«Κραυγή» αγωνίας των υπό αναστολή υγειονομικών των ΕΔ: «Δώστε μας πίσω τις ζωές μας – Τα παιδιά μας υποφέρουν»

Οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις και βρίσκονται εδώ και επτά μήνες σε αναστολή εργασίας με επιστολή τους στο pronews.gr εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον των παιδιών τους. 

«Τα Ελληνόπουλα των στρατιωτικών έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλα τα παιδιά της Χωρας μας. Μην τα στερείτε από τις χαρές της ηλικίας τους, τη μάθησή τους, τις δραστηριότητές τους, την υγιή ανάπτυξή τους, τη συναναστροφή τους με τις/τους φίλες/ους τους», τονίζουν χαρακτηριστικά οι υγειονομικοί.

Με την επιστολή τους ζητούν να πάρουν τη ζωή τους πίσω, καθώς, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, «ο εμβολιασμός στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν είναι υποχρεωτικός». 

Παράλληλα αναφέρονται στο μείζον θέμα επιβίωσης που έχουν εν μέσω κρίσεως αφού επί επτά μήνες είναι απλήρωτοι και τους απαγορεύεται να εργαστούν σε άλλη εργασία.

Αναλυτικά η επιστολή των υγειονομικών των Ενόπλων Δυνάμεων

«Όλοι εμείς, τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έτυχε κατά διαταγή της Υπηρεσίας και όχι οικεία βουλήσει, να υπηρετούμε σε υγειονομικές δομές, όπως αυτές καθορίστηκαν από το άρθρο 206 του Ν.4820/21, από τη 01 Σεπτεμβρίου 2021 τελούμε για επτά (7) ολόκληρους μήνες σε αναστολή καθηκόντων, χωρίς μισθό, χωρίς επιμέτρηση των συντάξιμων χρόνων και φυσικά χωρίς το δικαίωμα ασχολίας με άλλη εργασία ως προς το ζην, καθόσον το στρατιωτικό λειτούργημα που υπηρετούμε δεν μας το επιτρέπει νομικά και Συνταγματικά.

Ενταχθήκαμε στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, όλες και όλοι μας, εξαιτίας της αγάπης που τρέφουμε για την Χώρα μας, την Πατρίδα μας και τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και ορκιστήκαμε στο Σύνταγμα και κάποιες/οι από εμάς, οι ιατροί και στον όρκο του Ιπποκράτη.

Ο εμβολιασμός στις Ένοπλες Δυνάμεις ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός.

Αιτούμαστε από την κυβέρνηση την άρση του διοικητικού μέτρου της αναστολής των στρατιωτικών, καθώς τούτη (η αναστολή) δεν συνάδει με την αποστολή μας, που πιστά και ευσυνείδητα υπηρετούσαμε επί σειρά δεκαετιών και θα εξακολουθούμε να υπηρετούμε.

Μϊα/Ένας στρατιωτικός, άσχετα αν είναι στέλεχος του πεζικού, των τεθωρακισμένων, του μηχανικού, του υγειονομικού, διοικητικός, μάχιμος, ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, ιπτάμενος, οικονομικός, νομικός κλπ, έχει εκπαιδευτεί πρώτα να εκτελεί τα στρατιωτικά του καθήκοντα και μετά τα καθήκοντα της ειδικότητάς του, προκειμένου η μονάδα/υπηρεσία που τοποθετείται να μπορεί να ανταποκρίνεται στις συνθήκες αποστολής της σε ειρήνη και πόλεμο (αν χρειαστεί).

Τραγική συνέπεια της δεινής θέσης που βρισκόμαστε είναι η γενική ανασφάλεια, που οδηγεί αναγκαστικά σε περιορισμούς στα ατομικά μας δικαιώματα και στις ελευθερίες μας στην εργασία και την κοινωνία.

Αυτό άλλωστε είναι και το πιο οδυνηρό τίμημα που πληρώνουμε.

Παρήγορο είναι ωστόσο ότι πολλοί συνάνθρωποί μας στέκονται δίπλα μας σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάμε, μας κατανοούν και αντιλαμβάνονται και αυτοί ότι σε μια πολιτισμένη κοινωνία δεν μπορεί να εκδιώκονται άνθρωποι από την εργασία τους και δη στρατιωτικοί και να εγκαταλείπονται χωρίς σίτιση, στέγαση, και εκπαίδευση των παιδιών τους, για επτά (7) μήνες απλήρωτοι με πιεσμένη την ψυχολογία τους, απαγορεύοντάς τους να εργαστούν σε άλλη εργασία.

Εμείς μπορούμε να τους κοιτάμε όλους και όλες στα μάτια, γιατί πιστεύουμε ότι αδικούμαστε και περιμένουμε από αυτούς που πήραν αυτές τις αποφάσεις να μας δώσουν ειλικρινείς απαντήσεις. Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά σε ένα οργανωμένο σύνολο, όπως είναι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις;

Σε μια εποχή που η κοινωνία μας μαστίζεται από επισιτιστική κρίση και η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα στήριξής της, ιδιαίτερα των χαμηλών στρωμάτων της, εμάς μας έχει εγκαταλείψει εδώ και επτά (7)μήνες ξεχνώντας ότι επί σειρά ετών, χωρίς να ερωτηθούμε, έχουμε λάβει μέρος σε πολλές διεθνείς επιχειρήσεις καθώς και στο εσωτερικό της Χώρας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και του ΟΗΕ, όπως στη Γιουγκοσλαβία (KFOR), στο Αφγανιστάν (ISAF),στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (ALTHEA), στον Λίβανο (UNIFIL) και στην Active Endeavour στη Μεσόγειο.

Σε αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, όπως πυρκαγιές και πλημμύρες, εντός και εκτός της επικράτειας. Στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας όπως στην επιχείρηση Enduring Freedom σε διάφορες περιοχές του κόσμου είναι μερικά μόνο από τα όσα πράξαμε με τη στρατιωτική μας ιδιότητα.

Αυτοί είμαστε. Εγκαταλείψαμε τις οικογένειές μας, προτάσσοντας πάντα το καθήκον προς την πατρίδα. Παρέξαμε κοινωνική πρόνοια σε όλη την Ελλάδα. Ενισχύσαμε οικονομικά την τοπική κοινωνία με την παρουσία μας με τις μεταθέσεις μας στην οποία υπάγονται διάφορα φυλάκια ή στρατόπεδα, γνωρίζοντας πάντα ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, όταν τηρούνται τα ίδια μέτρα και σταθμά σε όλους.

Τα Ελληνόπουλα των στρατιωτικών έχουν τα ίδια δικαιώματα με όλα τα παιδιά της Χωρας μας. Μην τα στερείτε από τις χαρές της ηλικίας τους, τη μάθησή τους, τις δραστηριότητές τους, την υγιή ανάπτυξή τους, τη συναναστροφή τους με τις/τους φίλες/ους τους.

ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

ΕΝ ΑΝΑΣΤΟΛΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ»