Ελληνοτουρκικά
«Ομοσπονδοποίηση» Ελλάδας- Τουρκίας με κοινό Υπουργικό Συμβούλιο και συναποφάσεις σε όλα τα θέματα αποφασίστηκε στην συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Vilnius της Λιθουανίας!
Προφανώς, όλες οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες πλην των δεξιών κομμάτων έχουν αποδεχτεί ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η Τουρκία και «ξέθαψαν» μία διαστρεβλωμένη εκδοχή του σχεδίου του Ρήγα Φεραίου.
Έτσι, λοιπόν κάποιοι είχαν στην ελληνική κυβέρνηση την φαεινή ιδέα να δημιουργήσουν ένα είδος «συνομοσπονδίας» της Ελλάδας των 8 εκατ. Ελλήνων εις «το γένος» και των 2 εκατ. μουσουλμάνων με την Τουρκία των 85 εκατ.
Σε ανακοίνωσή του, το Μέγαρο Μαξίμου σημειώνει ότι «οι κ.κ. Μητσοτάκης και Ερντογάν συμφώνησαν ότι είναι προς όφελος των δύο χωρών το θετικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις διμερείς σχέσεις τους τελευταίους μήνες να έχει συνέχεια και συνέπεια».
Προς τούτο συμφωνήθηκε «οι δύο πλευρές να οικοδομήσουν πάνω στο θετικό μομέντουμ και να ενεργοποιήσουν κατά το επόμενο διάστημα πολλαπλούς διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο χώρες.
Συμφώνησαν η επόμενη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας να πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη».
«Ανέθεσαν στους υπουργούς Εξωτερικών να καθοδηγούν τη διαδικασία και να ενημερώνουν τους ηγέτες για την πρόοδο που σημειώνεται».
Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι προσβλέπει σε πιο συχνές επαφές σε όλα τα επίπεδα, ώστε να οικοδομηθεί κλίμα εμπιστοσύνης και οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε βελτίωση των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας.
Φυσικά διαβάζοντας αυτή την ανακοίνωση μας δημιουργήθηκαν πολλά εύλογα ερωτήματα. Δηλαδή πως ακριβώς σκοπεύουν στην κυβέρνηση να λειτουργήσει αυτό το κοινό υπουργικό συμβούλιο;
Θα αποφασίζει για θέματα που άπτονται της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής; Για θέματα της ελληνικής εθνικής ασφάλειας; Για θέματα εσωτερικής ασφάλειας που αφορούν την Ελλάδα;
Η Ελλάδα θα έχει εξίσου το δικαίωμα να αποφασίζει για τα ζητήματα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, της τουρκικής εθνικής ασφάλειας και εν τέλει της τουρκικής εσωτερικής ασφάλειας;
Και μια που θυμηθήκαμε το όραμα του μεγάλου Έλληνα Ρήγα Φεραίου για μία Βαλκανική Ομοσπονδία αξίζει να σημειώσουμε δύο λόγια, γιατί αυτό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που κάποιοι άλλοι οραματίζονται:
Είχε ως όραμα του λοιπόν την συγκρότηση «Βαλκανικής Ομοσπονδίας», με πολίτευμα δημοκρατικό, τελείως αντίθετο προς τα τότε υφιστάμενα μοναρχικά καθεστώτα των βαλκανικών χωρών, και με την ισότιμη συμμετοχή Ελλήνων, Σέρβων, Μαυροβούνιων, Αλβανών, Βουλγάρων, Ρουμάνων, Αρμένιων και Τούρκων, που όμως θα ήταν δομημένη πάνω στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ και θα είχε ως συνεκτικό ιστό της ελληνική γλώσσα.
«Στην πίστη του ο καθένας, ελεύθερος να ζη, στην δόξαν του πολέμου, να τρέξουμε μαζύ, Βούλγαροι κι Αρβανήτες, Αρμένοι και Ρωμιοί, Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινή ορμή. Για την ελευθερίαν, να ζώσουμε σπαθί. Να σφάξωμεν τους λύκους, που στον ζυγόν βαστούν, και Χριστιανούς, και Τούρκους, σκληρά τους τυραννούν». (από τον «Θούριο» του Ρήγα, 1797 ).
Στην ουσία, ο Ρήγας Φεραίος επεδίωκε την ανασύσταση μίας δημοκρατικής «Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» (σε ότι αφορά τον γεωγραφικό χώρο).
Φαίνεται, πως κάποιοι θυμήθηκαν τον «Θούριο», σε μία εντελώς ακατάλληλη για την Ελλάδα εποχή και με εντελώς «στραβή» ερμηνεία…
