Πολιτική Προστασία
Το Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ) μελετά τους τραυματισμούς από δαγκώματα σκύλων, οι οποίοι μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη δημόσια υγεία.
Εκτός των τραυματικών βλαβών, υπάρχει και κίνδυνος μετάδοσης μικροβίων όπως το κλωστηρίδιο του τετάνου (Clostridium tetani) ή η παστερέλα (Pasteurella multocida). Σε ορισμένες περιοχές στα βόρεια της χώρας, όπου συνορεύουμε με χώρες όπου ενδημεί η λύσσα, ένα δήγμα ζώου μπορεί να πυροδοτήσει διαδικασία ιατρικής αξιολόγησης για λήψη αντιλυσσικής αγωγής.
Τα προκαταρκτικά ευρήματα του ΕΟΔΥ από την επιτήρηση αφορούν το πρώτο εξάμηνο του 2023. Συγκεκριμένα, από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2023, 1.656 θύματα δαγκώματος από σκύλο αναζήτησαν ιατρική φροντίδα σε δομές υγειονομικής περίθαλψης. Η συχνότητα περιστατικών ήταν 15,8 περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους. Είναι ενδιαφέρον ότι η συχνότητα των επισκέψεων διέφερε σημαντικά μεταξύ των περιοχών της Ελλάδας. Στην κορυφή είναι η Κεντρική Μακεδονία και ακολουθούν κατά σειρά η Αττική, η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, η Δυτική Ελλάδα, η Ήπειρος, η Θεσσαλία, η Στερεά Ελλάδα, η Πελοπόννησος, η Δυτική Μακεδονία, η Κρήτη, τα Ιόνια Νησιά, το Βόρειο Αιγαίο και, τέλος, το Νότιο Αιγαίο.
Οι περισσότεροι τραυματισμοί από δάγκωμα σκύλου ταξινομήθηκαν ως ελαφροί (67,3%), ακολουθούμενοι από μέτριους (27,7%), σοβαρούς (4,9%) ενώ ένα μικρό ποσοστό χαρακτηρίστηκε ως κρίσιμο (0,1%). Τα κάτω άκρα ήταν η συχνότερα προσβεβλημένη ανατομική περιοχή, ενώ οι τραυματισμοί στο κεφάλι και τον αυχένα σχετίζονταν με νεότερους ασθενείς.
Σε 11,9% των περιστατικών καταγράφηκε μακροσκοπική απώλεια ιστού, που συχνότερα αφορούσε δερματική βλάβη. Σε ορισμένες περιπτώσεις σοβαρών δαγκωμάτων, σημειώθηκε μερικός ή και πλήρης ακρωτηριασμός δακτύλων του χεριού. Επίσης, περίπου το 3,9% των ασθενών χρειάστηκε νοσηλεία, ενώ 1,4% παραπέμφθηκε σε άλλα νοσοκομεία για εξειδικευμένη περίθαλψη.
Όπως σημειώνει ο ΕΟΔΥ, η επαφή με σκύλους προσφέρει οφέλη στην ψυχική υγεία που επεκτείνονται και στη σωματική υγεία των ανθρώπων. Ωστόσο, τα δαγκώματα σκύλων ως τραυματικά γεγονότα μπορεί να οδηγήσουν σε λειτουργική βλάβη ή παραμόρφωση ενώ συνοδεύονται από σωματικό πόνο και οδύνη. Παθογόνοι παράγοντες ή και κοινά βακτήρια της φυσιολογικής χλωρίδας της στοματικής κοιλότητας του ζώου ή που προέρχονται από το δέρμα του ίδιου του θύματος μπορούν να ενοφθαλμιστούν στους βαθύτερους ιστούς μέσω του δήγματος και να οδηγήσουν σε λοίμωξη.
Η επιτήρηση των περιστατικών δηγμάτων σκύλων μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη προγραμμάτων πρόληψης (π.χ. ενημερωτικές παρεμβάσεις, εκπαίδευση του κοινού, επιμόρφωση για την υπεύθυνη κατοχή σκύλου) και να προετοιμάσει καλύτερα τις μονάδες υγειονομικής περίθαλψης για την αντιμετώπιση των περιστατικών βάση των επιδημιολογικών χαρακτηριστικών της κάθε περιοχής.
