Πυραυλικά Συστήματα
Σε ένα κομβικό σημείο για την ελληνική δυνατότητα αποτροπής απέναντι στον ιστορικό γεωπολιτικό αντίπαλο, τα Επιτελεία εξετάζουν λύσεις εφικτές, όσο το δυνατόν πιο χαμηλού κόστους, δεδομένου ότι η οικονομική καταστροφή του 2010 δεν επιτρέπει ακόμα -και είναι άγνωστο πότε θα επιτρέψει- την υλοποίηση ενός συνεπούς προς τις ανάγκες της ελληνικής ασφάλειας εξοπλιστικού προγράμματος.
Με δεδομένη την απόκτηση των S-400, αλλά και την διαρκώς μειούμενη επιχειρησιακή διαθεσιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας (πέραν των γνωστών προβλημάτων για τα επόμενα δέκα χρόνια θα υπάρξει ένα διαρκές «έλλειμμα» στα F-16 Adv. και στα F-16 Block 52+ λόγω του προγράμματος αναβάθμισης) η ανάγκη για την ύπαρξη δυνατότητας ενός επαπειλούμενου κτυπήματος-κεραυνού στο ελληνικό οπλοστάσιο, παραμένει οξύτατη.
Ενα σχετικά άγνωστο πρόγραμμα, ύψους 450 εκατ. ευρώ, το οποίο δρομολογήθηκε προς άμεση υλοποίηση στις 30 Ιουλίου 2014 με απόφαση της Επιτροπής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής και εν συνεχεία «πάγωσε», όπως τόσα άλλα, είναι οικομικότερο από το εξωφρενικού κόστους και επιχειρησιακής σκοπιμότητας πρόγραμμα των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων MH-60, αλλά, όπω αναφέρει ασφαλής πηγή του ΓΕΕΘΑ: «Είναι το μοναδικό που μπορεί να κάνει την Αγκυρα να σκεφθεί δύο και τρεις φορές πριν κάνει κάποια κίνηση».
Ποιο είναι; Η αναβάθμιση των τακτικών πυραύλων εδάφους-εδάφους ATACMS του ελληνικού Πυροβολικού σε βαλλιστικούς πυραύλους με δυνατότητα πτήσης cruise και μετατροπής τους σε ASBM, όπως αυτό εφαρμόζεται ήδη στον αμερικανικό Στρατό και έχει ήδη προεγκριθεί η πώλησή του στην Ελλάδα.
Το ATACMS από τακτικό σύστημα πυραυλικού πυροβολικού αποκτά ανάλογες δυνατότητες με αυτές του κινεζικού DF-21D που έχει στόχο τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα.
Τα συστήματα ATACMS του ελληνικού πυροβολικού έτσι ή αλλιώς επρόκειτο να περάσουν από πρόγραμμα εκσυγχρονισμού.
Οι ATACMS με την μετατροπή τους σε ASBM μπορούν να προσβάλλουν πλέον και θαλάσσιους στόχους, αλλά και να διατρήσουν την «ομπρέλα» των S-400.
Υπεύθυνο για τη μετατροπή είναι το Γραφείο Στρατηγικών Ικανοτήτων (Strategic Capabilities Office / SCO) του Αμερικανικού Πενταγώνου, αποστολή του οποίου είναι να επεξεργάζεται υπάρχοντα οπλικά συστήματα στο αμερικανικό οπλοστάσιο και να επιχειρεί με απλές και οικονομικές παρεμβάσεις τη μετατροπή τους ώστε να βελτιώνονται οι επιχειρησιακές τους δυνατότητες, με την επέκταση της χρήσης τους και σε άλλα πεδία.
Το SCO μετέτρεψε τον ATACMS σε αντιπλοϊκό βαλλιστικό πύραυλο με την τοποθέτηση ενός ανιχνευτή (seeker) στο ρύγχος, ο οποίος του επιτρέπει να εντοπίζει κινούμενες μονάδες επιφανείας και να τις προσβάλλει σε μέγιστο βεληνεκές 300 χιλιομέτρων, ενώ λόγω της πορείας cruise σε συνδυασμό με την υψηλή ταχύτητά του μπορεί να πετύχει οι S-400 αποκτούν μία πολύ σοβαρή πρόκληση.
Οι Αμερικανοί διαβεβαίωσαν την ελληνική πλευρά ότι πλέον οι ATACMS θα μπορούν να προσβάλλουν και κινούμενους θαλάσσιους στόχους με ταχύτητες μέχρι και 40 κόμβους την ώρα, άρα όλες οι κύριες μονάδες του τουρκικού Ναυτικού είναι «λοκαρισμένες» και εξαιρετικά δύσκολο να αναχαιτίσουν την απειλή.
Τι σημαίνουν όλα αυτά: Στο τουρκικό ναυτικό οπλοστάσιο (γενικότερα στο δυτικό οπλοστάσιο) δεν υπάρχουν όπλα για να αντιμετωπίσουν αντιπλοϊκούς βαλλιστικούς/cruise πυραύλους, μια εξέλιξη που είχε και ο ρωσικός Iskander.
Ακόμα και το CIWS Phalanx που θεωρείται το πλέον αποτελεσματικό αντιπυραυλικό σύστημα δεν έχει κατακόρυφη γωνία στρέψης του περιστροφικού πυροβόλο του.
Αυτό σημαίνει επίσης ότι με μικρές μετατροπές θα μπορούν να προσβάλλουν και χερσαίους κινούμενους στόχους, όπως για παράδειγμα, κινούμενους μηχανοκίνητους σχηματισμούς, λειτουργώντας σε δικτυοκεντρικό περιβάλλον.
Μια μετατροπή των ATACMS, που εδράζονται σε κινητούς εκτοξευτές, σε ASBM θα μπορούσε να προκαλέσει πλήρη απαγόρευση πρόσβασης περιοχής στο τουρκικό Ναυτικό σε ολόκληρο το βόρειο Αιγαίο, “νεκρώνοντας” την σημασία των Στενών.
Οι εξελίξεις είναι δραματικές και ίσως το πλέον σημαντικό στοιχείο είναι η διάθεση των ΗΠΑ να εγκρίνουν την μετατροπή των ATCMS σε ASBM…
https://www.youtube.com/watch?time_continue=7&v=8y_1z35LQ40
Ας δούμε και τις δυνατότητες του κινεζικού πυραύλου που ουσιαστικά «αντιγράφει» το πρόγραμμα ASMP:
