαν στην αγορά των φρεγατών ΜΕΚΟ 200 στη δεκαετία του ΄80 ότι είναι «μεγάλες» για το Αιγαίο(!) και ότι «τις φρεγάτες τις θέλουν οι ναύαρχοι για τις δεξιώσεις τους».

Επομένως η ιδέα που αποκρυσταλλώνεται σταδιακά για το ΠΝ του 2025 και μετά είναι δύο φρεγάτες Belharra, τέσσερις ΜΕΚΟ (και αυ΄το εάν εκσυγχρονιστούν ποτέ) και 6 ως 8 σκάφη που θα προκύψουν από το πρόγραμμα της ευρωκορβέτας, αλλά αυτό σταδιακά μέχρι το 2035, όταν δηλαδή ο άνθρωπος θα έχει πατήσει το πόδι του στον πλανήτη Άρη.