Αντιναύαρχος Γεώργιος Μόραλης: Έφυγε ο Βετεράνος του Β’ Π.Π

Έφυγε από τη ζωή ο Βετεράνος του Β’ Π.Π., και Επίτιμος Διοικητής Στόλου, Αντιναύαρχος Γεώργιος Μόραλης Π.Ν., τάξεως εισόδου στη Σ.Ν.Δ. 1936, χθες σε ηλικία 100 ετών.

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί την Τετάρτη 2/9 και ώρα 12:00, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Μόραλης, Γεώργιος

Άρτα, 05.05.1920

Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. στις 30.09.1936, αποφοίτησε δε στις 26.08.1940 ως μάχιμος Σημαιοφόρος. Ακολούθως, προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο την 01.01.1943 (με μεταγενέστερη πράξη, αναδρομικά από 27.08.1942), σε Υποπλοίαρχο την 01.01.1945 (με μεταγενέστερη πράξη, αναδρομικά από 27.08.1944), σε Πλωτάρχη στις 31.12.1949 (με μεταγενέστερη πράξη, αναδρομικά από τις 27.08.1948), σε Αντιπλοίαρχο στις 30.12.1952, σε Πλοίαρχο στις 22.12.1962 (μεμεταγενέστερη πράξη, αναδρομικά από 27.08.1960) σε Αρχιπλοίαρχο στις 20.12.1967 (με μεταγενέστερη πράξη αναδρομικά από τις 17.08.1963) και σε Υποναύαρχο στις 22.06.1968 (με μεταγενέστερη πράξη, αναδρομικά από 17.08.1965), αποστρατεύθηκε δε στις 17.06.1970 ως Αντιναύαρχος ε.α., με παράλληλη απονομή του τίτλου του Επίτιμου Διοικητή Στόλου.

Μετεκπαιδεύθηκε στη βρετανική Σχολή Ναυτιλίας HMS DRYAD και φοίτησε στη Ναυτική Σχολή Πολέμου (1953) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας(1957). Έλαβε Πτυχίο Εξειδίκευσης Ναυτιλίας/Κατεύθυνσης και Επιτελούς Εθνικής Άμυνας.

Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις.

Σε όλη τη διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού και του Ελληνο-γερμανικού Πολέμου, υπηρέτησε στο αντιτορπιλικό ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ, λαμβάνοντας μέροςστις επιχειρήσεις εκείνης της περιόδου, περιλαμβανομένων αυτών της πρώτης και της τρίτης επιδρομικής ενέργειας στο Στενό του Οτράντο (Νοέμβριος 1940 και Ιανουάριος 1941, αντίστοιχα).

Στα τέλη Απριλίου 1941, λίγες μέρες πριν από τη είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, ακολούθησε με το ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ το Στόλο κατά την αποδημία του στη Μέση Ανατολή.

Στη Μέση Ανατολή, υπηρέτησε σχεδόν συνεχώς σε αντιτορπιλικά (ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΟΛΓΑ, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΝΑΥΑΡΙΝΟΝ και ΠΙΝΔΟΣ), μετέχοντας στις συμμαχικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο, περιλαμβανομένων συνοδείας νηοπομπών στην άκρως επικίνδυνη περιοχή του Τομπρούκ (1942), των επιχειρήσεων στη Δωδεκάνησο (Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 1943, με το ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ), καθώς και των αποβάσεων στο Άντζιο της Ιταλίας (Ιανουάριος 1944, επίσης με το ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ) και τη Νότια Γαλλία (Αύγουστος 1944, με το ΠΙΝΔΟΣ).

Ύστερα από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διατέλεσε, ως μεν Υποπλοίαρχος, Διοικητής Ακταιωρών (1946) και Κυβερνήτης της κανονιοφόρου ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ (1948-1949) και, συγχρόνως, Διοικητής της Ναυτικής Βάσης Κερκύρας, ως δε Πλωτάρχης, Κυβερνήτης των ναρκαλιευτικών ανοικτής θάλασσας ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ(1950) και ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ (1950), καθώς και του αρματαγωγού ΣΤΡΥΜΩΝ (1951-1952).

Στη συνέχεια, με το βαθμό του Αντιπλοιάρχου, υπηρέτησε ως Ναυτικός Διοικητής Βορείου Αιγαίου (1953-1955), Κυβερνήτης του ναρκαλιευτικούανοικτής θάλασσας ΑΡΜΑΤΩΛΟΣ[1](1955-1957) και του αντιτορπιλικού ΛΕΩΝ (1957-1958), Διευθυντής ΓΕΝ/Α2 (1958), Κυβερνήτης του αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ (1959-1960), που παρέλαβε στοΛονγκ Μπητς των ΗΠΑ και Υπασπιστής του Βασιλέως Παύλου (1960-1963, Αντιπλοίαρχος/Πλοίαρχος).

Μετά την προαγωγή του σε Πλοίαρχο, διατέλεσε Ναυτικός Ακόλουθος Ουάσινγκτον και Οττάβας (1963-1966), Ναυτικός Διοικητής Βορείου Αιγαίου (1966-1967) και Διοικητής Ναρκοπολέμου, παράλληλα δε και Διοικητής Υποβρυχίων (1967).

Τέλος, ανέλαβε καθήκοντα Αρχηγού Κρητικού και Ιονίου Πελάγους (1967-1968, Πλοίαρχος/Αρχιπλοίαρχος/Υποναύαρχος) και, συγχρόνως Ανώτερου Διοικητή Ναυστάθμου Κρήτης (για λίγες μέρες το Δεκέμβριο 1967, Πλοίαρχος/Αρχιπλοίαρχος), Αρχηγού Αιγαίου Πελάγους (1968, Υποναύαρχος) και Διοικητή Στόλου (1968-1970, Υποναύαρχος)[2].

Ενδιαμέσως, εκτός από άλλα πλοία του Στόλου, υπηρέτησε στο Επιτελείο της Ανώτερης Διοίκησης Ελαφρών Σκαφών, το Κέντρο Εκπαίδευσης ΠΑΛΑΣΚΑΣ και το ΓΕΝ.

Εκτός από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του Εμφυλίου.

Τον Αύγουστο του 1953, του ανατέθηκε ο συντονισμός των ενεργειών των πλοίων που παρείχαν αρωγή προς τους σεισμοπαθείς του Αργοστολίου (Αντιπλοίαρχος).

Τιμήθηκε δύο φορές με τον Πολεμικό Σταυρό Γ΄ Τάξης:

– στις 14.09.1944, επειδή: υπηρετών επί του αντιτορπιλλικού ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, διαρκούσης της περιόδου των συνδεδυασμένων επιχειρήσεων από Σεπτεμβρίου μέχρις Νοεμβρίου 1943 εν τω Νοτίω Αιγαίω, καθ’ ας το πλοίον του έλαβε μέρος εις επανειλημμένας επικινδύνους αποστολάς, επέδειξεν κατά την διάρκειαν αυτών εξαιρετικήν ικανότητα περί την εκτέλεσιν των ανατεθειμένων αυτώ καθηκόντων εν μάχη, επιπλέον δε, ψυχραιμίαν και περιφρόνησιν του κινδύνου υπερβαινούσας την έννοιαν του καλώς εννοουμένου καθήκοντος (επιχειρήσεις Δωδεκανήσου), και

– στις 16.01.1952, για: την εξαίρετον δράσιν του κατά τας […] επιχειρήσεις της περιόδου 1947-1950.

[1] Διασκευασμένου σε εκπαιδευτικότων Ναυτικών Δοκίμων.

[2] Υπήρξε ο πρώτος Διοικητής Στόλου, δεδομένου ότι την 01.01.1970, επήλθε αλλαγή της οργάνωσης του Ναυτικού: έπαυσαν υφιστάμενα το Αρχηγείο Αιγαίου Πελάγους και το Αρχηγείο Κρητικού και Ιονίου Πελάγους και οι ναυτικές μονάδες τους περιήλθαν στην ενοποιημένη Διοίκηση Στόλου.