Πυραυλικά Συστήματα
Η Υπηρεσία Πυραυλικής Άμυνας (MDA) επέλεξε τη Lockheed Martin για να αναπτύξει ένα νέο πύραυλο αντιβαλλιστικής αναχαίτισης για την υπεράσπιση της αμερικανικής ηπειρωτικής περιοχής έναντι διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, σύμφωνα με ανακοίνωσή του.
Η ανάληψη του συμβολαίου του Next Generation Interceptor (NGI) από τη Lockheed σημαίνει ότι η αμυντική εταιρεία θα συνεχίσει ως ο μοναδικός ανάδοχος στο πρόγραμμα για το στάδιο προκεχωρημένων δοκιμών πτήσης, το οποίο η MDA αναμένει ότι «θα οδηγήσει στο επόμενο στάδιο, σε συμβόλαιο παραγωγής και τοποθέτησης» και θα επιτρέψει στο πρόγραμμα να παραμείνει εμπρόθεσμο για την αρχική επιχειρησιακή ικανότητα κατά το τέταρτο τρίμηνο του οικονομικού έτους 2028, όπως έχει ζητηθεί.
Εκπρόσωπος του MDA είπε ότι η επιλογή της Lockheed δεν περιλαμβάνει χρηματοδότηση εκ νέου και ότι ο γίγαντας της αεροδιαστημικής θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί κεφάλαια που παρέχονται από την αρχική σύμβαση του 2021.
Η MDA αναμενόταν προηγουμένως να επιλέξει έναν νικητή ανάδοχο για το NGI το επόμενο έτος, αφού και οι δύο υποψήφιες εταιρίες της Lockheed και της Boeing ολοκλήρωσαν μια κριτική αναθεώρηση του σχεδιασμού των αντίστοιχων προσφορών τους.
Ωστόσο, αξιωματούχοι της υπηρεσίας είπαν πως επιτάχυναν τα σχέδιά τους λόγω ενός συνδυασμού δημοσιονομικών περιορισμών και εμπιστοσύνης στα τρέχοντα δεδομένα για να κάνουν μια τεκμηριωμένη επιλογή.
Τελικά, η MDA επέλεξε τη Lockheed Martin για να προχωρήσει.
«Η MDA είναι πεπεισμένη για αυτήν την απόφαση με βάση την τεχνική ωριμότητα των λύσεων, τα αντικειμενικά δεδομένα απόδοσης που παρέχονται από τον ανάδοχο, την τεχνική αυστηρότητα στη διαδικασία ανάπτυξης σχεδιασμού και τις πρώιμες δοκιμές που ενσωματώθηκαν στο πρόγραμμα από την αρχή», αναφέρει η ανακοίνωση.
Το πρόγραμμα NGI σχεδιάζει να αντικαταστήσει τους τρέχοντες πυραύλους του συστήματος GBMD (Ground Based Midcourse Defense), οι οποίοι είναι προσαρμοσμένοι σε απειλές από βαλλιστικούς πυραύλους αντίστοιχους με αυτούς της Βόρειας Κορέας ή του Ιράν.
Οι νέοι πύραυλοι εικάζεται πως θα είναι στο επίκεντρο της γενικότερης αναδόμησης του αντιβαλλιστικού πλέγματος των Αμερικανών, με έμφαση στη δυνατότητα αντιμετώπισης των νέων ρωσικών διηπειρωτικών πυραύλων RS-28 Sarmat.
