Ένα ανεξήγητο μυστήριο αποτελεί πλέον, η ρωσική στρατηγική στην Ουκρανία, καθώς κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει ποιος είναι ο αντικειμενικός σκοπός των Ρώσων, ο περιβόητος ΑΝΣΚ, από την «ειδική επιχείρηση», όπως την τιτλοφορεί το Κρεμλίνο.

Ξεκίνησε ως μία επιχείρηση που θα «σάρωνε» το ουκρανικό καθεστώς που καταπίεζε και «εθνοκαθάριζε» τους ρωσόφωνους από τις ιστορικές τους εστίες, συνεχίστηκε ως ένας πόλεμος που είχε ως στόχο την υπεράσπιση των περιοχών που είχαν καταληφθεί από τα ρωσικά στρατεύματα και ήταν κατοικημένα κατά πλειοψηφία από ρωσόφωνους, με τα περίφημα «δημοψηφίσματα ενσωμάτωσης στην Ρωσία».

Τελικά άφησε στον εχθρό αρκετά από τα εδάφη που είχαν ανακηρυχθεί ρωσικά (Χερσώνα, Ιζιούμ, Λίμαν κλπ.), αποδύθηκε σε έναν πόλεμο φθοράς με μοναδική επιτυχία τους τελευταίους 12 μήνες την κατάληψη του Μπάκχμουτ και εν τέλει, κάθισε και… περίμενε την ουκρανική αντεπίθεση.

Να πούμε ότι υπάρχουν περίπου 50.000 άνθρωποι, ρωσόφωνοι πρόσφυγες από την πόλη της Χερσώνας που έχασαν τις εστίες τους στην ουκρανική αντεπίθεση, αφού η ιστορική πόλη εκκενώθηκε.

Και μπορεί οι Ρώσοι να έχουν καταγάγει το τελευταίο τετράμηνο μια σειρά από αμυντικές επιτυχίες, με δεδομένη όμως την υπεροχή τους σε Αεροπορία και πυροβολικό.

Αλλά αυτός είναι ο τελικός στόχος της Μόσχας; Ένας πόλεμος φθοράς χωρίς να επιτίθεται ο, θεωρητικά, δεύτερος στρατός του κόσμου;

">

Το σίγουρο είναι ότι ο ρωσικός «κεραυνοβόλος πόλεμος» των πρώτων έξι εβδομάδων δεν υπάρχει πια, η ρωσική διπλωματία χρεώνεται με το φιάσκο της συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης του Μαρτίου του 2022 που προέβλεπε την λύση της πολιορκίας Κιέβου και Χάρκοβου και απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων με επιστροφή τους σε Λευκορωσία και Ρωσία, την ώρα που οι Ουκρανοί, «πάτησαν» την συμφωνία.

Και συνέχισαν τον πόλεμο μετά από αμερικανική απαίτηση, για να κατηγορήσουν τους Ρώσους εν συνεχεία για εγκλήματα πολέμου στην Μπούτσα και σε άλλες περιοχές, να μιλάνε για «εκδίωξη των Ρώσων από το Κίεβο και το Χάρκοβο», ενώ δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο από μάχες ενώ αποχωρούσαν οι Ρώσοι και τελικά να βυθίσουν το καταδρομικό και ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας, «Μόσκβα» στις 14 Απριλίου 2022.

Στα ρωσικά ΜΜΕ αυτό το φιάσκο της ρωσικής διπλωματίας δεν αναφέρεται παρά σπάνια, αλλά δεν παύει να είναι ακριβώς αυτό: Φιάσκο.

Αυτή την στιγμή η Μόσχα δεν δείχνει να διαθέτει επαρκείς δυνάμεις για να αντεπιτεθεί στο νότιο μέτωπο, στα ανατολικά έχει σταματήσει επτά χιλιόμετρα εκτός του Κουπιάνσκ και πιέζονται στο νότιο τομέα του Μπάκχμουτ.

Και όλα αυτά ενώ δεν έχουν κατοχυρώσει ούτε το μείζον που είναι η ασφάλεια του μητροπολιτικού εδάφους.

Έτσι λοιπόν κάποιος μπορεί να διερωτηθεί: Μήπως  ενδιαφέρει την Μόσχα απλά να καταστραφεί η υποδομή της Ουκρανίας, όπως και η οικονομία της και να καταστήσουν έτσι το κόστος ανοικοδόμησης της χώρας «βαρίδι» για τις δυτικές οικονομίες;

Αλλά ακόμα και έτσι εξακολουθεί να δημιουργεί εντυπώσεις το γεγονός ότι οι στοχεύσεις τους είναι πολύ περιορισμένες.

Δεν έχουν χτυπήσει μεγάλα κυβερνητικά κτίρια (π.χ. το προεδρικό μέγαρο του Κιέβου) με εξαίρεση κάποια κτίρια της ουκρανικής υπηρεσίας πληροφοριών της SBU.

Αποφεύγουν να το κάνουν, ενώ οι Ουκρανοί προσπάθησαν με drones, να χτυπήσουν το ίδιο το Κρεμλίνο.

Μία αποτυχημένη προσπάθεια σίγουρα, αλλά προσπάθησαν.

Η τακτική των Ρώσων εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο γιατί δεν γίνεται αντιληπτός πουθενά ο ΑΝΣΚ. Δεν μπορεί να τον «μαντέψει» κανείς.

Θέλουν να κατοχυρώσουν αυτά που έχουν; Να καταστρέψουν την Ουκρανία; Να καταλάβουν Χάρκοβο και Οδησσό που είναι τα αυτονόητα για μια τέτοιας έκτασης επιχείρηση;

Δεν είναι ξεκάθαρο.

Θέλουν να εξαντλήσουν οικονομικά την Δύση στον ενεργειακό τομέα; Αυτό φάνηκε τουλάχιστον με την επιβολή εμπάργκο στις εξαγωγές ντίζελ και βενζίνης από τους Ρώσους και όχι μόνο στα διυλισμένα προϊόντα αλλά και στο πετρέλαιο. Αλλά και πάλι είναι πολύ δύσκολο.

Θέλουν να δημιουργήσουν συνθήκες αποδόμησης των δυτικών κυβερνήσεων; Δεν μπορούν.