Άμυνα & Ασφάλεια
Επανέρχεται στην επικαιρότητα η υπόθεση σχετικά με το σύστημα δορυφορικής παρακολούθησης (GIS) των συνόρων μας που είχε προμηθευτεί με συγχρηματοδότηση από την Ε.Ε. (συνολικής αξίας περίπου 1,5 εκατ. ευρώ, συγχρηματοδοτούμενου κατά 75%) επί κυβέρνησης Κ. Καραμανλή αλλά απένταξε και έβαλε τελικά σε αχρηστία στις αποθήκες στα υπόγεια της υπηρεσίας η επόμενη κυβέρνηση του Γ. Α. Παπανδρέου.
Tην υπόθεση την είχε αποκαλύψει το pronews.gr στις 20 Σεπτεμβρίου 2014.
Σύμφωνα με τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ Ι.Κοραντή, αν λειτουργούσε το σύστημα η χώρα θα μπορούσε να ελέγξει το επεισόδιο της 2ας Μαρτίου και τα αποτρέψει την αιχμαλώτιση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
Το σύστημα έδινε την πολυπόληθητη “προενημέρωση 24 ωρών” στα Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων επικείμενης στρατιωτικής εισβολής από την Τουρκία και όχι μόνο: Κάλυπτε με ρωσικούς δορυφόρους μέχρι 100 χλμ. στην ενδοχώρα Αλβανίας, Σκοπίων και Βουλγαρίας, οποιαδήποτε “περίεργη” κίνηση.
Κινήσεις πρακτόρων, λαθροδιακινητών, λαθρεμπόρων κλπ οι οποίοι κινούνται σε αχαρτογράφητα μονοπάτια και περιοχές. Σε real-time και με διακριτική ικανότητα περί τα 30 εκατοστά. Δηλαδή ακόμα και ένα απλό ΑΚ-47 να μετέφεραν στον ώμο, θα εντοπίζονταν. Να θυμίσουμε ότι οι δύο στρατιωτικοί παρακολουθούσαν πιθανές κινήσεις λαθρομεταναστών όταν αιχμαλωτίστηκαν από τους Τούρκους.
Το σύστημα, με απόφαση τον Σεπτέμβριο του 2010 του Μ.Χρυσοχοίδη που μόλις είχε αναλάβει Υπουργός Οικονομίας-Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, μπήκε στις αποθήκες της ΕΥΠ αν και είχε πληρωθεί και δεν λειτούργησε ποτέ!
Η υπόθεση ξεκίνησε όταν η ΕΥΠ προσπάθησε μέσω των Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ (για πρώτη φορά στην ιστορία της) να προμηθευτεί το λεγόμενο «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά την Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» (το περίφημο “GIS” δορυφορικό σύστημα επιτήρησης των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων μας).
Το συγκεκριμένο έργο που η υλοποίησή του ξεκίνησε το 2005 (επί διοικήσεως Ι. Κοραντή και Υπουργών διαδοχικά Βουλγαράκη, Πολύδωρα και Παυλόπουλου ) είχε ανατεθεί σε κοινοπραξία εταιρειών («Πλανητική» ΑΕ και “Pansystems” AE) μετά από δημόσιο διεθνή διαγωνισμό και με την υποχρέωση να παραδώσουν ολοκληρωμένο το έργο αρχικά έως την 31/12/2008 και στη συνέχεια -με τροποποιητική σύμβαση- στις 30/09/2009.
Από τέλη του 2009 όμως, αρχίζουν και τα… περίεργα, με υπουργό Προστασίας του Πολίτη πλέον τον Μ. Χρυσοχοΐδη επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.
Παρότι στην παρουσίαση του έργου που έγινε στην νέα ηγεσία της υπηρεσίας (Κ. Μπίκα & Φ. Παπαγεωργίου) αυτή εξέφρασε το θαυμασμό της γι αυτό, λίγες μέρες μετά η κυβέρνηση ΓΑΠ – Χρυσοχοίδη και η διοίκηση Μπίκα αποφάσισαν προς έκπληξη όλων να προχωρήσει η υπηρεσία στην απένταξή του έργου, όχι γιατί είχε διαπιστωθεί κάτι το σκανδαλώδες στην προμήθειά του (άλλωστε κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν κατηγορήθηκε για κάτι τέτοιο), αλλά επειδή το επέβαλαν άλλοι λόγοι, που είχαν να κάνουν με κεντρικές γεωστρατηγικές επιλογές της τότε κυβέρνησης.
Είναι σαφές ότι η “αμερικανική” ομάδα που κατέλαβε τότε την εξουσία δεν ήθελε λογισμικό του συστήματος από την Ρωσία.
Ετσι, το σύστημα GIS, αν και αγοράστηκε λοιπόν από την ΕΥΠ, δυστυχώς δεν λειτούργησε ποτέ.
Αναλυτικότερα, λίγο πριν εκπνεύσει η προθεσμία παραλαβής του Έργου, η Ομάδα Διοίκησης Έργου (Επιτροπή παραλαβής), είχε συμφωνήσει για την προσωρινή παραλαβή του στις 28/8/2009, επί διοικήσεως Δ. Παπαγγελόπουλου (νυν Αν. Υπουργός Δικαιοσύνης), έχοντας διαπιστώσει ότι είχαν ολοκληρωθεί και οι δυο τελευταίες φάσεις του, η Β΄ και η Γ΄.
Στις 8/12/2009, όμως, με εντολή του νέου διοικητή της ΕΥΠ, Κ. Μπίκα, συγκροτήθηκε παρανόμως (όπως αποφάσισε και το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών) νέα «ομάδα εργασίας», η οποία στο σχετικό της πόρισμα (το οποίο συνέταξε εντός 3 ημερών!!!) επικαλούμενη δήθεν ορισμένες ελλείψεις (απουσία δήθεν κάποιων γεωγραφικών στοιχείων κλπ)- ανέφερε ότι το έργο δεν ήταν ολοκληρωμένο, προκειμένου να παραληφθεί οριστικώς, ώστε να καταβληθούν και τα υπόλοιπα χρήματα στις προαναφερόμενες εταιρείες.
Όπως ήταν αναμενόμενο, οι εταιρείες προσέφυγαν στην ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία παρά τα στοιχεία που είχε παρουσιάσει η πλευρά της ΕΥΠ τις δικαίωσε, με το σκεπτικό ότι δεν ήταν σύννομη η απόφαση της τότε διοίκησης της ΕΥΠ να τις κηρύξει έκπτωτες, με βάση μια εισήγηση – γνωμοδότηση της Διεύθυνσης Προσωπικού-Οικονομικού της Υπηρεσίας. Το Δικαστήριο (απόφαση 2187/2012 Διοικητικού Εφετείου Αθηνών) αναγκάζει πλέον τη διοίκηση της ΕΥΠ να προχωρήσει στην ανασυγκρότηση της Επιτροπής Διενέργειας του Διαγωνισμού και να ζητήσει εκ νέου τη γνωμοδότηση σχετικά με το ζήτημα της έκπτωσης της αναδόχου εταιρείας.
Να σημειωθεί ότι ο Νομικός Σύμβουλος της ΕΥΠ ήταν αρνητικός, όταν ετέθη για πρώτη φορά ζήτημα καταγγελίας της σύμβασης.
Ομως, επειδή το λογισμικό ήταν ρωσικής προέλευσης και δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση η ΕΥΠ να «ερωτοτροπεί» με τέτοια ανοίγματα προς τα ρωσικά συμφέροντα!
Η κατάθεση του κ. Αλεξ Ρόντου, πρώην συμβούλου του κ. Γ. Α. Παπανδρέου στον 3ο Τακτικό Ανακριτή Αθηνών κ. Δημ. Φούκα είναι εξόχως αποκαλυπτική για τα ανωτέρω φέρνοντας και νέες συγκλονιστικές αναταράξεις στην όλη υπόθεση…
Ο κ. Ρόντος κατέθεσε ότι με την αλλαγή της κυβέρνησης το 2009 τον πλησίασαν Ισραηλινοί πράκτορες οι οποίοι του ζήτησαν να παρέμβει ώστε να αλλάξει προμηθευτή το GIS της Ε.Υ.Π. λόγω του ότι διέθετε… ρώσικο λογισμικό!
Αυτός, σύμφωνα με την κατάθεσή του, αφού ενημέρωσε τον κ. Παπανδρέου μετέφερε το αίτημα στον τότε Υπ. ΠΡΟ.ΠΟ. Μιχάλη Χρυσοχοίδη και ω! του θαύματος το σύστημα που ήδη είχε παραδοθεί στην ΕΥΠ έπρεπε να εμφανιστεί ως άχρηστο…
Τότε, η διοίκηση που είχε τοποθετήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου (Κ. Μπίκας – Φ. Παπαγεωργίου – Χρ, Τσαντρίζος), “έσβησαν” το σύστημα.
Η διαδικασία ακύρωσης του έργου που είχε παραπεμφθεί εν τω μεταξύ (το Καλοκαίρι του 2010) προς «έλεγχο» στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, Λέανδρο Ρακιντζή, αφού πρώτα η πολιτική και φυσική ηγεσία της Υπηρεσίας είχε αποφασίσει την απένταξη του Έργου (Δεκέμβρης 2009), ενώ πυροδότησε και την έντονη κοινοβουλευτική αντιπαράθεση μεταξύ των τότε πρώην και εν ενεργεία υπουργών Προστασίας του Πολίτη και Δημόσιας Τάξης αλλά και του ίδιου του κ. Κοραντή, χωρίς ωστόσο να χυθεί ποτέ «άπλετο φως» στην υπόθεση.
Το πόρισμα Ρακιντζή επέρριπτε κάποιες διαδικαστικές παρατυπίες στην διοίκηση και στα στελέχη της ΕΥΠ και της Κοινωνίας της Πληροφορίας επί Ν.Δ., με αποτέλεσμα να κινηθεί ποινική και διοικητική διαδικασία αναζήτησης ευθυνών σε διάφορα επίπεδα εντός και εκτός ΕΥΠ.
Η όλη υπόθεση πήρε λοιπόν το δρόμο της Δικαιοσύνης με κατηγορούμενους 20 στελέχη της ΕΥΠ και της Κοινωνίας της Πληροφορίας (μεταξύ αυτών ο τότε διοικητής της ΕΥΠ Ι. Κοραντής, οι τότε υποδιοικητές Σ. Τσιτσιμπής και Π. Αλυφαντής (γέννημα θρέμμα και οι δύο της Υπηρεσίας) και ο υπεύθυνος Έργου προϊστάμενος Δ/νσης Κατασκοπίας Κ. Αγγελάκης και ο επικεφαλής των Ειδικών Επιχειρήσεων της Αντικατασκοπίας Αθ. Χαϊκάλης) για απόπειρα απάτης σε βάρος των συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Δημοσίου επειδή λέει το Έργο αυτό δεν ενέπιπτε στις αρμοδιότητες της ΕΥΠ!
Μετά λοιπόν από 4 χρόνια δικαστικών περιπετειών, ανακρίσεων και ερευνών εκδόθηκε αμετάκλητο απαλλακτικό βούλευμα από την Δικαιοσύνη, για όλους τους εμπλεκόμενους κατηγορούμενους, το οποίο με τα όσα αναφέρει εκθέτει, πλέον, ανεπανόρθωτα την τότε πολιτική και φυσική ηγεσία της Ε.Υ.Π., αλλά η ζημιά έχει γίνει…
